DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.68787#0094
68
Malerei.
377. PI in.N.H. XXXV. 53. nunc celebris in ea arte quam maxuma bre-
vitate percurram; neque enim instituti operis est talis exsecutio, ita-
que quosdam vel in transcursu et in aliorum mentione obiter nomi-
nasse satis erit, exceptis operum claritatibus, quae et ipsa conveniet
attingi, sive exstant sive intercidere. 54. non constat sibi in hac parte 5
Graecorum diligentia multas post olympiadas celebrando pictores
quam statuarios, ac toreutas, primumque olympiade nonagesima
55. quid quod in confesso perinde est Bularchi pictoris
tabulam, in qua erat Magnetum proelium, a Candaule rege Ly-
diae Heraclidarum novissimo, qui et Myrsilus vocitatus est, repensam 10
auro?a) tanta iam dignatio picturae erat, circa Romuli aetatem id
acciderit necesse est, etenim duodevicesima olympiade interiit Can-
daules aut, ut quidam tradunt, eodem anno quo Romulus, nisi fal-
lor, manifesta iam tum claritate artis, adeo absolutione. 56. quod si
recipi necesse est, simul apareat multo vetustiora principia, 15
eosque qui monochromatis pinxerint, quorum aetas non traditur,
aliquanto ante fuisse : Hygiae no ntem, Di n iam, Charmadam
et qui primus in pictura marem a femina discreverit, E um arum
Atheniensem, figuras omnis imitari ausum,
quique inventa eius excoluerit, Cimonem Cleonaeum, hic 20
catagrapha invenit, hoc est obliquas imagines, et varie formare voltus,
respicientis, suspicientis ve vel despicientis, articulis membra distin-
xit, venas protulit, praeterque in veste rugas et sinus invenit.
a) Vgl. Plin. N. Η. VII. 126. und siehe Weicker, Kleine Schriften I. S. 439.
378. Aelian. Var. Hist. VIII. 8. Π. γραφικής τέχνης. Κόνων (1. Κί-
μων) ο Κλεωναϊος έξειργάσατό, φασι, την τέχνην την γραφικήν, νπο-
φνομένην έ'τΐ και άτέχνως υπό των προ αυτόν καί απεΐρως έκτελον-
μένην και τρόπον τινά έν σπαργάνοις και γάλαξιν ουσαν. διά ταυτά
τοι και μισ&ους των προ αυτοϋ πρώτος ελαβεν άδοτέρους.
379. Anthol. Gr. I. 74. 77. (Planud. IV. 84.) Άδηλον (Ζιμωνίδου?)·
ονκ αδαής έγραψε Κίμων τάδε · παντί δ" έπ εργω
μώμος, ον ον δ" ηρως Άαίδαλος έξέφνγεν.
(Einen zwingenden Grund in diesem Epigramm mit Jahn, d. Polygnot, Ge-
mälde S. 68, Müller, Handb. 99. 1 u. A. Μίκων für Κίμων zu lesen sehe ich
nicht, vgl. aber unter Mikon.)
380. Plin. N. Η. VII. 205. picturam Aegyptii (invenere), in Graecia
vero Euchir, Daedali cognatus, ut Aristoteli placet, ut Theo-
phrasto Polygnotus Atheniensis.
(Vgl. Urlichs, Fleckeisens Jahrbb. LXXVII. 8. 489.)
381. Athenag. Leg. pro Christ. 14. (p. 59. ed. Dechair.) .... αϊ δέ ει-
κόνες, μέχρι μήπω πλαστική καί γραφική και άνδριαντοποιητική ήσαν,
ουδέ ένομίζοντο Λαυρίου δέ τον Ραμιού καί Κράτωνος του
2ικυωνίου καί Κλεάνΰονς του Κορινίλ ίου καί κόρης Κορινθίας
Malerei.
377. PI in.N.H. XXXV. 53. nunc celebris in ea arte quam maxuma bre-
vitate percurram; neque enim instituti operis est talis exsecutio, ita-
que quosdam vel in transcursu et in aliorum mentione obiter nomi-
nasse satis erit, exceptis operum claritatibus, quae et ipsa conveniet
attingi, sive exstant sive intercidere. 54. non constat sibi in hac parte 5
Graecorum diligentia multas post olympiadas celebrando pictores
quam statuarios, ac toreutas, primumque olympiade nonagesima
55. quid quod in confesso perinde est Bularchi pictoris
tabulam, in qua erat Magnetum proelium, a Candaule rege Ly-
diae Heraclidarum novissimo, qui et Myrsilus vocitatus est, repensam 10
auro?a) tanta iam dignatio picturae erat, circa Romuli aetatem id
acciderit necesse est, etenim duodevicesima olympiade interiit Can-
daules aut, ut quidam tradunt, eodem anno quo Romulus, nisi fal-
lor, manifesta iam tum claritate artis, adeo absolutione. 56. quod si
recipi necesse est, simul apareat multo vetustiora principia, 15
eosque qui monochromatis pinxerint, quorum aetas non traditur,
aliquanto ante fuisse : Hygiae no ntem, Di n iam, Charmadam
et qui primus in pictura marem a femina discreverit, E um arum
Atheniensem, figuras omnis imitari ausum,
quique inventa eius excoluerit, Cimonem Cleonaeum, hic 20
catagrapha invenit, hoc est obliquas imagines, et varie formare voltus,
respicientis, suspicientis ve vel despicientis, articulis membra distin-
xit, venas protulit, praeterque in veste rugas et sinus invenit.
a) Vgl. Plin. N. Η. VII. 126. und siehe Weicker, Kleine Schriften I. S. 439.
378. Aelian. Var. Hist. VIII. 8. Π. γραφικής τέχνης. Κόνων (1. Κί-
μων) ο Κλεωναϊος έξειργάσατό, φασι, την τέχνην την γραφικήν, νπο-
φνομένην έ'τΐ και άτέχνως υπό των προ αυτόν καί απεΐρως έκτελον-
μένην και τρόπον τινά έν σπαργάνοις και γάλαξιν ουσαν. διά ταυτά
τοι και μισ&ους των προ αυτοϋ πρώτος ελαβεν άδοτέρους.
379. Anthol. Gr. I. 74. 77. (Planud. IV. 84.) Άδηλον (Ζιμωνίδου?)·
ονκ αδαής έγραψε Κίμων τάδε · παντί δ" έπ εργω
μώμος, ον ον δ" ηρως Άαίδαλος έξέφνγεν.
(Einen zwingenden Grund in diesem Epigramm mit Jahn, d. Polygnot, Ge-
mälde S. 68, Müller, Handb. 99. 1 u. A. Μίκων für Κίμων zu lesen sehe ich
nicht, vgl. aber unter Mikon.)
380. Plin. N. Η. VII. 205. picturam Aegyptii (invenere), in Graecia
vero Euchir, Daedali cognatus, ut Aristoteli placet, ut Theo-
phrasto Polygnotus Atheniensis.
(Vgl. Urlichs, Fleckeisens Jahrbb. LXXVII. 8. 489.)
381. Athenag. Leg. pro Christ. 14. (p. 59. ed. Dechair.) .... αϊ δέ ει-
κόνες, μέχρι μήπω πλαστική καί γραφική και άνδριαντοποιητική ήσαν,
ουδέ ένομίζοντο Λαυρίου δέ τον Ραμιού καί Κράτωνος του
2ικυωνίου καί Κλεάνΰονς του Κορινίλ ίου καί κόρης Κορινθίας