jacek TyHck;
La Meyer
14. Bartłomiej Strobei Uczta
u Herotta, fragment, grupa
po lewej, prawdopodobnie
ofiary bankietu w Eger
z Wallensteinem, Madrid,
Museo del Prado
występuje tu wyodrębniony stół z oficerem na pierwszym pianie
(odpowiednik mieszczącej ważne postacie sceny górnej lub balkonu - ttpper
stage), scena główna (/font sfage) i scena tylna (&acksfage, formująca wraz
z poprzednią scenę dolną - iower sfagc), na której rozgrywane są - w ramach
tej samej sztuki - wydarzenia niezależne i równoległe do tych na scenie
głównej; Ścięcie to pozostające w luźniejszym związku z podstawowym
tokiem narracji wydarzenie na dodatkowej scenie bocznej, w teatrze uzys-
kiwanej poprzez otwarcie drzwi w ścianie za tylną sceną, lub dostawienie
osobnej przybudówki - umieszczano tam zwykle piekło, grób, itd^.
Mężczyznę z trąbką na pierwszym planie odnieść można jednocześnie do
herolda, zapowiadającego tym instrumentem przedstawienie"". Schemat
budowy dzieła odnosi się raczej do teatrów tymczasowych, objazdowych,
gdzie rolę podziału dwóch scen niższych pełniły dwa lub trzy stopnie
^ Schemat zrekonstruowanego teatru "szekspirowskiego" podaje M.Kruger LiFer BF/mo MHft Kimst,
Munchen 1913, s. 25, 70 oraz 74 i przyp. 1 (OMm/me ?' Unte/F/itmo.' Vor&r - FfinfeiFiBrne; FB;r); także G.R.
Kernodle From Arf to FFcnfre. Form Conw/ihon ó: tFe Rćmmssoncc, Chicago 1944, s. 140 i 148. Scena
elżbietańska miała wiele wspólnego ze scenami flamandzkich re&rf/Fers; z tej ostatniej z kolei wykształciła się
również złożona scena jezuicka, na której często wystawiano moralizujace przedstawienia ze współczesnej
historii (Kernodle, op.cit., s. 116-129 i 164-167).
^ Kruger, op.cit., s. 59-60.
H6
La Meyer
14. Bartłomiej Strobei Uczta
u Herotta, fragment, grupa
po lewej, prawdopodobnie
ofiary bankietu w Eger
z Wallensteinem, Madrid,
Museo del Prado
występuje tu wyodrębniony stół z oficerem na pierwszym pianie
(odpowiednik mieszczącej ważne postacie sceny górnej lub balkonu - ttpper
stage), scena główna (/font sfage) i scena tylna (&acksfage, formująca wraz
z poprzednią scenę dolną - iower sfagc), na której rozgrywane są - w ramach
tej samej sztuki - wydarzenia niezależne i równoległe do tych na scenie
głównej; Ścięcie to pozostające w luźniejszym związku z podstawowym
tokiem narracji wydarzenie na dodatkowej scenie bocznej, w teatrze uzys-
kiwanej poprzez otwarcie drzwi w ścianie za tylną sceną, lub dostawienie
osobnej przybudówki - umieszczano tam zwykle piekło, grób, itd^.
Mężczyznę z trąbką na pierwszym planie odnieść można jednocześnie do
herolda, zapowiadającego tym instrumentem przedstawienie"". Schemat
budowy dzieła odnosi się raczej do teatrów tymczasowych, objazdowych,
gdzie rolę podziału dwóch scen niższych pełniły dwa lub trzy stopnie
^ Schemat zrekonstruowanego teatru "szekspirowskiego" podaje M.Kruger LiFer BF/mo MHft Kimst,
Munchen 1913, s. 25, 70 oraz 74 i przyp. 1 (OMm/me ?' Unte/F/itmo.' Vor&r - FfinfeiFiBrne; FB;r); także G.R.
Kernodle From Arf to FFcnfre. Form Conw/ihon ó: tFe Rćmmssoncc, Chicago 1944, s. 140 i 148. Scena
elżbietańska miała wiele wspólnego ze scenami flamandzkich re&rf/Fers; z tej ostatniej z kolei wykształciła się
również złożona scena jezuicka, na której często wystawiano moralizujace przedstawienia ze współczesnej
historii (Kernodle, op.cit., s. 116-129 i 164-167).
^ Kruger, op.cit., s. 59-60.
H6