II. 6. Predella z Mężem Boleści i świętymi z retabulum
św. Rajnolda (lewa ścianka boczna), 1516, kościół
Najświętszej Marii Panny, Gdańsk, Muzeum Narodowe
w Warszawie, fot. Joanna Zygar
II. 7. Kwatera z Marii} z Dzieciątkiem w otoczeniu
świętych predelli ołtarza gtównego w kościele
Najświętszej Marii Panny, około 1517, kościół
Najświętszej Marii Panny, Gdańsk, fot. Paweł Wroniak
II. 8. Predella ze sceną męczeństwa św. Adriana
z retabulum fundacji cechu rzeźników (prawa ścianka
boczna), około 1470, kościół Najświętszej Marii Panny,
Gdańsk, fot. Paweł Wroniak
zostały przez cechy rzeźników świad-
czyć może o zamożności lokalnych
cechów, natomiast nie powinien
stanowić podstawy do formułowa-
nia zbyt daleko idących wniosków.
Predelle nie były prawdopodobnie
dziełami miejscowych warsztatów
(korpus nastawy św. Adriana był bez
wątpienia importem, chociaż sama
predella, od początku przeznaczona
do tej szafy, mogła zostać wykonana
w Gdańsku). Z całą pewnością nie
były też efektem pracy tego samego
warsztatu, na co wskazuje nie tylko
różnica w czasie powstania obu dzieł,
lecz także ich wyraźna odmienność
stylistyczna i konstrukcyjna. Kształt
konsolek i wpuszczona w głęboką
wnękę płaskorzeźbiona scena Ostat-
niej Wieczerzy, flankowana przez na¬
malowane na licu predelli św. św. Dorotę i Apolonię, nie znajdują na tym
terenie analogii. Sklepiona wnęka obramiona była pierwotnie złoconym ażu-
rowym ornamentem w formie wici roślinnej, podtrzymywanej po bokach
10
św. Rajnolda (lewa ścianka boczna), 1516, kościół
Najświętszej Marii Panny, Gdańsk, Muzeum Narodowe
w Warszawie, fot. Joanna Zygar
II. 7. Kwatera z Marii} z Dzieciątkiem w otoczeniu
świętych predelli ołtarza gtównego w kościele
Najświętszej Marii Panny, około 1517, kościół
Najświętszej Marii Panny, Gdańsk, fot. Paweł Wroniak
II. 8. Predella ze sceną męczeństwa św. Adriana
z retabulum fundacji cechu rzeźników (prawa ścianka
boczna), około 1470, kościół Najświętszej Marii Panny,
Gdańsk, fot. Paweł Wroniak
zostały przez cechy rzeźników świad-
czyć może o zamożności lokalnych
cechów, natomiast nie powinien
stanowić podstawy do formułowa-
nia zbyt daleko idących wniosków.
Predelle nie były prawdopodobnie
dziełami miejscowych warsztatów
(korpus nastawy św. Adriana był bez
wątpienia importem, chociaż sama
predella, od początku przeznaczona
do tej szafy, mogła zostać wykonana
w Gdańsku). Z całą pewnością nie
były też efektem pracy tego samego
warsztatu, na co wskazuje nie tylko
różnica w czasie powstania obu dzieł,
lecz także ich wyraźna odmienność
stylistyczna i konstrukcyjna. Kształt
konsolek i wpuszczona w głęboką
wnękę płaskorzeźbiona scena Ostat-
niej Wieczerzy, flankowana przez na¬
malowane na licu predelli św. św. Dorotę i Apolonię, nie znajdują na tym
terenie analogii. Sklepiona wnęka obramiona była pierwotnie złoconym ażu-
rowym ornamentem w formie wici roślinnej, podtrzymywanej po bokach
10