Franciszek
Skibiński
on m.in. obramienia okienne (fensterstucke) i fragmenty dekoracji okuciowo-
-wolutowej (Bogenstucke), a także detal rzeźbiarski, w tym figury żołnierzy oraz
sfinksów ujmujące górne partie szczytów wschodniej elewacji79 (il. 9).
II. 9. Abraham van den Blocke z warsztatem, fragment szczytu wschodniej fasady Wielkiej
Zbrojowni, Gdańsk, 1605-1606, piaskowiec gotlandzki, częściowa rekonstrukcja po 1945,
fot. Franciszek Skibiński
W tym przypadku warsztat kamieniarski brał zapewne bezpośredni udział
w pracach budowlanych. Detale kamieniarskie mogły być wykonywane w war-
sztacie lub bezpośrednio na placu budowy w miarę postępu prac i montowane
przez pracujących wspólnie kamieniarzy i murarzy. Możliwe oczywiście,
że warsztat kamieniarski wykonywał fragmenty dekoracji architektonicznej,
pracując według projektu lub wytycznych z dala od wznoszonego budynku.
Taka praktyka miała miejsce już przynajmniej w XV w., np. w Niderlandach80.
79 Skibiński, Warsztat Abrahama van den Blocke..., s. 248; Bartetzky, Das Grofie Zeughaus...,
s. 87, 242; Jacek Friedrich, Recenzja z: Arnold Bartetzky, Das Grosse Zeughaus in Danzig.
Baugeschichte. Architekturgeschichtliche Stellung. Reprasentative Funktion, Franz Steiner Verlag,
Stuttgart 2000, Bd. 1. Text, s. 290; Bd. 2. Abbildungen, il. 329 (Forschungen zur Geschichte und
Kultur des óstlichen Mitteleuropa, t. 9), „Zapiski Historyczne” 2002, t. 67, nr 1, s. 195.
80 Zob. Merlijn Hurx, City Churches in Holland - Combining Ambition with Pragmatic
Building Strategies (1350-1550) [w:] Kirche ais Baustelle. Grofie Sakralbauten des Mittelalters,
red. Katja Schróck, Bruno Klein, Stefan Burger, Koln-Weimar-Wien 2013, s. 182-195; idem,
Architecture as Profession The origins of architectural practice in the Low Countries in thefifteenth
century (Archiectura Moderna, t. 13), Turnhout 2018, zwłaszcza s. 127-205.
24
Skibiński
on m.in. obramienia okienne (fensterstucke) i fragmenty dekoracji okuciowo-
-wolutowej (Bogenstucke), a także detal rzeźbiarski, w tym figury żołnierzy oraz
sfinksów ujmujące górne partie szczytów wschodniej elewacji79 (il. 9).
II. 9. Abraham van den Blocke z warsztatem, fragment szczytu wschodniej fasady Wielkiej
Zbrojowni, Gdańsk, 1605-1606, piaskowiec gotlandzki, częściowa rekonstrukcja po 1945,
fot. Franciszek Skibiński
W tym przypadku warsztat kamieniarski brał zapewne bezpośredni udział
w pracach budowlanych. Detale kamieniarskie mogły być wykonywane w war-
sztacie lub bezpośrednio na placu budowy w miarę postępu prac i montowane
przez pracujących wspólnie kamieniarzy i murarzy. Możliwe oczywiście,
że warsztat kamieniarski wykonywał fragmenty dekoracji architektonicznej,
pracując według projektu lub wytycznych z dala od wznoszonego budynku.
Taka praktyka miała miejsce już przynajmniej w XV w., np. w Niderlandach80.
79 Skibiński, Warsztat Abrahama van den Blocke..., s. 248; Bartetzky, Das Grofie Zeughaus...,
s. 87, 242; Jacek Friedrich, Recenzja z: Arnold Bartetzky, Das Grosse Zeughaus in Danzig.
Baugeschichte. Architekturgeschichtliche Stellung. Reprasentative Funktion, Franz Steiner Verlag,
Stuttgart 2000, Bd. 1. Text, s. 290; Bd. 2. Abbildungen, il. 329 (Forschungen zur Geschichte und
Kultur des óstlichen Mitteleuropa, t. 9), „Zapiski Historyczne” 2002, t. 67, nr 1, s. 195.
80 Zob. Merlijn Hurx, City Churches in Holland - Combining Ambition with Pragmatic
Building Strategies (1350-1550) [w:] Kirche ais Baustelle. Grofie Sakralbauten des Mittelalters,
red. Katja Schróck, Bruno Klein, Stefan Burger, Koln-Weimar-Wien 2013, s. 182-195; idem,
Architecture as Profession The origins of architectural practice in the Low Countries in thefifteenth
century (Archiectura Moderna, t. 13), Turnhout 2018, zwłaszcza s. 127-205.
24