DOI article:
Jankowska-Marzec, Agnieszka: Malarstwo Andrzeja Żygadły: W "stylu retro"?
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.40996#0062
do ochrony dziedzictwa regionalnego, a zarazem w swoim malarstwie konsekwen-
tnie rozwijający „narrację korzenną”53, w tak zarysowaną perspektywę wpisuje się
znakomicie. Przywołane zatem we wstępie określenie Żygadły jako artysty osob-
nego wydaje się uzasadnione (mimo zgłoszonych zastrzeżeń co do przydatności
terminu), nie tylko ze względu na sposób obrazowania i formę jego malarstwa, ale
także na umiejętny dialog (z zachowaniem artystycznej autonomii) z aktualnymi
zjawiskami w sztuce współczesnej.
SUM MARY The article attempts to present the oeuvre of Andrzej Żygadło, who acts
today in the Kraków artistic circle. The aforementioned artist, belonging to the youngest
generation of artists (b. in 1988), is a graduate of the Faculty of Painting and the Faculty
of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Kraków.
Education which he acąuired studying in both faculties translates into his creative practice,
sińce it connects the activities leading to the preservation of local (subcarpathian) cultural
legacy with the activities in the field of painting, in which he undertakes issues from the
history of the Polish-Ukrainian borderland. The history of monumental Orthodox churches
and folk ceremonies, e.g. funeral rites as well as the ceremonies involving collective and
indiyidual memory, have become his inspiration. The eschatological reflection which per-
vades his works is expressed by their iconography and formal Solutions. His works reflect
the connection with the methods of depiction present in Polish painting of the turn of the
i9th and 20th centuries. The creative strategy of the artist relies on originality. In addition,
he simultaneously engages in a dialogue with present trends in Polish contemporary art
(modern folklore, memorology). #
Translated by Joanna Szczepańska-Włoch
53 Termin ten używam za Elżbietą Rybicką (Globalni i lokalni. Doświadczenie w przestrzeni
w literaturze polskiej po 2000, „Autoportret”, 2012, nr 1 (36), s. 31), stosującą go w odniesieniu
do literatury współczesnej.
60
ARTYKUŁY
Agnieszka Jankowska-Marzec
tnie rozwijający „narrację korzenną”53, w tak zarysowaną perspektywę wpisuje się
znakomicie. Przywołane zatem we wstępie określenie Żygadły jako artysty osob-
nego wydaje się uzasadnione (mimo zgłoszonych zastrzeżeń co do przydatności
terminu), nie tylko ze względu na sposób obrazowania i formę jego malarstwa, ale
także na umiejętny dialog (z zachowaniem artystycznej autonomii) z aktualnymi
zjawiskami w sztuce współczesnej.
SUM MARY The article attempts to present the oeuvre of Andrzej Żygadło, who acts
today in the Kraków artistic circle. The aforementioned artist, belonging to the youngest
generation of artists (b. in 1988), is a graduate of the Faculty of Painting and the Faculty
of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Kraków.
Education which he acąuired studying in both faculties translates into his creative practice,
sińce it connects the activities leading to the preservation of local (subcarpathian) cultural
legacy with the activities in the field of painting, in which he undertakes issues from the
history of the Polish-Ukrainian borderland. The history of monumental Orthodox churches
and folk ceremonies, e.g. funeral rites as well as the ceremonies involving collective and
indiyidual memory, have become his inspiration. The eschatological reflection which per-
vades his works is expressed by their iconography and formal Solutions. His works reflect
the connection with the methods of depiction present in Polish painting of the turn of the
i9th and 20th centuries. The creative strategy of the artist relies on originality. In addition,
he simultaneously engages in a dialogue with present trends in Polish contemporary art
(modern folklore, memorology). #
Translated by Joanna Szczepańska-Włoch
53 Termin ten używam za Elżbietą Rybicką (Globalni i lokalni. Doświadczenie w przestrzeni
w literaturze polskiej po 2000, „Autoportret”, 2012, nr 1 (36), s. 31), stosującą go w odniesieniu
do literatury współczesnej.
60
ARTYKUŁY
Agnieszka Jankowska-Marzec