DOI article:
Melzacka, Alicja: Architektura w śródmieściu Gdyni po 1989 r. wobec tradycji modernistycznej
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.52466#0226
Alicja Ze względu na lokalizację budynku starano się nadać mu formę oscylującą
Melzacka pomiędzy „nowoczesną” architekturą „dzielnicy biznesu” a historyczną zabu-
dową mieszkaniową śródmieścia. Jego forma jest więc wariacją na temat naroż-
nej kamienicy w powiększonej skali. Górne kondygnacje zostały cofnięte,
a przyziemie wyodrębniono podcieniem i kamienną okładziną. W elewacji
południowej zastosowano wysokie na sześć kondygnacji, wąskie przeszklenie,
przypominające okno w typie „termometru” o modernistycznym rodowodzie29.
Powtórzono również układ skrzydeł i opływową formę narożnika, które zasto-
sowano wcześniej m.in. w budynku ZUS-u (projekt: Roman Piotrowski, 1936,
ił. 5). Dzięki wprowadzeniu asymetrii do fasady uzyskano efekt przypomina-
jący nieco styl dynamicznego funkcjonalizmu Mendelsohna. Jasna kolorystyka
również nawiązuje do międzywojennych realizacji. Z kolei duża powierzchnia
z refleksyjnego szkła oraz stalowe konstrukcje na poziomie tarasów i dachu
należą już do współczesnych środków wyrazu.
II. 5. Gdynia, biurowiec ZUS, ul. 10 Lutego 24, projekt: Roman Piotrowski, 1936, fot. Irina
Gavrash
Północna strefa śródmieścia, wyznaczona przez ulice Jana z Kolna, Portową
i okolice ronda na placu Konstytucji, a od północy ograniczona terenami porto-
wymi, jest kolejnym obszarem o niewykorzystanym potencjale urbanistycznym.
29 Por. Sołtysik, Na styku dwóch epok..s. 185.
226
Melzacka pomiędzy „nowoczesną” architekturą „dzielnicy biznesu” a historyczną zabu-
dową mieszkaniową śródmieścia. Jego forma jest więc wariacją na temat naroż-
nej kamienicy w powiększonej skali. Górne kondygnacje zostały cofnięte,
a przyziemie wyodrębniono podcieniem i kamienną okładziną. W elewacji
południowej zastosowano wysokie na sześć kondygnacji, wąskie przeszklenie,
przypominające okno w typie „termometru” o modernistycznym rodowodzie29.
Powtórzono również układ skrzydeł i opływową formę narożnika, które zasto-
sowano wcześniej m.in. w budynku ZUS-u (projekt: Roman Piotrowski, 1936,
ił. 5). Dzięki wprowadzeniu asymetrii do fasady uzyskano efekt przypomina-
jący nieco styl dynamicznego funkcjonalizmu Mendelsohna. Jasna kolorystyka
również nawiązuje do międzywojennych realizacji. Z kolei duża powierzchnia
z refleksyjnego szkła oraz stalowe konstrukcje na poziomie tarasów i dachu
należą już do współczesnych środków wyrazu.
II. 5. Gdynia, biurowiec ZUS, ul. 10 Lutego 24, projekt: Roman Piotrowski, 1936, fot. Irina
Gavrash
Północna strefa śródmieścia, wyznaczona przez ulice Jana z Kolna, Portową
i okolice ronda na placu Konstytucji, a od północy ograniczona terenami porto-
wymi, jest kolejnym obszarem o niewykorzystanym potencjale urbanistycznym.
29 Por. Sołtysik, Na styku dwóch epok..s. 185.
226