Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Modus: Prace z historii sztuki — 7.2006

DOI Artikel:
Podniesińska, Kamila: Między Rodinem a Przybyszewskim: klasycyzm dionizyjski Edwarda Wittiga
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.19072#0231

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
12. E. Wittig, Ewa, kamień, 1911, wg „Sztuki Piękne" 8, 1932

Nic dziwnego, że właśnie ten wiersz przyszedł Apollinaire'owi na myśl,
gdy ujrzał Wittigowską Ewę. Wykuta w kamieniu, pogrążona w śnie kobie-
ta wydaje się być plastyczną transpozycją poematu Baudelaire'a. Roztacza
podobną aurę ukrytej zmysłowości, cielesnego piękna, prostoty prymitywu.
Wyraźnie wyczuwamy odmienny stosunek do nagości: naturalny, swobodny,
pozbawiony kulturowych zahamowań. Ciało Ewy: potężne, rozłożyste, obfite,
to jakby ucieleśnienie tak popularnego u progu XX wieku marzenia o nowym,
odrodzonym człowieku, marzenia, nad którego genezą zastanawiałam się już
w poprzednich rozdziałach.

W tym miejscu warto natomiast zasygnalizować jeszcze jeden wątek, który
w kontekście źródeł inspirujących powstanie Ewy może okazać się niezmiernie
istotny - mit Matki Ziemi (łac. Terra Mater lub Tellus Mater)121. Warto go tu

127 Wyczerpujących informacji dotyczących miru Matki-Ziemi dostarcza książka Eliadego
(przyp. 116), s. 133-139, zob. również: A. Fleming, The myth ofthe Mother-Goddess, „World
Archeology", t. I, 1969, s. 247-261; O. Pettersson, Molher Earth: An Analysis ofthe Mother
Earth Concepts, London 1967. Natomiast poetyckie implikacje mitu Matki Ziemi wnikliwie
analizuje: L.O. Larsson, Das antike Erbe in der Kunst des 19. und 20. Jahrhunderts, Berlin
1997,5. 83-97.

201
 
Annotationen