DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.68787#0043
2. Daidalos.
17
τοιοΰτον’ Δαίδαλος πρώτος έποίει διαβεβηκότας τον ενα noda,
οι όΐ' άνθρωποι ελεγον »οδοιπορούν τούτο τδ άγαλμα, ο ειργάσατο
Δαίδαλος, άλλ' ούχί έστηκός«, ώς καί νυν λέγομεν είσί γε καΖ μαχό-
μενοι άνδρες γεγραμμένοι καί τρέχοντες ίπποι καί χειμαζόμενη ναύς.
131. Suid. ν. Δαιδάλου ηοιήματα (s. 70.) ο δέ Δαίδαλος άνεπέτα-
σεν αυτούς [τους οφθαλμούς) καί τους πόδας διέστησε.
132. Hesych. ν. Ααιδάλεια· Αριστοφάνης τδν άπδ Ααιδάλου κατασκευ-
ασδέντα άνδρίαντα, ώς διά τδ άποδιδράσκειν δεδέμενον.
133. Tzetz. Chii. I. 539 sq. (s. 71.)
Πρώτος δ’ δ Ααίδαλος αυτός διέϊλε χείρας, ηόδας,
Αακτύλους διηρμόσατο καί βλέφαρα καί τάλλα.
134. Philostr. s en. Imagg. I. 16. Γέγραπται δέ ούχ η εύνή νυν,
αλλ’ εργαστηρίου μεν τούτο πεποίηται τφ Ααιδάλω’ ηεριέστηκε δέ
αυτό αγάλματα, τά μεν εν μορφαίς, τά δέ εν τώ διορίλούσΰαι, διαβε-
βηκότα ήδη καί εν επαγγελία του βαδίζειν.
(Lucian. Phil ops. 19. s. unter Demetrios von Alopeke.)
135. Themist. Orat. XV. p. 316a. (s. No. 68.) Δαίδαλος δέ, επειδή
πρώτος διηγαγε τώ πόδε τών άγαλματων, εμπνοα δημιουργείν ένο-
μίσ&η.
136. Kallistr. Stat. 8. Ααιδάλω μεν έξην, εί δεϊ τώ περί Κρήτην
πιστεύειν ΰ-αύματι, κινούμενα μηχανάσ&αι ποιήματα, καί προς άνΑρω-
πίνην αί'σΑησιν έκβιάζεσ&αι τον χρυσόν.
137. Philostr. Vita Apoll. Thyan. VI. 3. (Von der Memnons-
statue) φασί συμβεβηκέναι τώ πόδε άμφω, κατά την άγαλματο-
ποιίαν την επί Ααιδάλφ.
138. Diod. Sicul. I. 97. τόν τε ρυ&μδν τών αρχαίων καώ Αίγυπτον
ανδριάντων τον αυτόν είναι τοϊς υπδ Ααιδάλου κατασκευασΑείσι παρά
τοίς 'Έλλησι.
139. Piat. Hi ρρ. mai. p. 282. ώσπερ καί τον Ααίδαλόν φασιν οί
άνδριαντοποιοί, νυν εί γενόμενος τοιαΰτ3 έργάζοιτο οϊα ήν άφά ών
τουνομ’ εσχε, καταγέλαστου άν είναι.
140. Pa usan. II. 4. 5. Ααίδαλος δέ δπόσα είργάσατο, άτοπώτερα μέν
έστιν ετι την οιβιν, έπιπρέπει δέ όμως τι καί εν&εον τοΰτοις.
141. Aristid. περί ρητορικ. I. 30. (Vol. II. ρ. 38 ed. Dind.) Ουδείς
τον Ααίδαλον ουδέ τούς άνο) θαυμάζει παρά τον Φειδίαν, αλλά του-
ναντίον έκ μικρών καί φαύλων τδ καώ άρχάς εις τδ μεϊζον καί τελεώ-
τερον αϊ τέχυαι κατέστησαν.
142. Cie. Brut. 18.71. nam et Odyssia Latina est sic tamquam opus
aliquod Daedali et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum
legantur.
