Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (2.1993)

/nn
Wra&ec

3. Goszcz, aniołek potrzymujący płaszcz 4. Goszcz, aniołek podtrzymujący płaszcz
Matki Boskiej (z łewej strony). Fragment Matki Boskiej (z prawej strony). Fragment
obrazu w głównym ołtarzu obrazu w głównym ołtarzu
Odnajdujemy je ponadto w kolorystyce korony nad głową Madonny i peri-
zonium jednego z putt w górnej części obrazu. Pociągnięciami białej farby,
imitującej błyski światła, modelowane są z kolei fałdy szaty. Płaszcz ma
barwę stalowo-błękitną. Plastykę fałdów udało się tu wydobyć przyczer-
nionymi cieniami. Żółtobrązowe ozdoby bordiury zdobiącej jego krawędź
naśladują wyszyty złotą nicią ornament. Koszulka Dzieciątka jest białoróżo-
wa, modelowana tonami karminowymi i jasnożółtymi, a w kilku miejscach
(pasek) także zielonkawymi. Zielone zabarwienie ma również lśniące,
czarne ciało węża. Plamki tej samej farby użyte zostały do wycieniowania
jasnoróżowych ciałek aniołków. Nóżki Dzieciątka owinięte zostały srebrno-
szarym brokatem, pokrytym gęstą ornamentyką o odcieniu żółtozłocistym.
Włosy Marii i aniołków są kasztanowe o miedzianym odcieniu, Dzieciątka
jaśniejsze. Glob i zespolony z nim księżyc pod stopami Madonny jest
szarobłękitny, rozbielony, z rdzawymi plamami (słońce?). Tło w obrębie
świetlistej mandorli odcina się od płaszcza Marii jasną barwą ugrowo-żółtą.
Na krawędziach przeobraża się jednak w skłębione, ciemnobrunatne
chmury o zielonkawym odcieniu.
Nie było dotąd możliwości dokładnego zbadania obrazu, zwłaszcza że
do dziś ma on niemałe znaczenie kultowe. Gołym okiem widać jednak, że
został wykonany na trzech nierównej szerokości deskach, połączonych z tyłu
poprzeczkami. Niewątpliwie był przemalowany, prawdopodobnie przede

146