Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (14.2015)

Natalia ma pary, która łączyłaby się ze sobą zgodnie z tradycyjnym podziałem pro-
/. Puchalska roków na większych i mniejszych. Należy zauważyć, że owego kryterium nie
brano również pod uwagę przy doborze proroków otaczających wizerunek
Pantokratora na tamburach kopuł cerkwi bałkańskich12 oraz w przypadku
rzędów prorockich ikonostasów ruskich. Przedstawienia proroków na ikonie
Nowosielskiego miały niewątpliwie stanowić dopełnienie i rozwinięcie tematu
starotestamentowego, ukazanego w centrum pola obrazowego.


II. 2. Fragment ikony Spotkanie Melchizedeka
z Abrahamem, poczet proroków - strona lewa,
fot. Natalia J. Puchalska, 2012

II. 3. Fragment ikony Spotkanie Melchizedeka
z Abrahamem, poczet proroków - strona prawa,
fot. Natalia J. Puchalska, 2012


Ponad grupami proroków artysta namalował tonda z profilowo uję-
tymi wizerunkami archaniołów opisanymi imionami (podobnie jak pozo-
stałe postaci). Malarz po lewej stronie usytuował św. Michała, zaś po pra-
wej - św. Gabriela. W dolnej części ramy wewnętrznej obrazu widnieje napis
wykonany cyrylicą (il. 4): „iKOHy cno no>KepTBOBana KaTapima CMonnHeiib”
(„Ikonę tę ofiarowała Kataryna Smoliniec”). Taki podpis fundatora był charak-
terystyczny dla ikon pochodzących z prowincjonalnych ikonostasów z prze-
łomu XVII i XVIII w. w dawnej Rzeczpospolitej13.

12 Ibidem, s. 87.
13 Waldemar Deluga, Malarstwo i grafika cerkiewna w dawnej Rzeczpospolitej, Gdańsk
2000, s. 84-85.

206