DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.68787#0135
Myron. Malerei.
109
isto modo didicit, ut Lysippus caput ostenderet Myronis,
brachia Praxitelis, pectus Polycleti cet.
605. Petron. Satyr. 88. et Myron, qui paene hominum animas
ferarumque aere comprehenderat, non invenit heredem.
(Vgl. besonders 542 und 553 ff. 590.)
606. Lucian. Som η. 8. μή μνσαχ&ης δε τον σώματος τό εντελές μηδέ
της έσ&ήτος τό πιναρόν από γάρ τοιοντων όρμώμενος καί Φειδίας
εκείνος εδειξε τον Jia καί Πολύκλειτος την 'Ήραν είργάσατο καί
Μύρων έπηνέ&η καί Πραξιτέλης έ&αυμάσ&ψ προςκννοννται
γονν οντοι μετά των &εων.
(Wie hier mit Pheidias, Polykleitos und Praxiteles wird Myron auch sonst von
Lucian mit den berühmtesten Künstlern zusammen genannt, so Hermot. 19
mitPheidias u. Alkamenes, lup. tragoed.7 mit denselben u. Euphranor, das. mit
Polykleitos als Erzbildner, Gall.24 mitPheidias u.Praxiteles vgl.Note nach 539.)
607. luvenah Sat. VIII. 102.
et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis
Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycliti
multus ubique labor; rarae sine Mentore mensae.
608. Stat. Silv. II. 2. 66.
.... quod ab arte Myronis
aut Polycleteo iussum est quod vivere caelo.
609. V itruv. III. praefat. 2. maxime autem id animadvertere
possumus ab antiquis statuariis et pictoribus, quod ex his, qui digni-
tatis notas et commendationis gratiam habuerunt, aeterna memoria
ad posteritatem sunt permanentes, uti Myron, Polycletus, Phidias,
Lysippus ceterique, qui nobilitatem ex arte sunt consecuti.
610. Vit ruv. I.t 1. 13. Non enim debet nec potest esse architectus
grammaticus uti fuit Aristarchus, sed non agrammatos, nec musicus
ut Aristoxenus .... nec pictor ut Apelles .... nec plastes quem-
admodum Myron seu Polycletus cet.
(Wegen anderen Zusammenstellungen Myrons mit den grössten Künstlern s.
unten unter Pheidias, Polykleitos, Skopas, Praxiteles.)
Malerei.
Mandrokles von Samos. (01. 66. 2.)
611. Herod. IV. 88. Λαρείος δε μετά ταντα ήσ&είς τη σχεδίη τον αρχι-
τέκτονα αντής Μανδροκλέα τον Σάμιον έδωρήσατο πάσι δέκα' άττ ών
δη Μανδροκλέης απαρχήν, ζώα γραψάμενος πάσαν την ζενξιν τον
Βοσπόρον καί βασιλέα τε Λαρείον εν προεδρίη κατήμενον καί τον
στρατόν αντον διαβαίνοντα, ταντα γραψάμενος άνέ&ηκε ές τό Ήραίον,
κτλ. (ΟΙ. 66. 2.)
109
isto modo didicit, ut Lysippus caput ostenderet Myronis,
brachia Praxitelis, pectus Polycleti cet.
605. Petron. Satyr. 88. et Myron, qui paene hominum animas
ferarumque aere comprehenderat, non invenit heredem.
(Vgl. besonders 542 und 553 ff. 590.)
606. Lucian. Som η. 8. μή μνσαχ&ης δε τον σώματος τό εντελές μηδέ
της έσ&ήτος τό πιναρόν από γάρ τοιοντων όρμώμενος καί Φειδίας
εκείνος εδειξε τον Jia καί Πολύκλειτος την 'Ήραν είργάσατο καί
Μύρων έπηνέ&η καί Πραξιτέλης έ&αυμάσ&ψ προςκννοννται
γονν οντοι μετά των &εων.
(Wie hier mit Pheidias, Polykleitos und Praxiteles wird Myron auch sonst von
Lucian mit den berühmtesten Künstlern zusammen genannt, so Hermot. 19
mitPheidias u. Alkamenes, lup. tragoed.7 mit denselben u. Euphranor, das. mit
Polykleitos als Erzbildner, Gall.24 mitPheidias u.Praxiteles vgl.Note nach 539.)
607. luvenah Sat. VIII. 102.
et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis
Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycliti
multus ubique labor; rarae sine Mentore mensae.
608. Stat. Silv. II. 2. 66.
.... quod ab arte Myronis
aut Polycleteo iussum est quod vivere caelo.
609. V itruv. III. praefat. 2. maxime autem id animadvertere
possumus ab antiquis statuariis et pictoribus, quod ex his, qui digni-
tatis notas et commendationis gratiam habuerunt, aeterna memoria
ad posteritatem sunt permanentes, uti Myron, Polycletus, Phidias,
Lysippus ceterique, qui nobilitatem ex arte sunt consecuti.
610. Vit ruv. I.t 1. 13. Non enim debet nec potest esse architectus
grammaticus uti fuit Aristarchus, sed non agrammatos, nec musicus
ut Aristoxenus .... nec pictor ut Apelles .... nec plastes quem-
admodum Myron seu Polycletus cet.
(Wegen anderen Zusammenstellungen Myrons mit den grössten Künstlern s.
unten unter Pheidias, Polykleitos, Skopas, Praxiteles.)
Malerei.
Mandrokles von Samos. (01. 66. 2.)
611. Herod. IV. 88. Λαρείος δε μετά ταντα ήσ&είς τη σχεδίη τον αρχι-
τέκτονα αντής Μανδροκλέα τον Σάμιον έδωρήσατο πάσι δέκα' άττ ών
δη Μανδροκλέης απαρχήν, ζώα γραψάμενος πάσαν την ζενξιν τον
Βοσπόρον καί βασιλέα τε Λαρείον εν προεδρίη κατήμενον καί τον
στρατόν αντον διαβαίνοντα, ταντα γραψάμενος άνέ&ηκε ές τό Ήραίον,
κτλ. (ΟΙ. 66. 2.)