DOI Artikel:
Tylicki, Jacek; Meyer, Ludwig: Sztuka i polityka anno 1639: Obraz Bartłomieja Strobla w Prado
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.27008#0134
/ttceh: TyHdn
Łttdtttty Meyer
26. Rycina ulotna Fttcttftn est a fpłtouttj et est nttrahtte, wydana z okazji koronacji
Fryderyka na króia Czech, 1619
szczególne znaczenie znaczenie dla protestantów"", jest ośrodkiem przej-
ściowej grupy wokół głowy świętego. Pełniąca w niej rolę Salome piękność
to może znana sadystka Erzsebet Bathory (zm.1614), wyznania kalwiń-
skiego, poddana sułtana, siostrzenica króla polskiego Stefana (stąd korona
na jej głowie), która według zróżnicowanych świadectw zamordowała
w wyrafinowany sposób od 30 do 600 młodych dziewcząt, prowadząca
wyuzdane życie, które tłumaczyłoby dodatkowo ukazanie odkrytych piersi
- pierwsze nieślubne dziecko z miejscowym wieśniakiem miała w wieku 14
lat"'\ Raz jeszcze zatem potwierdzałoby się, iż nie nominalne wyznanie
stanowi kryterium oceny bohaterów widowiska. Ostatnia główna grupa
obrazu, to kobiety po prawej, wśród których Herodiadzie - sułtańskiej
Idtadtne we wschodnim nakryciu głowy przypada znów zabarwiona lekką
ironią rola wskazania na niewątpliwie pozytywną postać świata chrześ-
cijańskiego, zaopatrzoną w rozjaśniającą mroki grzesznej nocy polityki cza-
Na temat chętnego wykorzystywania przedstawienia przez sztukę łuterańską pisze np. P. Schuster
Ahstrahfton, AgtiHfioH tutti Etn/tth/ttug. Fornteu profeshtttitsc/ter Kunst ttn 16. /ahrhundert, [w:] Ettfher ttnd dte Eotgen/itr
dte Kttttsi, hrsg.v. W. Hofmann, Hamburger Kunsthaiie, 11. November 1983- 8. Januar 1984, Mrinchen 1983, nr
104, s. 231-232. Tamże reprodukowany drzeworyt Lucasa Cranacha st. z 1516 r. Śto. /aa głoszący hazante na
puszczy (ii. 104), który autor uważa za przedreformacyjny protest wobec Kościoła zinstytucjonaiizowanego,
łączęcy się z ówczesnym panteistycznym kuitem natury.
J. Antaił, K. Kaproniczay Atts der Geschichfe des Sadismus; Ettsaheth Ba Mory, [w:] Herotne des Grattens. Wtrhen
ttnd Lehen der Ehsaheth Bathory..., Mrinchen 1990^, zwł. s. 211; V. Penrose Erzsehet Bathory ta comtesse sang/attte
[b.m ] 1962, zwł. s. 28. Ta ostatnia autorka pisze też (s. 12), że Bathory była błondynką, co osiągnęła za pomocą
130
Łttdtttty Meyer
26. Rycina ulotna Fttcttftn est a fpłtouttj et est nttrahtte, wydana z okazji koronacji
Fryderyka na króia Czech, 1619
szczególne znaczenie znaczenie dla protestantów"", jest ośrodkiem przej-
ściowej grupy wokół głowy świętego. Pełniąca w niej rolę Salome piękność
to może znana sadystka Erzsebet Bathory (zm.1614), wyznania kalwiń-
skiego, poddana sułtana, siostrzenica króla polskiego Stefana (stąd korona
na jej głowie), która według zróżnicowanych świadectw zamordowała
w wyrafinowany sposób od 30 do 600 młodych dziewcząt, prowadząca
wyuzdane życie, które tłumaczyłoby dodatkowo ukazanie odkrytych piersi
- pierwsze nieślubne dziecko z miejscowym wieśniakiem miała w wieku 14
lat"'\ Raz jeszcze zatem potwierdzałoby się, iż nie nominalne wyznanie
stanowi kryterium oceny bohaterów widowiska. Ostatnia główna grupa
obrazu, to kobiety po prawej, wśród których Herodiadzie - sułtańskiej
Idtadtne we wschodnim nakryciu głowy przypada znów zabarwiona lekką
ironią rola wskazania na niewątpliwie pozytywną postać świata chrześ-
cijańskiego, zaopatrzoną w rozjaśniającą mroki grzesznej nocy polityki cza-
Na temat chętnego wykorzystywania przedstawienia przez sztukę łuterańską pisze np. P. Schuster
Ahstrahfton, AgtiHfioH tutti Etn/tth/ttug. Fornteu profeshtttitsc/ter Kunst ttn 16. /ahrhundert, [w:] Ettfher ttnd dte Eotgen/itr
dte Kttttsi, hrsg.v. W. Hofmann, Hamburger Kunsthaiie, 11. November 1983- 8. Januar 1984, Mrinchen 1983, nr
104, s. 231-232. Tamże reprodukowany drzeworyt Lucasa Cranacha st. z 1516 r. Śto. /aa głoszący hazante na
puszczy (ii. 104), który autor uważa za przedreformacyjny protest wobec Kościoła zinstytucjonaiizowanego,
łączęcy się z ówczesnym panteistycznym kuitem natury.
J. Antaił, K. Kaproniczay Atts der Geschichfe des Sadismus; Ettsaheth Ba Mory, [w:] Herotne des Grattens. Wtrhen
ttnd Lehen der Ehsaheth Bathory..., Mrinchen 1990^, zwł. s. 211; V. Penrose Erzsehet Bathory ta comtesse sang/attte
[b.m ] 1962, zwł. s. 28. Ta ostatnia autorka pisze też (s. 12), że Bathory była błondynką, co osiągnęła za pomocą
130