DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.33707#0019
6
<iruga brokatem. trzecia suknetn czerwonem t złocistemi makatami, od góry do dołu.
Gobetiny jedwabne rozwieszono też w czterech komnatach dia Bony przeznaczonych k
Tak było już w t$i8 roku, gdy mfoda, niezwykłej utody i kuitury ksiçzniczka medjo-
iańska w progi Waweiu wstępowała.
Bonie nie wystarczyły jednak gobeiiny, które w tak pokaźnej iiosci na Waweiu
zastała. W t$2Ó roku zamówiła ona za pośrednictwem Seweryna Bonera szesnaście
wełnianycii opon /V Z zamówieniem zwrôcono siç naturalnie do
Fiandrji, gdzie gobeiinnictwo stało podówczas najwyżej. O gobeiinach Bony brak biiż-
szych wiadomości; nie wiemy nawet co przedstawiały.
Zygmunt August zarysował siç w ostatnicii czasach jako szczegóiniejszy miłośnik
gobeiinów i icli zbieracz. Kolekcja jego wraz ze słynnym ^Potopem« została z Rosji
w części odzyskana ^ i przyozdobiła odnowione apartamenty waweiskie.
Za przykładem dworu króiewskiego, nadającego ton modzie, poszii biskupi kra-
kowscy. W urządzeniu pałacu biskupiego w epoce Odrodzenia gobeiiny musiały grać
nientałą roiç, skoro głównie iegaty biskupów złożyły się na skari/y, jakie katedra kta-
kowska w XVi wieku w tym zakresie posiadała. Piotr Tomicki, testamentem z roku
1535- iegował jej opony z wyobrażeniem śś. Stanisława, Wacława, Fiorjana, Piotra
i Pawła, oraz z postaciami ze Starego Testamentu: Æj/z-
/waf cM/w //<-/?//<//' etc. Optócz tych opon miała katedra jeszcze inne,
z herbem Tomickiego Łodzia które także hojności tego humanisty na tronie biskupim
zawdzięczać musiała, a które za życia jego zapewne rezydencji biskupiej spiendoru doda-
wały. Treść tych opon pozwaia dotnyśiać się w nich gobełinów. W inwentarzu kościoła
i skarbca katedrainego z r. [563 okreśiono je terminem </////</. Cztery wieikie opony z her-
bem Habdank, wyobrażające Historję Tobjasza, które katedrze zapisał biskup Jan Konarski,
już ze wzgiędu na sam ich temat były najprawdopodobniej gobeiinami Gdy na powi-
tanie Henryka Wałezego urządzano z przepychem komnaty zamkowe, zwrócono się do
kapituły z prośbą o pożyczenie szpaierów i tapetów łłandryjskich, pozostałych po biskupie
Fiłipie Padniewskitn. Tapety te w iiczbie czternastu, zapisane w wizycie kard. Bernarda
Maciejowskiego z 1602 roku jako <2%/<f<2 <?M/M <r/ <///////<////?« v«/* *//.s, M// //<?////?«,
etc., były — zważywszy zwłaszcza ich treść i Hamandzkie pochodzenie — gobeii-
nami. Po śmierci biskupa Padniewskiego, który testamentu nie zostawił, kapituła zabrała
je i do skarbca katedrainego włączyła Ze wzgtędu na wyobrażone na nich ptaki i zwie-
rzęta przyjąć trzeba, że gobeiiny te naieżały do t. zw. werdjur (w7-</M7v.r), znanych już
w wiekach średnich, a przedstawiającycli ptaki i zwierzęta wśród gęstego iistowia iub
na tie leśnego krajobrazu, w którym koior zieiony z natury rzeczy przeważał, nadając
tkaninie ton zasadniczy. Jeżełi wizyta Maciejowskiego z r. tóo2 gobeiiny Padniewskiego,
t S. Tomkowicz, /C««<^/ /. '///« (77-<7M,</f<7M.f<rr2P<</<?7*<?/<< Z«<r/«?</7«<r/ /// Kraków 1908. pp. 306—-
307 i 415—416 dodatek nr. 3.
' A. Chmiei, i.<'<*' 7/. 7M<: (/'«'<« AortMrwc/crcw <«'«//,'< /f«<*««..ż.'<<r/ i/ Kraków t<<13. p. 73. Cf.
i'. F o p i e t, ( /*««««/</ «f*.'Ks'.'r.*:«-.r « « ./'*«« ;«<- Zt«'rr< ««./.' / 7<'<-.// :«//y«7« ./<-.<-<-r*,r<« /<«««<«. //<««','7,/«r</« A«rmj/<
,'<«./«r<<..' //<<.'«<'/< ./c'«/'/ ?« /',«.,«« 7. Kraków 187p. pp. Ó4. i 7t Cf. S. Tomkowicz, o. c. p. 308.
* M. Moretowski, .'/'««l' ««««r,'</-/<- Z'/^rr<«r<'« .-!«<'«,/<<. /<<< «'«</.'/<' / <««<'3<-«/<* «' </7«r/«</< .,?.'««<' /
7<</,c«. ./«'«/< /<//-«« /, 7. Kraków 1925. pp. «9.,—338.
* Ks. I. Poikowski, //«/r'/«-,' < </«,'<-,/<T /<-«/««'.*/-<<<< «« ii««'<-,'«. Kraków t88o. p. t).
- Ibidcrn, p. 6.
' Ibidem, p. 7.
