DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0398
374 DE MINORIBVS DISTINCTIONIBVS,
ctip.
. λ
e ύ-ί/ί; 2'
V
GaL 1ΙΪ, 23.
ΛΟΡ7,2<ί.
W.ZP,i2.
Regulae i/s
interpun-
tfione obsei'-
nandae.
nescit.Luc.III, 23. occurrit parenthesis, per voces ως ενομι-
ζετο clare admodum indicata : quaeritur, quousque paren-
thesis haec sit extendenda? quod si, vt vulgo fieri iolet,
tantummodo haec duo verba parenthesi incluseris3 necessa-
rio sequitur, Lucam Matthaeo contradixiise. Afi si paren-
thesin vsque ad το νιος Ιωσήφ continuaueris, sensus erit
facillimus, isque talis: ille tpfe , qui caelitus declaratus eft
filius DEI, annos natus circiter triginta, erat silius (vtut
putabatur filius losephi) Eli tamen, aui materni Matthat,
etc. conf. Wolfius in cur. philol. ad N, T. Tom. I. p.604.
D.Rus in harmon. euangel. Tom. I. p. 355. Perplacet
mihi sententia doCtissimi Elsneri, viri Graece peritissimi, ad
Galat. III, 23. vbi distin.Ctionem pofi vocem συγχεχλεισμε-
νοι ponit, sensumque Apostoli credit esie hunc: υπο νομοί
εφξΧξΧμε&α. συγκεκλεισμενοι,βώ lege cuftodie/bamur conclusi,
είς την μ,ελλχσαν πιςιν αττοχαλυφ&ηνα*, vsque dum fides
reueliretur. v. Elsneri obseru. sacr.p. iS?. Difficillimus qui-
busdam visus est locus, Ioh. XVI, 16. vbiChristus ad disci-
pulos: Kct/ s λέγω νμιν, οτι εγω εξωτησω τον οτατεξα
υμών. Prolixam, fateor, disiertationem conscriberem, lin-
gulas si interpretum sententias et allegarem et ex parte
confutarem. Sed quid opus est tot ambagibus? Nisi me
omnia fallunt, omnis nodus vel vno punCto interrogandi
soluitur, vt sensus sit: Nonne vobis dico, quod patrem pro
vobis fim rogaturus? Atque hanc interpunClionem totus
contextus postulat, ipsaque res loquitur, quemadmodum
et vsitatissima est significatio τχ OT interrogatiua. v. Ioh.
VI, 42. c. VII, 19. c. Vili, 48. Phil. IV, 12. vix Paulus
a ταυτολογίας crimine absoluitur, si ex vulgata interdi-
stinCtione scripsit: εν τταντι xcq εν ττασί μεμυημαί' Quod
si vero pofl εν παντι posueris distinCtionem, sensus eua-
det praegnans, h. m. Oi^a xaj πεξίσσευείν εν παντι- Koq
εν πασι μεμυημαρ
ReCtissime b. Pritius praecepit, non absque sufficienti
ratione a consueta et recepta interpunflione esie receden-
dum : id quod pluribus confirmarunt viri eruditi, JJsigan-
dus Kahlerus in satura duplici de viris ac fi£Iis textus sacri
traiestionibus: Io. Chrift. Herzog, in obseru. philolog. de
interpunctionum politu in epistolae ad Roman. selestiori-
bus locis: Clariis Dn. M. Wblliusva quadriga dictorum
N. T. ab interpunCtionibus nouis vindicatorum. Nos pau-
cas, sed eas longe certissimas regulas, ad quas quaelibet
interpunCtio examinanda, suppeditabimus. Noua interpun-
ctio
ctip.
. λ
e ύ-ί/ί; 2'
V
GaL 1ΙΪ, 23.
ΛΟΡ7,2<ί.
W.ZP,i2.
Regulae i/s
interpun-
tfione obsei'-
nandae.
nescit.Luc.III, 23. occurrit parenthesis, per voces ως ενομι-
ζετο clare admodum indicata : quaeritur, quousque paren-
thesis haec sit extendenda? quod si, vt vulgo fieri iolet,
tantummodo haec duo verba parenthesi incluseris3 necessa-
rio sequitur, Lucam Matthaeo contradixiise. Afi si paren-
thesin vsque ad το νιος Ιωσήφ continuaueris, sensus erit
facillimus, isque talis: ille tpfe , qui caelitus declaratus eft
filius DEI, annos natus circiter triginta, erat silius (vtut
putabatur filius losephi) Eli tamen, aui materni Matthat,
etc. conf. Wolfius in cur. philol. ad N, T. Tom. I. p.604.
D.Rus in harmon. euangel. Tom. I. p. 355. Perplacet
mihi sententia doCtissimi Elsneri, viri Graece peritissimi, ad
Galat. III, 23. vbi distin.Ctionem pofi vocem συγχεχλεισμε-
νοι ponit, sensumque Apostoli credit esie hunc: υπο νομοί
εφξΧξΧμε&α. συγκεκλεισμενοι,βώ lege cuftodie/bamur conclusi,
είς την μ,ελλχσαν πιςιν αττοχαλυφ&ηνα*, vsque dum fides
reueliretur. v. Elsneri obseru. sacr.p. iS?. Difficillimus qui-
busdam visus est locus, Ioh. XVI, 16. vbiChristus ad disci-
pulos: Kct/ s λέγω νμιν, οτι εγω εξωτησω τον οτατεξα
υμών. Prolixam, fateor, disiertationem conscriberem, lin-
gulas si interpretum sententias et allegarem et ex parte
confutarem. Sed quid opus est tot ambagibus? Nisi me
omnia fallunt, omnis nodus vel vno punCto interrogandi
soluitur, vt sensus sit: Nonne vobis dico, quod patrem pro
vobis fim rogaturus? Atque hanc interpunClionem totus
contextus postulat, ipsaque res loquitur, quemadmodum
et vsitatissima est significatio τχ OT interrogatiua. v. Ioh.
VI, 42. c. VII, 19. c. Vili, 48. Phil. IV, 12. vix Paulus
a ταυτολογίας crimine absoluitur, si ex vulgata interdi-
stinCtione scripsit: εν τταντι xcq εν ττασί μεμυημαί' Quod
si vero pofl εν παντι posueris distinCtionem, sensus eua-
det praegnans, h. m. Oi^a xaj πεξίσσευείν εν παντι- Koq
εν πασι μεμυημαρ
ReCtissime b. Pritius praecepit, non absque sufficienti
ratione a consueta et recepta interpunflione esie receden-
dum : id quod pluribus confirmarunt viri eruditi, JJsigan-
dus Kahlerus in satura duplici de viris ac fi£Iis textus sacri
traiestionibus: Io. Chrift. Herzog, in obseru. philolog. de
interpunctionum politu in epistolae ad Roman. selestiori-
bus locis: Clariis Dn. M. Wblliusva quadriga dictorum
N. T. ab interpunCtionibus nouis vindicatorum. Nos pau-
cas, sed eas longe certissimas regulas, ad quas quaelibet
interpunCtio examinanda, suppeditabimus. Noua interpun-
ctio