DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.68787#0336
310
Malerei.
Malerei.
Apollo doros von Athen.
1641. Plin. N. Η. XXXV. 60. Nonagesima autem Olympiade fuere
Aglaophon, Cephisodorus, Erilius, Euenor pater Parrhasii et prae-
ceptor maxumi pictoris de quo suis annis dicemus, omnes iam inlustres,
non tamen in quibus haerere expositio debeat festinans ad lumina artis,
in quibus primus refulsit Apollodorus Atheniensis LXXXXITI. 5
olympiade. hic primus species exprimere instituit primusque
gloriam penicillo iure contulit.
Werke.
No. 1. eius est sacerdos adorans
No. 2. etAiax fulmine incensus, quae Pergami spectatur hodie,
neque ante eum tabula ullius ostenditur quae teneat oculos. 61. ab
hoc artis fores apertas Zeuxis Heracleotes intravit cet.
(Vgl. Solin, cap. 27. zu No. 2. Basilisci reliquias amplo sestertio Pergameni
comparaverunt, ut aedem Apollinis a) manu insignem nec araneae intexerent
neque alites involarent, cadaver eius reticulo aureo suspensum ibidem
locarunt.)
a) Anellis coni. Salmasius, Apollodori, Dati: Vite dei pittori Apelles No. 24, vgl.
Brunn, K.G.II. S. 204.
1642. Schol. A rist. Plut. 385. Werke No. 3. γραφή μεντοι εστίν
οι (Ηρ ακ λ είδαι καί Αλκμήνη καίΉρακλέους θυγάτηρ Αθηναίους
ικετειοντες, Ευρυσθέα δε δεδίοτες, ήτις Παμφίλου (s. unten) ουκ
εστιν, ως φασιν, άλΕ Απολλοδώρου, δ δέ Πάμφιλος, ώς εοικε,
καί νεώτερος ήν Αριστοφάνους.\
1643. Schol. II. X. 265. Werke No. 4. . . . ζωγράφοι, καί πλάσται πι-
λίον επέθεσαν Αδυσσεί. Απολλόδωρος δ σκ ια γρά φ ος εντεύ-
θεν πρώτος έγραψε πίλον Αδυσσεί. άλΕ ουκ ήν αυτόν ή περικεφα-
λαία, κοινόν τε πάσι τδ εχειν. V.
1644. Hephaest. de Metr. 4. 7. καί πάλιν Νικομάχου του την περί
ζωγράφων έλεγείαν πεποιηκότος ·
Ουτος δη σοι δ κλεινός αν ^Ελλάδα πάσαν Απολλό-
δωρος· γιγνώσκεις τουνομα τούτο κλυων.
1645. Plut. de Glor. Athen. 2. Απολλόδ ω ρος δ ζωγράφος αν-
θρώπων πρώτος εξ ευρών φθοράν καί απ όχρωσιν σκιάς
Αθηναίος ήν, ου τοίς εργοις έπιγέγραπται’
μωμήσεταί τις μάλλον η μιμήσετατ
1646. Hesych. ν. σκιά · σκίασις, επιφάνεια του χρώματος
Malerei.
Malerei.
Apollo doros von Athen.
1641. Plin. N. Η. XXXV. 60. Nonagesima autem Olympiade fuere
Aglaophon, Cephisodorus, Erilius, Euenor pater Parrhasii et prae-
ceptor maxumi pictoris de quo suis annis dicemus, omnes iam inlustres,
non tamen in quibus haerere expositio debeat festinans ad lumina artis,
in quibus primus refulsit Apollodorus Atheniensis LXXXXITI. 5
olympiade. hic primus species exprimere instituit primusque
gloriam penicillo iure contulit.
Werke.
No. 1. eius est sacerdos adorans
No. 2. etAiax fulmine incensus, quae Pergami spectatur hodie,
neque ante eum tabula ullius ostenditur quae teneat oculos. 61. ab
hoc artis fores apertas Zeuxis Heracleotes intravit cet.
(Vgl. Solin, cap. 27. zu No. 2. Basilisci reliquias amplo sestertio Pergameni
comparaverunt, ut aedem Apollinis a) manu insignem nec araneae intexerent
neque alites involarent, cadaver eius reticulo aureo suspensum ibidem
locarunt.)
a) Anellis coni. Salmasius, Apollodori, Dati: Vite dei pittori Apelles No. 24, vgl.
Brunn, K.G.II. S. 204.
1642. Schol. A rist. Plut. 385. Werke No. 3. γραφή μεντοι εστίν
οι (Ηρ ακ λ είδαι καί Αλκμήνη καίΉρακλέους θυγάτηρ Αθηναίους
ικετειοντες, Ευρυσθέα δε δεδίοτες, ήτις Παμφίλου (s. unten) ουκ
εστιν, ως φασιν, άλΕ Απολλοδώρου, δ δέ Πάμφιλος, ώς εοικε,
καί νεώτερος ήν Αριστοφάνους.\
1643. Schol. II. X. 265. Werke No. 4. . . . ζωγράφοι, καί πλάσται πι-
λίον επέθεσαν Αδυσσεί. Απολλόδωρος δ σκ ια γρά φ ος εντεύ-
θεν πρώτος έγραψε πίλον Αδυσσεί. άλΕ ουκ ήν αυτόν ή περικεφα-
λαία, κοινόν τε πάσι τδ εχειν. V.
1644. Hephaest. de Metr. 4. 7. καί πάλιν Νικομάχου του την περί
ζωγράφων έλεγείαν πεποιηκότος ·
Ουτος δη σοι δ κλεινός αν ^Ελλάδα πάσαν Απολλό-
δωρος· γιγνώσκεις τουνομα τούτο κλυων.
1645. Plut. de Glor. Athen. 2. Απολλόδ ω ρος δ ζωγράφος αν-
θρώπων πρώτος εξ ευρών φθοράν καί απ όχρωσιν σκιάς
Αθηναίος ήν, ου τοίς εργοις έπιγέγραπται’
μωμήσεταί τις μάλλον η μιμήσετατ
1646. Hesych. ν. σκιά · σκίασις, επιφάνεια του χρώματος