Novensia: Studia i Materiały (4.1992)

Małgorzata Biernacka-Lubańska

Z DZIEJÓW PIERWSZYCH POLSKO-BUŁGARSKICH NAUKOWYCH KONTAKTÓW
ARCHEOLOGICZNYCH

Do pierwszych ewidentnych przejawów zadzierzgnięcia polsko-buł-
garskich kontaktów archeologicznych zaliczyć należy studia Haliny
Danilczuki, studentki Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu War-
szawskiego. Podjęła je w ramach stypendium wymiennego Rządu Buł-
garskiego, uzyskanego przez nią w latach 1938/1939 za pośred-
nictwem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego2.
Halina Danilczuk3 uzyskała immatrykulację na Wydziale Huma-
nistycznym Uniwersytetu Warszawskiego w dn. 30 X 1934 r., rozpo-
czynając studia z dziedziny filologii klasycznej** . Od 1936 r. roz-
poczęła zdawanie egzaminów kursowych^. W związku z przygotowaniami
do egzaminu z zarysu historii i geografii starożytnej Grecji i
Rzymu oraz starożytności grecko-rzymskich wraz z topografią Aten i
Rzymu, a także głównych wiadomości z archeologii klasycznej za-
częła studiować archeologię klasyczną, biorąc udział w seminarium
prof.dr. Kazimierza Michałowskiego. W aktach Komisji Egzaminacyj-
nej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego^ znajduje
się jej podanie o dopuszczenie w sesji czerwcowej w 1938 r. do
egzaminów szczegółowych na stopień magistra filozofii w zakresie
archeologii klasycznej. Na tej podstawie trudno dziś wnioskować
czy od 1938 r. zmieniła kierunek studiów, czy też równocześnie
studiowała filologię i archeologię klasyczną?. Po zakończeniu
sesji egzaminacyjnej, w wyniku której zaliczyła egzaminy z his-
torii starożytnej wraz z wiadomościami z epigrafiki greckiej i
łacińskiej, a następnie prehistorii ze szczególnym uwzględnieniem
grup kulturowych basenu Morza Egejskiego, uzyskała skierowanie na
wakacyjną praktykę do Narodowego Muzeum Archeologicznego w Sofii.
Po powrocie do kraju dzięki znakomitym opiniom wystawionym przez