<iruga brokatem. trzecia suknetn czerwonem t złocistemi makatami, od góry do dołu.
Gobetiny jedwabne rozwieszono też w czterech komnatach dia Bony przeznaczonych k
Tak było już w t$i8 roku, gdy mfoda, niezwykłej utody i kuitury ksiçzniczka medjo-
iańska w progi Waweiu wstępowała.
Bonie nie wystarczyły jednak gobeiiny, które w tak pokaźnej iiosci na Waweiu
zastała. W t$2Ó roku zamówiła ona za pośrednictwem Seweryna Bonera szesnaście
wełnianycii opon /V Z zamówieniem zwrôcono siç naturalnie do
Fiandrji, gdzie gobeiinnictwo stało podówczas najwyżej. O gobeiinach Bony brak biiż-
szych wiadomości; nie wiemy nawet co przedstawiały.
Zygmunt August zarysował siç w ostatnicii czasach jako szczegóiniejszy miłośnik
gobeiinów i icli zbieracz. Kolekcja jego wraz ze słynnym ^Potopem« została z Rosji
w części odzyskana ^ i przyozdobiła odnowione apartamenty waweiskie.
Za przykładem dworu króiewskiego, nadającego ton modzie, poszii biskupi kra-
kowscy. W urządzeniu pałacu biskupiego w epoce Odrodzenia gobeiiny musiały grać
nientałą roiç, skoro głównie iegaty biskupów złożyły się na skari/y, jakie katedra kta-
kowska w XVi wieku w tym zakresie posiadała. Piotr Tomicki, testamentem z roku
1535- iegował jej opony z wyobrażeniem śś. Stanisława, Wacława, Fiorjana, Piotra
i Pawła, oraz z postaciami ze Starego Testamentu: Æj/z-
/waf cM/w //<-/?//<//' etc. Optócz tych opon miała katedra jeszcze inne,
z herbem Tomickiego Łodzia które także hojności tego humanisty na tronie biskupim
zawdzięczać musiała, a które za życia jego zapewne rezydencji biskupiej spiendoru doda-
wały. Treść tych opon pozwaia dotnyśiać się w nich gobełinów. W inwentarzu kościoła
i skarbca katedrainego z r. [563 okreśiono je terminem </////</. Cztery wieikie opony z her-
bem Habdank, wyobrażające Historję Tobjasza, które katedrze zapisał biskup Jan Konarski,
już ze wzgiędu na sam ich temat były najprawdopodobniej gobeiinami Gdy na powi-
tanie Henryka Wałezego urządzano z przepychem komnaty zamkowe, zwrócono się do
kapituły z prośbą o pożyczenie szpaierów i tapetów łłandryjskich, pozostałych po biskupie
Fiłipie Padniewskitn. Tapety te w iiczbie czternastu, zapisane w wizycie kard. Bernarda
Maciejowskiego z 1602 roku jako <2%/<f<2 <?M/M <r/ <///////<////?« v«/* *//.s, M// //<?////?«,
etc., były — zważywszy zwłaszcza ich treść i Hamandzkie pochodzenie — gobeii-
nami. Po śmierci biskupa Padniewskiego, który testamentu nie zostawił, kapituła zabrała
je i do skarbca katedrainego włączyła Ze wzgtędu na wyobrażone na nich ptaki i zwie-
rzęta przyjąć trzeba, że gobeiiny te naieżały do t. zw. werdjur (w7-</M7v.r), znanych już
w wiekach średnich, a przedstawiającycli ptaki i zwierzęta wśród gęstego iistowia iub
na tie leśnego krajobrazu, w którym koior zieiony z natury rzeczy przeważał, nadając
tkaninie ton zasadniczy. Jeżełi wizyta Maciejowskiego z r. tóo2 gobeiiny Padniewskiego,
t S. Tomkowicz, /C««<^/ /. '///« (77-<7M,</f<7M.f<rr2P<</<?7*<?/<< Z«<r/«?</7«<r/ /// Kraków 1908. pp. 306—-
307 i 415—416 dodatek nr. 3.
' A. Chmiei, i.<'<*' 7/. 7M<: (/'«'<« AortMrwc/crcw <«'«//,'< /f«<*««..ż.'<<r/ i/ Kraków t<<13. p. 73. Cf.
i'. F o p i e t, ( /*««««/</ «f*.'Ks'.'r.*:«-.r « « ./'*«« ;«<- Zt«'rr< ««./.' / 7<'<-.// :«//y«7« ./<-.<-<-r*,r<« /<«««<«. //<««','7,/«r</« A«rmj/<
,'<«./«r<<..' //<<.'«<'/< ./c'«/'/ ?« /',«.,«« 7. Kraków 187p. pp. Ó4. i 7t Cf. S. Tomkowicz, o. c. p. 308.
* M. Moretowski, .'/'««l' ««««r,'</-/<- Z'/^rr<«r<'« .-!«<'«,/<<. /<<< «'«</.'/<' / <««<'3<-«/<* «' </7«r/«</< .,?.'««<' /
7<</,c«. ./«'«/< /<//-«« /, 7. Kraków 1925. pp. «9.,—338.
* Ks. I. Poikowski, //«/r'/«-,' < </«,'<-,/<T /<-«/««'.*/-<<<< «« ii««'<-,'«. Kraków t88o. p. t).
- Ibidcrn, p. 6.
' Ibidem, p. 7.