DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.68787#0052
26
III. Heroisch-homerische Kunst.
ποίει δέ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε
πάντοσε δαιδάλλων, περί δ' άντυγα βάλλε φαεινήν
480 τρίπλακ.α μαρμαρέην, έκ δ' άργνρεον τελαμώνα.
πέντε δ' άρ' αυτόν εσαν σάκεος πτυχές' αντάρ εν αύτώ
ποιεί δαίδαλα πολλά ίδυίησι πραπίδεσσιν.
I. έν μεν γαίαν ετευξ', εν δ' ουρανόν, έν δε θάλασσαν
Ηέλιόν τ ακάμαντα, Σελήνην τε πλή&ουσαν,
485 έν δε τά τείρεα πάντα, τά τ ουρανός έστεφάνωται,
Πληιάδας ‘Υάδας τε τό τε σ&ένος Ώρίωνος
Άρκτον ήν και άμαξαν έπίκλησιν καλέουσιν,
ή τ αυτού στρέφεται, καί τ Ώρίωνα δοκεύει,
οΐη δ' άμμορός έστι λοετρών Ώκεανοίο.
II. 490 έν δε δύω ποίησε πόλεις μερόπων άν&ρώπω'ν
1. καλάς. έν τή μέν ρα γάμοι τ εσαν είλαπίναι τε,
a. νύμφας δ εκ έλαλάμων δαΐδων ύπο λαμπομενάων
ήγίνεον άνά άστυ, πολύς δ' υμέναιος όρώρεί'
κούροι δ' ορχηστήρες έδίνεον, έν δ' άρα τοίσιν
495 αυλοί φόρμιγγες τε βοήν εχον αι δέ γυναίκες
ϊστάμεναι έλαύμαζον επί προ&ύροισιν έκαστη.
b. λαοί δ' είν άγορή εσαν ά&ρόοΐ’ ενέλα δέ νεϊκος
ώρώρεί’ δύο δ' άνδρες ένείκεον εϊνεκα ποινής
άνδρός άποφ&ιμένου' ο μέν ευχετο πάντ άποδονναι,
500 δήμω πιφανσκων, δ δ' άναίνετο μηδέν έλέσ&αΐ'
άμφω δ' ϊέσ&ην επί ϊστορι πείραρ έλέσ&αι.
λαοί δ> άμφοτέρω&εν έπήπνον, άμφίς αρωγοί’
κήρνκες δ' άρα λαόν έρήτυον· οϊ δέ γέροντες
εΐατ' έπϊ ξεστοίσι λί&οις ϊερφ ένί κύκλφ,
505 σκήπτρα δέ κηρΰκων έν χέρσ εχον ήεροφώνων·
τοΐσιν επειτ' ήισσον, άμοιβηδίς δέ δίκαζον.
κεΐτο δ’ άρ' έν μέσσοισι δύω χρυσοΐο τάλαντα,
τφ δόμεν, ος μετά τοΐσι δίκ.ην ίΟ-ύντατα εΐποι.
2. την δ' έτέρην πόλιν άμφί δύω στρατοί εΐατο λαών,
a. 510 τενχεσι λαμπόμενοι. δίχα δέ σφισιν ήνδανε βουλή,
ήέ διαπραέλέειν, ή άνδιχα πάντα δάσασ&αι,
κτήσιν όσην πτολίε&ρον έπήρατον εντός έέργοί'
οϊ δ' ου πω πευ&οντο, λόχιρ δ’ υπε&ωρήσσοντο.
τείχος μέν ρ' άλοχοί τε φίλαι καί νήπια τέκνα
515 ρύατ έφεσταότες, μετά δ' άνέρες, ους εχε γήρας·
οϊ δ' ί'σαν ήρχε δ' άρα σφιν Άρης καί Παλλάς Άέλήνη,
άμφω χρυσείω, χρύσεια δέ εΐματα έσ&ην,
καλώ καί μεγάλω συν τενχεσιν ώς τε &εώ περ,
άμφίς άριζήλω· λαοί δ' υπολίζονες ήσαν.
