DOI Heft:
Ekthesis peri tōn ergasiōn tēs Archaiologikēs etaireias kata to etos 1926
DOI Artikel:Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou skaphai (1926)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14776#0129
Β. Λεονάρδου : Άμφιαρείου σκαφαι (1926)
107
ένατον δέ, ήγουν έσχατον ή δυσμικώτατον, τό και ελάχιστον (0 786), ετέθη
τό άλλο τών φερόντων ΰποκάτω τόρμον.
"Ετι δέ σώζονται "Ιωνικού ρυθμοΰ αρχιτεκτονικά λείψανα: ημικιόνων
αποκόμματα και βάσεις, έπιστυλίου τμήμα μ. 3 175, έπιστυλίου άπότμημα
(δίχα τεθραυμένον), γείσων δυο τμήματα και άπότμημα (δίχα τεθραυμένον).
Περί τούτων καΐ περί τών θυρωμάτων τοϋ προσώπου τής σκηνής και τών
τοΰ νοτόθεν τούτου τοίχου πρβ Ε. Ρίεοΐιτετ Β&ιι§·ε8θ1ι. ΕπΙ\νίο1ί. άε§
3ηΙ. ΤΗε&ίετδ σ. 1-4, ΑΙΛ. 1 - 5 64α 6413.
Προς δέ τούτοις έκαθάρθη άπας ό τά τοϋ θεάτρου ΰδατα άποχετεΰων
οχετός (πρβ ΠΑΕ 190333), δστις προς τη βορρανατολική γωνία τής άνα-
τολικής παρόδου άρχόμενος έφέρετο διά ταύτης προς τον βορράθεν τής στοάς
διάδρομον καΐ εν μέν αρχή είνε υπόνομος, ωκοδομη μένος ΐσοδομικώς
δι' έκκαίδεκα πώρινων ογκολίθων εκατέρωθεν εν δυσι δόμοις κειμένων, δΰο
και τριάκοντα τών συμπάντων, κρυπτός, πωροστεγής, φέρων τεσσαρεσκαίδεκα
πώρινους ογκολίθους, καλυπτήρας καταλαμβάνοντας μήκος 9 35, έχει δέ
διάρρουν πλάτους μέν 0 62, ΰψους δέ, μετά καταφοράς προς άνατολάς, εν
μέν τω δυσμικώ άκρφ 1 12, εν δέ τω ανατολικά» 1 25· εντεύθεν δέ ό οχετός
δι' εύρέων πήλινων σωλήνων κυλινδρικών και διά τοϋ βράχου πάλαι διήκων
έξέβαλλεν, ως εϊρηται, εις τον βορράθεν τής στοάς διάδρομον τών σωλή-
νων έκαστος είχε διάμετρον 0 91, μήκος 0 65, συνέκειτο δέ έκ τριών τμημά-
των κοιλοκΰρτων και έφερεν επί μέν τοϋ χείλους χαρακτά στοιχεία τής αλφα-
βήτου χάριν τής συναρμογής, επί δέ τής κοιλίας ήμικΰκλιον τρήμα, ως τά
έν τοις φρέασι προς κατάβασιν χρήσιμα, έκ τούτου δέ δηλοϋται ότι οί σωλή-
νες ούτοι προ τής ένταϋθα χρήσεως ήσαν εις φρέατος έπένδυσιν προωρισμέ-
νοι- έκειντο δέ οί, σωλήνες κατά μήκος ίσοπέδως παρ' αλλήλους έν τώ βράχω,
τετμημένω εις πλάτος+ 0 35 — 1 00, δστις είτα συριγγωδώς τετρημένος άνεω-
γετο διά στομίου (ΰψ. 1 00, πλ. 0 60) εις τον διάδρομον, + 55μ άνατολόθεν
τοϋ δυσμοβορείου άκρου τής στοάς' έπλάττετο δέ υπό τοϋ πλινθουργοϋ
ό σωλήν έκαστος, ως έκ τών πλαγίων χειλέων τών τμημάτων συνάγεται,
έπί μήτρας και διηρεΐτο έπειτα διά μαχαίρας καθέτως εις τμήματα χάριν
τής μεταφοράς· ένταϋθα μέντοι ό δχετηγός, ως έκ τοΰ ασυνάρτητου τών τε
άλφαβητικών γραμμάτων και τών κόψεων τών πλαγίων χειλέων τών κατά
χώραν ευρεθέντων τμημάτων δηλοϋται, χρώμενος τοις τμήμασιν έτίθει αυτά
εική και ως ετύγχανε (πρβ ΠΑΕ 190333). Έπι τοΰ όχετοϋ τούτου, 192 άνα-
τολόθεν τοΰ άνατολικοΰ άκρου τοΰ πωροστεγοΰς τμήματος, έπεκάθητο καθέ-
τως φρεατία, ήτις συγκειμένη έκ τριών έπαλλήλων άνευ τρημάτων σωλήνων,
έλαττόνων τήν διάμετρον (διάμ. έσωτ. 0 Η3), οϊ συνέκειντο έκ δυο τμημά-
των φερόντων ανά έν άλφαβητικόν στοιχεΐον, έδέχετο τά υπέρ τήν άνατολι-
κήν πάροδον ΰδατα" τών σωλήνων τούτων ό μέν μέσος είχε διά βλάβην τό
107
ένατον δέ, ήγουν έσχατον ή δυσμικώτατον, τό και ελάχιστον (0 786), ετέθη
τό άλλο τών φερόντων ΰποκάτω τόρμον.
