DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0445
ET VARIIS EDITIONIBVS N. T. 421
tam, chartarum ac typorum elegantia magnifice adornatum, CAP. χχχ.
capitum argumentis ac locis parallelis curatius inlir ubium ; no-
tis pariter theologicis et philologicis quoad difficiliores locos
exquifitius illufiratum: vitmfa contra interpungendi ratione,
textum dfiurbante, qua Codices vulgo premuntur, et mendis
typographicis pro virili liberatum perpurgatumque. Sequu-
tus est clariss. Dn. Georgius editionem Stephani primam a.
1546. id quod non vno nomine miramur, quia ex iis,
quae supra de Stephano retulimus, conslat, >tephanum
ipsum huic suae editioni parum tribuisie, eamque in tertia
plane deseruisle, siquidem in hac textum Erasmi vbique
fere seruauit, et vix vicies ab hoc recesiit. a} Notae et
animaduersiones raro ad rem Criticam curatius noscendam
facere videntur: forsitan nec hic fuit noui laboris sinis et
scopus. De Prilii y Rechenbergii,Leusdeni\ Retn?ctti,Mait-
tairii, editionibus, plura dicere non attinet, quum singu-
li hi viri aliorum labores curasque repetierint, de varieta-
te lectionum harumque discretione vel parum vel omnino
non solliciti. Quod ad Prinum nostrum, monuit qui-
dem in praefationeN. T. praemitia, se praeitantisiimos co-
dices circum spexiise eosque contulisTe : sed intelligit per
praeitantisiimos codices editionem N. T. Erasmianam ter-
tiam, Stephanianam primam, Voegelinianam Lipsiensem,
Curcellaeanam, Oxoniensem, Millianam, etc.
Duaerestant editione^ N. T. nostris temporibussummo- NouaBenge-
pere conspicuae. Altera est lo.Alb. Bengelii, viri celeber- editio.
rimi rerumque criticarum peritissimi, quae Tubingae in for-
ma quarta maiori, an. 1734. lucem adspexit; cuius et alia
editio minor an. 1736, prodiit. Multam operam in; con-
xendo Textu Graeco adhibuit vir dositisinnus, eamque in
Apparatu Critico, huic editioni nouae subiunGo, exposuit
ita vtindicii vim,lect.onis adsiduitatem, memoriae tenaci-
tatem, aliasque ingenii vires eximias proderet, inique initi-
tuti rationem prolixiorem redderet. Neque Erasmi, neque
Stephani, neque alius cuiuspiam textum secutus est cae-
co impetu, sed varias lectiones ex Millio, aliisque codi-
cibus a Millio nondum perlustratis, studiose collegit; col-
letlas ad normam Criticae artis examinauit; quae vel parui
vel nullius momenti erant, plane reiecit; quae maioris
momenti, in margine inferiori annotauit; textum vero ad
Dd 3 receptisii-
e) Hoc meum iudicium displicuit proleg. ad N.T.Tom.Lp.145:. vlterius
quidem viro erudito,me autem illius cxpoluit, quae de discrimine Stepha-
Mon pocnitct, iplcqueWetsteniusin nianarum editionum h. 1. asserui.
tam, chartarum ac typorum elegantia magnifice adornatum, CAP. χχχ.
capitum argumentis ac locis parallelis curatius inlir ubium ; no-
tis pariter theologicis et philologicis quoad difficiliores locos
exquifitius illufiratum: vitmfa contra interpungendi ratione,
textum dfiurbante, qua Codices vulgo premuntur, et mendis
typographicis pro virili liberatum perpurgatumque. Sequu-
tus est clariss. Dn. Georgius editionem Stephani primam a.
1546. id quod non vno nomine miramur, quia ex iis,
quae supra de Stephano retulimus, conslat, >tephanum
ipsum huic suae editioni parum tribuisie, eamque in tertia
plane deseruisle, siquidem in hac textum Erasmi vbique
fere seruauit, et vix vicies ab hoc recesiit. a} Notae et
animaduersiones raro ad rem Criticam curatius noscendam
facere videntur: forsitan nec hic fuit noui laboris sinis et
scopus. De Prilii y Rechenbergii,Leusdeni\ Retn?ctti,Mait-
tairii, editionibus, plura dicere non attinet, quum singu-
li hi viri aliorum labores curasque repetierint, de varieta-
te lectionum harumque discretione vel parum vel omnino
non solliciti. Quod ad Prinum nostrum, monuit qui-
dem in praefationeN. T. praemitia, se praeitantisiimos co-
dices circum spexiise eosque contulisTe : sed intelligit per
praeitantisiimos codices editionem N. T. Erasmianam ter-
tiam, Stephanianam primam, Voegelinianam Lipsiensem,
Curcellaeanam, Oxoniensem, Millianam, etc.
Duaerestant editione^ N. T. nostris temporibussummo- NouaBenge-
pere conspicuae. Altera est lo.Alb. Bengelii, viri celeber- editio.
rimi rerumque criticarum peritissimi, quae Tubingae in for-
ma quarta maiori, an. 1734. lucem adspexit; cuius et alia
editio minor an. 1736, prodiit. Multam operam in; con-
xendo Textu Graeco adhibuit vir dositisinnus, eamque in
Apparatu Critico, huic editioni nouae subiunGo, exposuit
ita vtindicii vim,lect.onis adsiduitatem, memoriae tenaci-
tatem, aliasque ingenii vires eximias proderet, inique initi-
tuti rationem prolixiorem redderet. Neque Erasmi, neque
Stephani, neque alius cuiuspiam textum secutus est cae-
co impetu, sed varias lectiones ex Millio, aliisque codi-
cibus a Millio nondum perlustratis, studiose collegit; col-
letlas ad normam Criticae artis examinauit; quae vel parui
vel nullius momenti erant, plane reiecit; quae maioris
momenti, in margine inferiori annotauit; textum vero ad
Dd 3 receptisii-
e) Hoc meum iudicium displicuit proleg. ad N.T.Tom.Lp.145:. vlterius
quidem viro erudito,me autem illius cxpoluit, quae de discrimine Stepha-
Mon pocnitct, iplcqueWetsteniusin nianarum editionum h. 1. asserui.