III. Heroisch-homerische Kunst.
ποίει δέ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε
πάντοσε δαιδάλλων, περί δ' άντυγα βάλλε φαεινήν
480 τρίπλακ.α μαρμαρέην, έκ δ' άργνρεον τελαμώνα.
πέντε δ' άρ' αυτόν εσαν σάκεος πτυχές' αντάρ εν αύτώ
ποιεί δαίδαλα πολλά ίδυίησι πραπίδεσσιν.
I. έν μεν γαίαν ετευξ', εν δ' ουρανόν, έν δε θάλασσαν
Ηέλιόν τ ακάμαντα, Σελήνην τε πλή&ουσαν,
485 έν δε τά τείρεα πάντα, τά τ ουρανός έστεφάνωται,
Πληιάδας ‘Υάδας τε τό τε σ&ένος Ώρίωνος
Άρκτον ήν και άμαξαν έπίκλησιν καλέουσιν,
ή τ αυτού στρέφεται, καί τ Ώρίωνα δοκεύει,
οΐη δ' άμμορός έστι λοετρών Ώκεανοίο.
II. 490 έν δε δύω ποίησε πόλεις μερόπων άν&ρώπω'ν
1. καλάς. έν τή μέν ρα γάμοι τ εσαν είλαπίναι τε,
a. νύμφας δ εκ έλαλάμων δαΐδων ύπο λαμπομενάων
ήγίνεον άνά άστυ, πολύς δ' υμέναιος όρώρεί'
κούροι δ' ορχηστήρες έδίνεον, έν δ' άρα τοίσιν
495 αυλοί φόρμιγγες τε βοήν εχον αι δέ γυναίκες
ϊστάμεναι έλαύμαζον επί προ&ύροισιν έκαστη.
b. λαοί δ' είν άγορή εσαν ά&ρόοΐ’ ενέλα δέ νεϊκος
ώρώρεί’ δύο δ' άνδρες ένείκεον εϊνεκα ποινής
άνδρός άποφ&ιμένου' ο μέν ευχετο πάντ άποδονναι,
500 δήμω πιφανσκων, δ δ' άναίνετο μηδέν έλέσ&αΐ'
άμφω δ' ϊέσ&ην επί ϊστορι πείραρ έλέσ&αι.
λαοί δ> άμφοτέρω&εν έπήπνον, άμφίς αρωγοί’
κήρνκες δ' άρα λαόν έρήτυον· οϊ δέ γέροντες
εΐατ' έπϊ ξεστοίσι λί&οις ϊερφ ένί κύκλφ,
505 σκήπτρα δέ κηρΰκων έν χέρσ εχον ήεροφώνων·
τοΐσιν επειτ' ήισσον, άμοιβηδίς δέ δίκαζον.
κεΐτο δ’ άρ' έν μέσσοισι δύω χρυσοΐο τάλαντα,
τφ δόμεν, ος μετά τοΐσι δίκ.ην ίΟ-ύντατα εΐποι.
2. την δ' έτέρην πόλιν άμφί δύω στρατοί εΐατο λαών,
a. 510 τενχεσι λαμπόμενοι. δίχα δέ σφισιν ήνδανε βουλή,
ήέ διαπραέλέειν, ή άνδιχα πάντα δάσασ&αι,
κτήσιν όσην πτολίε&ρον έπήρατον εντός έέργοί'
οϊ δ' ου πω πευ&οντο, λόχιρ δ’ υπε&ωρήσσοντο.
τείχος μέν ρ' άλοχοί τε φίλαι καί νήπια τέκνα
515 ρύατ έφεσταότες, μετά δ' άνέρες, ους εχε γήρας·
οϊ δ' ί'σαν ήρχε δ' άρα σφιν Άρης καί Παλλάς Άέλήνη,
άμφω χρυσείω, χρύσεια δέ εΐματα έσ&ην,
καλώ καί μεγάλω συν τενχεσιν ώς τε &εώ περ,
άμφίς άριζήλω· λαοί δ' υπολίζονες ήσαν.