DOI Heft:
Ekthesis peri tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata to etos 1925
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Anaskaphai ierou Thauliou en Pherais tēs Thessalias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14776#0063
42
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1925
κατ' άναλογίαν δέ πλεΐσται χαλκαΐ πλάκες, τινές εις προευκλείδειον γραφήν, άνα-
γράφουσαι ψηφίσματα προξενιάς κυρίως και άλλα, έτι δέ ολίγα τίνα χαλκώ-
ματα, ιδίως εκ λίαν μεγάλων πόρπων, αγαλματίων πηλίνων μικρών και μεγά-
λων τμήματάτινα, μικραί τίνες μαρμάριναι κεφαλαί, παρόμοια. Ό ναός ούτος
φαίνεται εκ θραυσμάτων αγγείων δτι υφίσταται μέχρι που τοϋ έτους 200 μ.Χ.
ε) Περί τό 200 μετά Χ. έκάη και ό ναός οΰτος επίτηδες και συνετρίβη-
σαν τα εν αύτώ και περί αύτόν μετά μανίας και φανατισμού υπό είσβαλόν-
των στιφών η ΰπό τών Χριστιανών ή και ύπ' αμφοτέρων. Έκ τών ερειπίων
αΰτοϋ έλιθεύοντο κυρίως οι κάτοικοι, ποιοΰντες οικίας, μάνδρας, φράγματα
αγρών και κήπων. Άπό τοΰ 1000 περίπου μετά Χ. έθάπτοντο επ' αΰτοϋ
άνθρωποι πολλοί, τών θαπτών άγνοοΰντων τά υποκείμενα και μεταχειριζο-
μένων ως πλάκας ταφικάς τάς υπάρχουσας στήλας καΐ τά πρόσφορα μέλη
τσΰ ναοΰ. Άπό τοϋ 1500 μετά Χρ. κατωκησάν τίνες άνθρωποι εκεί, διότι
ευρέθησαν τμήματα Τουρκοπερσικών αγγείων και πίθοι προς έναπόθεσιν
υγρών χρησίμων, κατόπιν δέ πάλιν έτάφησαν άλλοι άνθρωποι. Άπό τοΰ
1800 μετά Χ. ό χώρος μετεβλήθη εις άγρόν ίσόπεδον και συν τω χρόνο)
ουδέν ίχνος ύπελείφθη επί τοϋ εδάφους, δπερ άφωμοιώθη εντελώς μέ τους
παρακειμένους άγροϋς' μόνον οι μακράν κείμενοι φράκται και μάνδραι
τινές, έ'τι δέ σπόνδυλοι επίσης μακράν κατεσπαρμένοι επί ερειπίων οικιών και
καλυβών άσβεστοκτίστων, ύπεδήλουν την έν τοις πέριξ που ΰπαρξιν ναοΰ,
τοΰ οποίου πενταετείς επίμονοι έ'ρευναί μου (1912-1917) δέν ένεφάνιζον
την ακριβή θέσιν, έ'ως ό'του τω 1921 εΰρον τέλος αύτήν.
"Αναγκαία συμπλήρωσις. Εις την πρώτην έκθεσίν μου έγραψα δτι
τό τμήμα βάθρου χαλκοϋ άνδριάντος τό φέρον έπιγραφήν καλλιτέχνου ήδύ-
νατο νά συμπληρωθη «Μϋρων μ' έποίεσεν», ως σωζόμενου ίχνους τοΰ Ρ.
Ακριβεστέρα δμως έξέτασις τής επιγραφής, γενομένη ύπ' έμοΰ νεωστί, απο-
δεικνύει δτι τό γράμμα δέν ήτο Ρ. αλλά ασφαλώς I. Κατά ταϋτα καθίσταται
πιΟανωτέρα ή εξής συμπλήρωσις.
ΣΤΡΟΓΓΥΛ]ΙΟΝ ΜΕΤΤθΙΕΣ[ΕΝ
Οι χρόνοι δέ αυτής κείνται εντός τοΰ δευτέρου ήμίσεος τής Ε' π. Χ.
έκατονταετηρίδος. Είναι γνωστή ή επιγραφή τοΰ βάθρου τοΰ χαλκοϋ δου-
ρείου ίππου τής Ακροπόλεως Αθηνών, περί ης Παυσανίας Α'23, 8
Χαιρέδεμος Ευάγγελο εκ Κοίλε'
άνέθεκεν/ Στρογγυλίον έποίεσεν».
Οι χρόνοι αμφοτέρων τών επιγραφών δέν άπέχουσι πολύ αλλήλων ιής
δευτέρας κείνται περί τό 412 π. Χ. τής δέ εκ Φερών είναι ολίγον προγενέ-
στεροι τοϋ έτους τούτου έ'νεκα τής άρχαϊκωτέρας προσθήκης τοϋ ΜΕ.
