DOI Artikel:
Paszkiewicz, Mieczysław: Jeździec ze skrzydłem na tarczy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27401#0066
64
MIECZYSŁAW PASZKIEWICZ
wyglądu. Bronią ich jest kopia, krzywa szabla, oraz tarcza ozdobiona piórami,
co jej nadaje wygląd skrzydła”8. Otóż opis ten pasuje także do wyglądu
polskiej husarii z wczesnego okresu rozwoju tej formacji, a „pióra na tarczy o
wyglądzie skrzydła” żywo przywodzą na myśl temat, którym się tu zajmujemy.
Myliłby się jednak, kto by sądził, że gdy pisałem o „jeźdźcu ze skrzydłem
na tarczy”, zamiarem moim było wysunięcie nowej hipotezy o genezie polskiej
husarii (czy przynajmniej husarskich skrzydeł). Mianowicie o genezie czeskiej,
a może nawet mantuańskiej. W istocie przyczyna była o wiele skromniejsza. Po
prostu chciałem opisać kolejne fazy własnej pomyłki. A każdemu chyba wolno
śmiać się z samego siebie, a przynajmniej uśmiechać na wspomnienie popeł-
nionych błędów. Szczególnie, jeśli uśmiech taki dedykujemy bliskiemu nam
człowiekowi.
8 Podaję za: B. Gembarzewski. Husarze — ubiór, oporządzenie i uzbrojenie 1500-1775.
„Broń i Barwa” Listopad-grudzień 1938 nr 11-12 s. 208. Według niego: „Od połowy w. XVI
husarze zaczynają używać skrzydeł i forg. Zwyczaj ten niewątpliwie przeszedł z Turcji. Zadzi-
wiające jest bowiem podobieństwo naszych husarzy do tureckich jeźdźców zwanych «deli», co
znaczy po turecku waleczny, szalony”.
MIECZYSŁAW PASZKIEWICZ
wyglądu. Bronią ich jest kopia, krzywa szabla, oraz tarcza ozdobiona piórami,
co jej nadaje wygląd skrzydła”8. Otóż opis ten pasuje także do wyglądu
polskiej husarii z wczesnego okresu rozwoju tej formacji, a „pióra na tarczy o
wyglądzie skrzydła” żywo przywodzą na myśl temat, którym się tu zajmujemy.
Myliłby się jednak, kto by sądził, że gdy pisałem o „jeźdźcu ze skrzydłem
na tarczy”, zamiarem moim było wysunięcie nowej hipotezy o genezie polskiej
husarii (czy przynajmniej husarskich skrzydeł). Mianowicie o genezie czeskiej,
a może nawet mantuańskiej. W istocie przyczyna była o wiele skromniejsza. Po
prostu chciałem opisać kolejne fazy własnej pomyłki. A każdemu chyba wolno
śmiać się z samego siebie, a przynajmniej uśmiechać na wspomnienie popeł-
nionych błędów. Szczególnie, jeśli uśmiech taki dedykujemy bliskiemu nam
człowiekowi.
8 Podaję za: B. Gembarzewski. Husarze — ubiór, oporządzenie i uzbrojenie 1500-1775.
„Broń i Barwa” Listopad-grudzień 1938 nr 11-12 s. 208. Według niego: „Od połowy w. XVI
husarze zaczynają używać skrzydeł i forg. Zwyczaj ten niewątpliwie przeszedł z Turcji. Zadzi-
wiające jest bowiem podobieństwo naszych husarzy do tureckich jeźdźców zwanych «deli», co
znaczy po turecku waleczny, szalony”.