Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (2.1993)

/nu
Wrn&ec


6. Rzym, bazylika
Św. Piotra - widok
na kopuły

na ośmiobocznym tamburze, związane są z renesansem". Doszukiwać się ich
można w dziele Michelozza, kaplicy Portinarich w Mediolanie, a bardziej
jeszcze w szkicach architektonicznych Leonarda da Vinci,
przedstawiających budowle centralne. W Polsce ta kompozycja brył zyskała
szczególne znaczenie, wykorzystana przez Bartłomieja Berecciego do
uświetnienia mauzoleum Jagiellonów na Wawelu (il. 4). Ponad 100 lat
później posłużył się nią Konstanty Tencalla, wznosząc w latach 1636-1641
przy katedrze w Wilnie kaplicę członka tej samej dynastii, królewicza św.
Kazimierza (il. 5). W latach 1664-1676 pojawia się znowu w identycznej
nieomal jak w Zygmuntowskim mauzoleum postaci zewnętrznej, w stojącej
obok niego kaplicy rodowej Wazów. Zwróćmy uwagę, że chociaż podobna
kompozycja bryły wykorzystywana była niejednokrotnie w Polsce w róż-
^ L. Kalinowski Treści arit/sfi/czne i i&ozpe Knp/icy Zyg?7i:Hifo?usA:ie/, [w:] Specnium arfis. Treści tiziein szh&i
śreziMiozpieczn i reMesnusM. Warszawa 1989, s. 475-476.

20