DOI Heft:
Ekthesis peri tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata to etos 1925
DOI Artikel:Leonardos, Basileios I.: Amphiareion (1925)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14776#0055
34
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1925
μητούεπίτού βράχου (διάρρου πλ. 0 45) άπωχετεύοντο κατά μήκος της βορείου
του διαδρόμου πλευράς καΐ μετά τοϋτο δια τοΰ μεταξύ της στοάς και των
θερμών διαδρόμων εις τον χείμαρρον. Τό δάπεδον τοΰ τε βορείου διαδρό-
μου και της στοάς κατά τα ανατολικά εΐνε ΐσόπεδον είργασμένον. Τών εσω-
τερικών της στοάς βατήρων (Π 0 79), εφ' ων ΐσταντο οί κίονες (Ιωνικοί),
οί μεν ϊδρυνιο επί τοΰ βράχου, οί δε έπΐ ιδίων ύποβάσεων, δυο, πώρων
παρ' αλλήλους κειμένων πλάτος μεν εχόντων 0 64, μήκος δε διπλάσιον, 1 28,
και ή μεν έκ δυσμών πρώτη ΰπόβασις έχει τους πώρους κατά πλάτος κείμε-
νους, ήγουν τον μεν βορράθεν τον δε νοτόθεν, ή δέ 3η και ή 41! και ή 5*· και
και ή 8η τον μεν εχει δυσμόθεν, τον δέ άνατολόθεν.
Έν τω άνατολικώ της στοάς δωματίω τό βόρειον μέρος τοΰ δαπέδου
αποτελεί ό έκ βορρά προεκτεινόμενος βράχος, επί τούτω ίσοπέδως, ώς εΐρη-
ται, ε'ιργασμένος. Έν τή βορρανατολική γωνία τοΰ δωματίου σώζονται επί
μαρμάρινων ποδών έρειδόμενα δύο επιμήκη μαρμάρινα τμήματα θρανίου
(πλ. 0 445), επί τής δυσμικής επιφανείας τοΰ αυτόθι άνωθεν τών ορθοστατών
εξ ωμών, τοΰ ανατολικού τοίχου ώς εΐκάσαι, πλίνθων συγκειμένου μέρους
διεσώθησαν λείψανα χρίματος έφ' ού ίχνη γραπτού σπειρομαιάνδρου, ερυ-
θρού και πρασίνου (ΠΑΕ 1887 «2 ). Έμπροσθεν δέ τού ανατολικού τμή-
ματος τοΰ θρανίου κείνται δύο λίθιναι βάσεις (0 89 Χ 0405), έφ' ων ϊδρυ-
ται διά καθέτων πλακών, λεοντοπόδων ώς εΐκάσαι, έρειδομένη τράπεζα· κείν-
ται δέ αί βάσεις αύται εν τω βράχω επίτηδες προς τούτο τετμημένψ' παρά
τάς βάσεις ταύτας ό βράχος εΐνε καΐ έμπροσθεν τού βορείου μαρμάρινου
τμήματος λατομητός, έκ τούτου δέ συνάγεται δτι πρότερον ή τράπεζα έμελλε
νά σταθή ή και έστάθη έ'μπροσθεν τής βορείου πλευράς, είτα δέ ίδρύθη
έμπροσθεν τής ανατολικής. Τοιαύτη τράπεζα ώς έξ άλλα>ν δύο ομοίων βάσεων
δηλοΰται, ΐστατο καΐ παρά τό νότιον τής ανατολικής τοΰ δωματίου πλευράς.
Όμοιαι δέ τράπεζαι, ώς έξ άλλης βάσεως (0 89 Χ 0 43, ΰψ. 0 26), ού κατά
χώραν ευρεθείσης, συνάγεται, ύπήρχον και έν τώ αντιστοιχώ δωματίω, τω
δυσμικώ. Τοΰ προσώπου τής στοάς ευρεθέντες οί σφόνδυλοι (Δωρικοί) νΰν εΐσι
τεταγμένοι έπι τοΰ στυλοβάτου, τά δέ κιόκρανα και τά έπιστύλια και τά τού-
των άντιθήματα και τά τρίγλυφα και τά γείσα έν τή στοφ παρά την βόρειον
και την νοτίαν πλευράν σώζονται δέ καί τίνες άλλοι πώροι, ύψ. ώς 0 425,
πάχ. 0 305. ίσως κανονΐδες (τού τριγλύφου). Τής δέ μέσης κιοστοιχίας (Ιωνι-
κής) οί σφόνδυλοί εΐσι νΰν τεταγμένοι επί τής γραμμής τών οικείων βάσεων.
Έπι τοΰ Δωρικού κιοκρανίου κεχάρακται γράμμα Σ, επί άλλου δέ ΤΜ, επί
άντιθήματος έπιστυλίου Κ. επί γείσου Κ. επί δέ μετόπης μέγα Θ (διαμ. 0 18),
ΐσομέγεθες τοις εν ΙΟ VII 495 καί σ. 745 καί ΑΕ 1892 53 (82) γράμμασι-
προστεθήτω δτι τό έπιστύλιον καί τό τούτου άντίθημα καί άλλου άντίθημα
έχουσι πάχος ποδός (0 305).
