ęT HKEAHTWS U
' //fłfłł'* ‘Utł/ffi //< //-*/>J /- • r/'/f /:
( JY/\ -~jjf ł/‘f/r\łłłłitfi: /lm/s:-//** '/
Okres ten okazał się kluczowy dla rozwoju jego kariery163. Ubiegając się w roku 1831
o stanowisko profesora rysunku w Liceum św. Anny (od 1828 był zastępcą nauczy-
ciela rysunków w tej szkole), Głowacki twierdził, że w akademii wiedeńskiej kształcił
się „we wszystkich oddziałach”164. Załączone przez niego świadectwa, podpisane
przez dyrektora Franza Cauciga oraz profesorów Josefa Redlą i Antona Pettera
dowodzą jednak, że kształcił się jedynie w szkole Historienzeichnung165 (chodziło
zapewne o podstawowy kurs Historische Zeichnungsgriinde)166. Na to samo wskazują
również akta akademii wiedeńskiej167. Doskonale znany jest natomiast fakt, że arty-
stą, który wywarł decydujący wpływ na Głowackiego, był pejzażysta Franz Steinfeld,
choć polski stypendysta nie mógł zetknąć się z nim w akademii, bowiem Austriak
pracę pedagogiczną na uczelni rozpoczął dopiero w roku 1837, początkowo jako
korektor, a od roku 1838 profesor tytularny. Formalnie profesurę Landschaftsmalerei
objął po śmierci Josefa Mófimera, w roku 1845168. Z zachowanego w Archiwum
18. Josef Sonntag, portret
Stanisława Wodzickiego,
litografia, Warszawa, Biblio-
teka Narodowa. Fot. Biblio-
teka Narodowa
19. Josef Sonntag, portret
Sebastiana Girtlera, litogra-
fia, Warszawa, Biblioteka
Narodowa. Fot. Biblioteka
Narodowa
163 Szczegółowe informacje, zob.: B PAU i PAN, 2170, A. Hajdecki, Vestigia artificum, k. 68, poz. 199;
F. Gutschi, A. Straszewska, Wykaz pochodzących z Polski studentów, s. 15. Na temat wpływu pobytu
w Wiedniu na kształtowanie się stylu Głowackiego zob. m.in.: A. Pieńkos, Góry konwencjonalne
w polskim malarstwie epoki romantyzmu, w: Góry polskie w malarstwie. Materiały sympozjum.
Kraków 4 grudnia 1999, red. W. A. Wójcik, Kraków 1999, s. 68; M. Świszczowska, Krajobrazy Jana Ne-
pomucna Głowackiego, w: Od Pieskowej Skały do Morskiego Oka. Prace pejzażowe Jana Nepomucena
Głowackiego. Katalog Wystawy. Zamek w Pieskowej Skale, Oddział Zamku Królewskiego na Wawelu,
sierpień-wrzesień 2001, Kraków 2001, s. 30-31; Z. Michalczyk, Ku nowoczesności, s. 219-224.
164 AUJ, SI 655, Profesorowie i nauczyciele Liceum św. Anny, 1826-1833, k. nlb (26 kwietnia 1831).
165 Zob. ibidem. Odpisy świadectw z 1 maja i 1 listopada 1826 r. oraz z 1 maja 1827 r.
166 Por. W. Wagner, Die Geschichte der Akademie, s. 365.
167 Zob.: F. Gutschi, A. Straszewska, Wykaz pochodzących z Polski studentów, s. 15. Jako Ausbil-
dungslehrgang figuruje jedynie Historienzeichnung.
168 Zob.: W. Wagner, Die Geschichte der Akademie, s. 416; P. Pótschner, Wien und die Wiener Land-
schaft. Spatbarocke und biedermeierliche Landschaftkunst in Wien, Salzburg 1978, s. 33-34, 304;
G. Frodl, Wiener Malerei der Biedermeierzeit, Rosenheim 1987, s. 261. Por. Z. Michalczyk, Ku
nowoczesności, s. 221-222.
Wiedeńska Akademie der bildenden Kunste a krakowska Szkoła Rysunku i Malarstwa...
209