"Ετι δέ σώζονται "Ιωνικού ρυθμοΰ αρχιτεκτονικά λείψανα: ημικιόνων
αποκόμματα και βάσεις, έπιστυλίου τμήμα μ. 3 175, έπιστυλίου άπότμημα
(δίχα τεθραυμένον), γείσων δυο τμήματα και άπότμημα (δίχα τεθραυμένον).
Περί τούτων καΐ περί τών θυρωμάτων τοϋ προσώπου τής σκηνής και τών
τοΰ νοτόθεν τούτου τοίχου πρβ Ε. Ρίεοΐιτετ Β&ιι§·ε8θ1ι. ΕπΙ\νίο1ί. άε§
3ηΙ. ΤΗε&ίετδ σ. 1-4, ΑΙΛ. 1 - 5 64α 6413.
Προς δέ τούτοις έκαθάρθη άπας ό τά τοϋ θεάτρου ΰδατα άποχετεΰων
οχετός (πρβ ΠΑΕ 190333), δστις προς τη βορρανατολική γωνία τής άνα-
τολικής παρόδου άρχόμενος έφέρετο διά ταύτης προς τον βορράθεν τής στοάς
διάδρομον καΐ εν μέν αρχή είνε υπόνομος, ωκοδομη μένος ΐσοδομικώς
δι' έκκαίδεκα πώρινων ογκολίθων εκατέρωθεν εν δυσι δόμοις κειμένων, δΰο
και τριάκοντα τών συμπάντων, κρυπτός, πωροστεγής, φέρων τεσσαρεσκαίδεκα
πώρινους ογκολίθους, καλυπτήρας καταλαμβάνοντας μήκος 9 35, έχει δέ
διάρρουν πλάτους μέν 0 62, ΰψους δέ, μετά καταφοράς προς άνατολάς, εν
μέν τω δυσμικώ άκρφ 1 12, εν δέ τω ανατολικά» 1 25· εντεύθεν δέ ό οχετός
δι' εύρέων πήλινων σωλήνων κυλινδρικών και διά τοϋ βράχου πάλαι διήκων
έξέβαλλεν, ως εϊρηται, εις τον βορράθεν τής στοάς διάδρομον τών σωλή-
νων έκαστος είχε διάμετρον 0 91, μήκος 0 65, συνέκειτο δέ έκ τριών τμημά-
των κοιλοκΰρτων και έφερεν επί μέν τοϋ χείλους χαρακτά στοιχεία τής αλφα-
βήτου χάριν τής συναρμογής, επί δέ τής κοιλίας ήμικΰκλιον τρήμα, ως τά
έν τοις φρέασι προς κατάβασιν χρήσιμα, έκ τούτου δέ δηλοϋται ότι οί σωλή-
νες ούτοι προ τής ένταϋθα χρήσεως ήσαν εις φρέατος έπένδυσιν προωρισμέ-
νοι- έκειντο δέ οί, σωλήνες κατά μήκος ίσοπέδως παρ' αλλήλους έν τώ βράχω,
τετμημένω εις πλάτος+ 0 35 — 1 00, δστις είτα συριγγωδώς τετρημένος άνεω-
γετο διά στομίου (ΰψ. 1 00, πλ. 0 60) εις τον διάδρομον, + 55μ άνατολόθεν
τοϋ δυσμοβορείου άκρου τής στοάς' έπλάττετο δέ υπό τοϋ πλινθουργοϋ
ό σωλήν έκαστος, ως έκ τών πλαγίων χειλέων τών τμημάτων συνάγεται,
έπί μήτρας και διηρεΐτο έπειτα διά μαχαίρας καθέτως εις τμήματα χάριν
τής μεταφοράς· ένταϋθα μέντοι ό δχετηγός, ως έκ τοΰ ασυνάρτητου τών τε
άλφαβητικών γραμμάτων και τών κόψεων τών πλαγίων χειλέων τών κατά
χώραν ευρεθέντων τμημάτων δηλοϋται, χρώμενος τοις τμήμασιν έτίθει αυτά
εική και ως ετύγχανε (πρβ ΠΑΕ 190333). Έπι τοΰ όχετοϋ τούτου, 192 άνα-
τολόθεν τοΰ άνατολικοΰ άκρου τοΰ πωροστεγοΰς τμήματος, έπεκάθητο καθέ-
τως φρεατία, ήτις συγκειμένη έκ τριών έπαλλήλων άνευ τρημάτων σωλήνων,
έλαττόνων τήν διάμετρον (διάμ. έσωτ. 0 Η3), οϊ συνέκειντο έκ δυο τμημά-
των φερόντων ανά έν άλφαβητικόν στοιχεΐον, έδέχετο τά υπέρ τήν άνατολι-
κήν πάροδον ΰδατα" τών σωλήνων τούτων ό μέν μέσος είχε διά βλάβην τό