DOI Artikel:
Polańska, Anna: Działania artystyczne w gdańskim środowisku fotograficznym promujące fotografię marynistyczną w latach 1948–1981
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.52466#0211
Uwarunkowania geograficzne Trój-
miasta, plastyka morskiego krajobrazu,
industrialny obraz stoczni i portów,
wizerunki ludzi związanych z mo-
rzem były czynnikami determinu-
jącymi temat morski w gdańskim
środowisku fotograficznym. Silnie dą-
żono do rozpowszechnienia tematu
morskiego w fotografii. Powstała nie-
formalna „gdańska szkoła fotografii
marynistycznej”, rozumiana oczywiś-
cie szerzej, bo obejmująca Trójmia-
sto, w którym takie instytucje, jak
Gdańskie Towarzystwo Fotograficz-
ne, Okręg Gdański Związku Polskich
Artystów Fotografików, Sekcja Mi-
łośników Fotografii Gdańskiego To-
warzystwa Przyjaciół Sztuki, mające
w swoich nazwach „Gdańsk”, skupia-
ły twórców z Gdańska, Gdyni i So-
potu. Wokół wymienionych instytucji
gromadzili się ludzie, którzy wspól-
nie działali, tworzyli, wymieniali się
doświadczeniami i poglądami na fo- n 24. Włodzimierz Habel, Akt w morzu, repr. za: Polska
tografię. Byli wśród nich mistrzowie: fotografia marynistyczna, Gdańsk 1978, s. [5]
Bułhak, Zdanowscy, Lelewicz, Wań-
ski, Jankowski, o ugruntowanej pozycji artystycznej, którzy - co szczególnie ważne
w kontekście „szkoły” - przekazywali wiedzę i doświadczenie następnym pokole-
niom w powojennym Gdańsku. Za pomocą fotografii tworzono wyjątkowy obraz
morza, posługując się wieloma rozwiązaniami estetycznymi i gatunkami sztuki
fotograficznej. Termin marynistyczna należy rozumieć szerzej niż w wypadku
innych dziedzin sztuki. Nie chodzi tu tylko o podniesienie zdjęcia do rangi dzie-
ła sztuki, lecz także o tematykę zdjęć z jednej strony odwołującą się do tradycji,
z drugiej zwracającą uwagę na nowy wizerunek człowieka związanego z przemy-
słem portowym i stoczniowym.
Gdańskie środowisko fotograficzne, chcąc się wyróżnić na tle pozostałych
ośrodków w Polsce, starało się wypracować odrębny i indywidualny charak-
ter, m.in. poprzez zwrócenie się w stronę tematyki morskiej. W upowszechnieniu
fotografii marynistycznej widziano szansę na poparcie ze strony władz państwo-
wych i lokalnych, które po 1945 r. tworzyły nowy wizerunek Polski jako państwa
morskiego. Fotografia marynistyczna była obecna podczas salonów wystawienni-
czych, poświęcano jej osobne wystawy tematyczne. Mecenat państwowy wspierał
działania środowisk twórczych w upowszechnianiu polityki i kultury morskiej.
211
miasta, plastyka morskiego krajobrazu,
industrialny obraz stoczni i portów,
wizerunki ludzi związanych z mo-
rzem były czynnikami determinu-
jącymi temat morski w gdańskim
środowisku fotograficznym. Silnie dą-
żono do rozpowszechnienia tematu
morskiego w fotografii. Powstała nie-
formalna „gdańska szkoła fotografii
marynistycznej”, rozumiana oczywiś-
cie szerzej, bo obejmująca Trójmia-
sto, w którym takie instytucje, jak
Gdańskie Towarzystwo Fotograficz-
ne, Okręg Gdański Związku Polskich
Artystów Fotografików, Sekcja Mi-
łośników Fotografii Gdańskiego To-
warzystwa Przyjaciół Sztuki, mające
w swoich nazwach „Gdańsk”, skupia-
ły twórców z Gdańska, Gdyni i So-
potu. Wokół wymienionych instytucji
gromadzili się ludzie, którzy wspól-
nie działali, tworzyli, wymieniali się
doświadczeniami i poglądami na fo- n 24. Włodzimierz Habel, Akt w morzu, repr. za: Polska
tografię. Byli wśród nich mistrzowie: fotografia marynistyczna, Gdańsk 1978, s. [5]
Bułhak, Zdanowscy, Lelewicz, Wań-
ski, Jankowski, o ugruntowanej pozycji artystycznej, którzy - co szczególnie ważne
w kontekście „szkoły” - przekazywali wiedzę i doświadczenie następnym pokole-
niom w powojennym Gdańsku. Za pomocą fotografii tworzono wyjątkowy obraz
morza, posługując się wieloma rozwiązaniami estetycznymi i gatunkami sztuki
fotograficznej. Termin marynistyczna należy rozumieć szerzej niż w wypadku
innych dziedzin sztuki. Nie chodzi tu tylko o podniesienie zdjęcia do rangi dzie-
ła sztuki, lecz także o tematykę zdjęć z jednej strony odwołującą się do tradycji,
z drugiej zwracającą uwagę na nowy wizerunek człowieka związanego z przemy-
słem portowym i stoczniowym.
Gdańskie środowisko fotograficzne, chcąc się wyróżnić na tle pozostałych
ośrodków w Polsce, starało się wypracować odrębny i indywidualny charak-
ter, m.in. poprzez zwrócenie się w stronę tematyki morskiej. W upowszechnieniu
fotografii marynistycznej widziano szansę na poparcie ze strony władz państwo-
wych i lokalnych, które po 1945 r. tworzyły nowy wizerunek Polski jako państwa
morskiego. Fotografia marynistyczna była obecna podczas salonów wystawienni-
czych, poświęcano jej osobne wystawy tematyczne. Mecenat państwowy wspierał
działania środowisk twórczych w upowszechnianiu polityki i kultury morskiej.
211