XVII-WIECZNY OBRAZ ŚW. JANA KANTEGO
113
Malowidło w wieńcu podzielone jest na dwie części. Część gór-
ną, obejmującą dwie trzecie owalu, zajmuje przedstawienie, a dolną
inskrypcja. Scena ukazana jest na tle górskiego pejzażu. Po prawej
stronie stoi święty, naprzeciw klęczy grupa mężczyzn. Jeden z nich,
wznosząc ręce ku świętemu, odbiera coś z jego ręki. Inskrypcja pod
sceną brzmi: AES DISTRIBUIT PAUPERIBU VESTES ET CALCEAMENTA
COMPARAT.
Postać świętego we wszystkich scenach jest kolorystycznie i ko-
stiumologicznie podobna. Twarz ma zaróżowione policzki, brązowe
oczy, czarne brwi i siwy zarost. Toga ma barwę niebieskozieloną (w
prawej dolnej scenie jest białoszara), peleryna gronostajowa jest bia-
łoszara, a peleryna wierzchnia czarna. Takiż jest biret (w scenie głó-
wnej święty trzyma go w ręce, zaś w prawej górnej scenie umieszczo-
ny jest na głowie świętego).
Wnętrze architektoniczne sceny głównej utrzymane jest w to-
nacjach ugrów, brązów, szarości i fioletów. Wnętrza scen naroż-
nych są podobne. Pulpit z szafką, kartusze i zdobienia medalionów
są ugrowobrązowe. Przedmioty leżące na pulpicie wnoszą mało
znaczące akcenty barwne w postaci białych i niebiesko-czarnych
plam.
Suknia Madonny jest ugrowobrązowa, płaszcz szaroniebieski,
a chustka biała. Aureola jest biała, a obłok żółto-biały. Suknia anio-
ła jest żółto-czerwono-zielona. Jego skrzydła są biało-niebiesko-żół-
te, a włosy ugrowożółte. Dodatkowymi akcentami kolorystycznymi
sceny są czerwień i zieleń wieńców oraz błękit z dodatkiem szarości
w tle herbu uniwersyteckiego.
Ubiory postaci biorących udział w akcji scen narożnych i sce-
ny w zwieńczeniu ramy utrzymane są w tonacjach czerwieni, żół-
ci, zieleni, błękitu i bieli. W scenach pejzażowych zbocza są ugro-
wobrązowe, roślinność zielona, a niebo błękitne z białymi obłokami.
Ramiona ramy są brązowoczerwone z popielatoniebieską barwą
kilku listew. Umieszczone na ramionach ornamenty są częściowo
złocone, a częściowo laserowane zielenią i czerwienią na srebrze.
Zwieńczenie polichromowane jest podobnie. Dodatkowo występują
w nim szarożółta barwa wieńca i czerwonozielone barwy pęków
owocowych.
8 — RH XXXII z. 4
113
Malowidło w wieńcu podzielone jest na dwie części. Część gór-
ną, obejmującą dwie trzecie owalu, zajmuje przedstawienie, a dolną
inskrypcja. Scena ukazana jest na tle górskiego pejzażu. Po prawej
stronie stoi święty, naprzeciw klęczy grupa mężczyzn. Jeden z nich,
wznosząc ręce ku świętemu, odbiera coś z jego ręki. Inskrypcja pod
sceną brzmi: AES DISTRIBUIT PAUPERIBU VESTES ET CALCEAMENTA
COMPARAT.
Postać świętego we wszystkich scenach jest kolorystycznie i ko-
stiumologicznie podobna. Twarz ma zaróżowione policzki, brązowe
oczy, czarne brwi i siwy zarost. Toga ma barwę niebieskozieloną (w
prawej dolnej scenie jest białoszara), peleryna gronostajowa jest bia-
łoszara, a peleryna wierzchnia czarna. Takiż jest biret (w scenie głó-
wnej święty trzyma go w ręce, zaś w prawej górnej scenie umieszczo-
ny jest na głowie świętego).
Wnętrze architektoniczne sceny głównej utrzymane jest w to-
nacjach ugrów, brązów, szarości i fioletów. Wnętrza scen naroż-
nych są podobne. Pulpit z szafką, kartusze i zdobienia medalionów
są ugrowobrązowe. Przedmioty leżące na pulpicie wnoszą mało
znaczące akcenty barwne w postaci białych i niebiesko-czarnych
plam.
Suknia Madonny jest ugrowobrązowa, płaszcz szaroniebieski,
a chustka biała. Aureola jest biała, a obłok żółto-biały. Suknia anio-
ła jest żółto-czerwono-zielona. Jego skrzydła są biało-niebiesko-żół-
te, a włosy ugrowożółte. Dodatkowymi akcentami kolorystycznymi
sceny są czerwień i zieleń wieńców oraz błękit z dodatkiem szarości
w tle herbu uniwersyteckiego.
Ubiory postaci biorących udział w akcji scen narożnych i sce-
ny w zwieńczeniu ramy utrzymane są w tonacjach czerwieni, żół-
ci, zieleni, błękitu i bieli. W scenach pejzażowych zbocza są ugro-
wobrązowe, roślinność zielona, a niebo błękitne z białymi obłokami.
Ramiona ramy są brązowoczerwone z popielatoniebieską barwą
kilku listew. Umieszczone na ramionach ornamenty są częściowo
złocone, a częściowo laserowane zielenią i czerwienią na srebrze.
Zwieńczenie polichromowane jest podobnie. Dodatkowo występują
w nim szarożółta barwa wieńca i czerwonozielone barwy pęków
owocowych.
8 — RH XXXII z. 4