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1925
μητούεπίτού βράχου (διάρρου πλ. 0 45) άπωχετεύοντο κατά μήκος της βορείου
του διαδρόμου πλευράς καΐ μετά τοϋτο δια τοΰ μεταξύ της στοάς και των
θερμών διαδρόμων εις τον χείμαρρον. Τό δάπεδον τοΰ τε βορείου διαδρό-
μου και της στοάς κατά τα ανατολικά εΐνε ΐσόπεδον είργασμένον. Τών εσω-
τερικών της στοάς βατήρων (Π 0 79), εφ' ων ΐσταντο οί κίονες (Ιωνικοί),
οί μεν ϊδρυνιο επί τοΰ βράχου, οί δε έπΐ ιδίων ύποβάσεων, δυο, πώρων
παρ' αλλήλους κειμένων πλάτος μεν εχόντων 0 64, μήκος δε διπλάσιον, 1 28,
και ή μεν έκ δυσμών πρώτη ΰπόβασις έχει τους πώρους κατά πλάτος κείμε-
νους, ήγουν τον μεν βορράθεν τον δε νοτόθεν, ή δέ 3η και ή 41! και ή 5*· και
και ή 8η τον μεν εχει δυσμόθεν, τον δέ άνατολόθεν.
Έν τω άνατολικώ της στοάς δωματίω τό βόρειον μέρος τοΰ δαπέδου
αποτελεί ό έκ βορρά προεκτεινόμενος βράχος, επί τούτω ίσοπέδως, ώς εΐρη-
ται, ε'ιργασμένος. Έν τή βορρανατολική γωνία τοΰ δωματίου σώζονται επί
μαρμάρινων ποδών έρειδόμενα δύο επιμήκη μαρμάρινα τμήματα θρανίου
(πλ. 0 445), επί τής δυσμικής επιφανείας τοΰ αυτόθι άνωθεν τών ορθοστατών
εξ ωμών, τοΰ ανατολικού τοίχου ώς εΐκάσαι, πλίνθων συγκειμένου μέρους
διεσώθησαν λείψανα χρίματος έφ' ού ίχνη γραπτού σπειρομαιάνδρου, ερυ-
θρού και πρασίνου (ΠΑΕ 1887 «2 ). Έμπροσθεν δέ τού ανατολικού τμή-
ματος τοΰ θρανίου κείνται δύο λίθιναι βάσεις (0 89 Χ 0405), έφ' ων ϊδρυ-
ται διά καθέτων πλακών, λεοντοπόδων ώς εΐκάσαι, έρειδομένη τράπεζα· κείν-
ται δέ αί βάσεις αύται εν τω βράχω επίτηδες προς τούτο τετμημένψ' παρά
τάς βάσεις ταύτας ό βράχος εΐνε καΐ έμπροσθεν τού βορείου μαρμάρινου
τμήματος λατομητός, έκ τούτου δέ συνάγεται δτι πρότερον ή τράπεζα έμελλε
νά σταθή ή και έστάθη έ'μπροσθεν τής βορείου πλευράς, είτα δέ ίδρύθη
έμπροσθεν τής ανατολικής. Τοιαύτη τράπεζα ώς έξ άλλα>ν δύο ομοίων βάσεων
δηλοΰται, ΐστατο καΐ παρά τό νότιον τής ανατολικής τοΰ δωματίου πλευράς.
Όμοιαι δέ τράπεζαι, ώς έξ άλλης βάσεως (0 89 Χ 0 43, ΰψ. 0 26), ού κατά
χώραν ευρεθείσης, συνάγεται, ύπήρχον και έν τώ αντιστοιχώ δωματίω, τω
δυσμικώ. Τοΰ προσώπου τής στοάς ευρεθέντες οί σφόνδυλοι (Δωρικοί) νΰν εΐσι
τεταγμένοι έπι τοΰ στυλοβάτου, τά δέ κιόκρανα και τά έπιστύλια και τά τού-
των άντιθήματα και τά τρίγλυφα και τά γείσα έν τή στοφ παρά την βόρειον
και την νοτίαν πλευράν σώζονται δέ καί τίνες άλλοι πώροι, ύψ. ώς 0 425,
πάχ. 0 305. ίσως κανονΐδες (τού τριγλύφου). Τής δέ μέσης κιοστοιχίας (Ιωνι-
κής) οί σφόνδυλοί εΐσι νΰν τεταγμένοι επί τής γραμμής τών οικείων βάσεων.
Έπι τοΰ Δωρικού κιοκρανίου κεχάρακται γράμμα Σ, επί άλλου δέ ΤΜ, επί
άντιθήματος έπιστυλίου Κ. επί γείσου Κ. επί δέ μετόπης μέγα Θ (διαμ. 0 18),
ΐσομέγεθες τοις εν ΙΟ VII 495 καί σ. 745 καί ΑΕ 1892 53 (82) γράμμασι-
προστεθήτω δτι τό έπιστύλιον καί τό τούτου άντίθημα καί άλλου άντίθημα
έχουσι πάχος ποδός (0 305).