Α. Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1925
κατ' άναλογίαν δέ πλεΐσται χαλκαΐ πλάκες, τινές εις προευκλείδειον γραφήν, άνα-
γράφουσαι ψηφίσματα προξενιάς κυρίως και άλλα, έτι δέ ολίγα τίνα χαλκώ-
ματα, ιδίως εκ λίαν μεγάλων πόρπων, αγαλματίων πηλίνων μικρών και μεγά-
λων τμήματάτινα, μικραί τίνες μαρμάριναι κεφαλαί, παρόμοια. Ό ναός ούτος
φαίνεται εκ θραυσμάτων αγγείων δτι υφίσταται μέχρι που τοϋ έτους 200 μ.Χ.
ε) Περί τό 200 μετά Χ. έκάη και ό ναός οΰτος επίτηδες και συνετρίβη-
σαν τα εν αύτώ και περί αύτόν μετά μανίας και φανατισμού υπό είσβαλόν-
των στιφών η ΰπό τών Χριστιανών ή και ύπ' αμφοτέρων. Έκ τών ερειπίων
αΰτοϋ έλιθεύοντο κυρίως οι κάτοικοι, ποιοΰντες οικίας, μάνδρας, φράγματα
αγρών και κήπων. Άπό τοΰ 1000 περίπου μετά Χ. έθάπτοντο επ' αΰτοϋ
άνθρωποι πολλοί, τών θαπτών άγνοοΰντων τά υποκείμενα και μεταχειριζο-
μένων ως πλάκας ταφικάς τάς υπάρχουσας στήλας καΐ τά πρόσφορα μέλη
τσΰ ναοΰ. Άπό τοϋ 1500 μετά Χρ. κατωκησάν τίνες άνθρωποι εκεί, διότι
ευρέθησαν τμήματα Τουρκοπερσικών αγγείων και πίθοι προς έναπόθεσιν
υγρών χρησίμων, κατόπιν δέ πάλιν έτάφησαν άλλοι άνθρωποι. Άπό τοΰ
1800 μετά Χ. ό χώρος μετεβλήθη εις άγρόν ίσόπεδον και συν τω χρόνο)
ουδέν ίχνος ύπελείφθη επί τοϋ εδάφους, δπερ άφωμοιώθη εντελώς μέ τους
παρακειμένους άγροϋς' μόνον οι μακράν κείμενοι φράκται και μάνδραι
τινές, έ'τι δέ σπόνδυλοι επίσης μακράν κατεσπαρμένοι επί ερειπίων οικιών και
καλυβών άσβεστοκτίστων, ύπεδήλουν την έν τοις πέριξ που ΰπαρξιν ναοΰ,
τοΰ οποίου πενταετείς επίμονοι έ'ρευναί μου (1912-1917) δέν ένεφάνιζον
την ακριβή θέσιν, έ'ως ό'του τω 1921 εΰρον τέλος αύτήν.
"Αναγκαία συμπλήρωσις. Εις την πρώτην έκθεσίν μου έγραψα δτι
τό τμήμα βάθρου χαλκοϋ άνδριάντος τό φέρον έπιγραφήν καλλιτέχνου ήδύ-
νατο νά συμπληρωθη «Μϋρων μ' έποίεσεν», ως σωζόμενου ίχνους τοΰ Ρ.
Ακριβεστέρα δμως έξέτασις τής επιγραφής, γενομένη ύπ' έμοΰ νεωστί, απο-
δεικνύει δτι τό γράμμα δέν ήτο Ρ. αλλά ασφαλώς I. Κατά ταϋτα καθίσταται
πιΟανωτέρα ή εξής συμπλήρωσις.
ΣΤΡΟΓΓΥΛ]ΙΟΝ ΜΕΤΤθΙΕΣ[ΕΝ
Οι χρόνοι δέ αυτής κείνται εντός τοΰ δευτέρου ήμίσεος τής Ε' π. Χ.
έκατονταετηρίδος. Είναι γνωστή ή επιγραφή τοΰ βάθρου τοΰ χαλκοϋ δου-
ρείου ίππου τής Ακροπόλεως Αθηνών, περί ης Παυσανίας Α'23, 8
Χαιρέδεμος Ευάγγελο εκ Κοίλε'
άνέθεκεν/ Στρογγυλίον έποίεσεν».
Οι χρόνοι αμφοτέρων τών επιγραφών δέν άπέχουσι πολύ αλλήλων ιής
δευτέρας κείνται περί τό 412 π. Χ. τής δέ εκ Φερών είναι ολίγον προγενέ-
στεροι τοϋ έτους τούτου έ'νεκα τής άρχαϊκωτέρας προσθήκης τοϋ ΜΕ.
Α. Σ. ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