D. aut. Schriftquellen z. Gesch. d. bild. Künste b. d. Gr. 2
17
τοιοΰτον’ Δαίδαλος πρώτος έποίει διαβεβηκότας τον ενα noda,
οι όΐ' άνθρωποι ελεγον »οδοιπορούν τούτο τδ άγαλμα, ο ειργάσατο
Δαίδαλος, άλλ' ούχί έστηκός«, ώς καί νυν λέγομεν είσί γε καΖ μαχό-
μενοι άνδρες γεγραμμένοι καί τρέχοντες ίπποι καί χειμαζόμενη ναύς.
131. Suid. ν. Δαιδάλου ηοιήματα (s. 70.) ο δέ Δαίδαλος άνεπέτα-
σεν αυτούς [τους οφθαλμούς) καί τους πόδας διέστησε.
132. Hesych. ν. Ααιδάλεια· Αριστοφάνης τδν άπδ Ααιδάλου κατασκευ-
ασδέντα άνδρίαντα, ώς διά τδ άποδιδράσκειν δεδέμενον.
133. Tzetz. Chii. I. 539 sq. (s. 71.)
Πρώτος δ’ δ Ααίδαλος αυτός διέϊλε χείρας, ηόδας,
Αακτύλους διηρμόσατο καί βλέφαρα καί τάλλα.
134. Philostr. s en. Imagg. I. 16. Γέγραπται δέ ούχ η εύνή νυν,
αλλ’ εργαστηρίου μεν τούτο πεποίηται τφ Ααιδάλω’ ηεριέστηκε δέ
αυτό αγάλματα, τά μεν εν μορφαίς, τά δέ εν τώ διορίλούσΰαι, διαβε-
βηκότα ήδη καί εν επαγγελία του βαδίζειν.
(Lucian. Phil ops. 19. s. unter Demetrios von Alopeke.)
135. Themist. Orat. XV. p. 316a. (s. No. 68.) Δαίδαλος δέ, επειδή
πρώτος διηγαγε τώ πόδε τών άγαλματων, εμπνοα δημιουργείν ένο-
μίσ&η.
136. Kallistr. Stat. 8. Ααιδάλω μεν έξην, εί δεϊ τώ περί Κρήτην
πιστεύειν ΰ-αύματι, κινούμενα μηχανάσ&αι ποιήματα, καί προς άνΑρω-
πίνην αί'σΑησιν έκβιάζεσ&αι τον χρυσόν.
137. Philostr. Vita Apoll. Thyan. VI. 3. (Von der Memnons-
statue) φασί συμβεβηκέναι τώ πόδε άμφω, κατά την άγαλματο-
ποιίαν την επί Ααιδάλφ.
138. Diod. Sicul. I. 97. τόν τε ρυ&μδν τών αρχαίων καώ Αίγυπτον
ανδριάντων τον αυτόν είναι τοϊς υπδ Ααιδάλου κατασκευασΑείσι παρά
τοίς 'Έλλησι.
139. Piat. Hi ρρ. mai. p. 282. ώσπερ καί τον Ααίδαλόν φασιν οί
άνδριαντοποιοί, νυν εί γενόμενος τοιαΰτ3 έργάζοιτο οϊα ήν άφά ών
τουνομ’ εσχε, καταγέλαστου άν είναι.
140. Pa usan. II. 4. 5. Ααίδαλος δέ δπόσα είργάσατο, άτοπώτερα μέν
έστιν ετι την οιβιν, έπιπρέπει δέ όμως τι καί εν&εον τοΰτοις.
141. Aristid. περί ρητορικ. I. 30. (Vol. II. ρ. 38 ed. Dind.) Ουδείς
τον Ααίδαλον ουδέ τούς άνο) θαυμάζει παρά τον Φειδίαν, αλλά του-
ναντίον έκ μικρών καί φαύλων τδ καώ άρχάς εις τδ μεϊζον καί τελεώ-
τερον αϊ τέχυαι κατέστησαν.
142. Cie. Brut. 18.71. nam et Odyssia Latina est sic tamquam opus
aliquod Daedali et Livianae fabulae non satis dignae, quae iterum
legantur.
D. aut. Schriftquellen z. Gesch. d. bild. Künste b. d. Gr. 2