DOI issue:
Malarstwo
DOI article:Matyaszewska, Elżbieta: Maria Wodzicka - zapomniana malarka ze Lwowa
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.37083#0295
MARIA WODZICKA - ZAPOMNIANA MALARKA ZE LWOWA
293
Polskich Artystów Plastyków50. Artyści lwowscy, podobnie jak wcześniej
w Krakowie, a później w Łodzi, Poznaniu i Warszawie uzyskali w ten sposób
gwarancje obrony swych interesów zawodowych i materialnych przez powoła-
ny do tego oficjalny organ (wcześniej mógł ich reprezentować LZAP). Innym
celem Związku było dbanie o swobodę artystycznego działania, organizowanie
wystaw w kraju i zagranicą oraz „pielęgnowanie życia towarzyskiego”'11
Nierzadko też ZZPAP występował przeciwko zachowawczej postawie niektó-
rych instytucji, sprawujących artystyczny mecenat i za bardzo broniących
tradycjonalizmu w sztuce. Trzeba zauważyć, że w organizacji tej dominowały
ugrupowania artystyczne, reprezentujące nurt polskiego koloryzmu, ale też
równie liczącą grupę stanowili artyści zaliczani do kręgów sztuki awangardo-
wej. Pierwszym prezesem lwowskiego oddziału ZZPAP został Andrzej Pro-
naszko, później na tym stanowisku zastąpił go Władysław Krzyżanowski.
W roku 1935 do Zarządu Związku weszła także Maria Wodzicka, piastując
przez pełną kadencję funkcję II sekretarza52. Aktywna praca związkowa nie
przeszkadza jej w działalności wystawienniczej. We wrześniu 1935 r. na
inaugurację nowego lokalu wystawowego ZZPAP (w Muzeum Przemysłu
Artystycznego przy ul. Dzieduszyckich 1) zorganizowano wystawę czterech
malarzy: Alfreda Aberdama, Leona Chwistka, Stanisława Teisseyre i Marii
Wodzickiej-'3. W towarzystwie innych już malarzy artystka wystawiała pod
koniec tego roku w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie. W Wystawie
Grupy Malarzy Lwowskich oprócz Wodzickiej brali udział: Otto Hahn, Stani-
sław Kramarczyk, Władysław Krzyżanowski, Zygmunt Radnicki, Maria Siel-
ska i Tadeusz Wojciechowski^4. Wymienieni artyści zaprezentowali około
60 prac, które przyjęto jednak z pewną rezerwą. Jeden z krytyków napisał,
iż: „Ci ludzie w opanowaniu techniki malarskiej przewyższyli bodaj wszystkie
inne najmłodsze ugrupowania, ich wizja malarska jest jednak tak dalece za-
leżna od wzorów francuskich sprzed kilku lat, że o wystawie powiedzieć
50 „Głos Plastyków” 1932, nr 11-12, s. 149. Obok tych trzech grup wymieniane było także
Zrzeszenie Niezależnych Malarzy Ukraińskich (ANUM). Por. B. Wojciechowska,
Związek Zawodowy Polskich Artystów Plastyków, [w:] Polskie życie artystyczne, s. 608-609.
^ „Sztuki Piękne” 10(1933), s. 180.
32 „Głos Plastyków” 1935, nr 1-6, s. 97. W roku 1936 do ZZAP we Lwowie należało 48
artystów.
53 Najprawdopodobniej była to Wystawa Współczesnych Artystów Lwowskich i zgodnie
z treścią katalogu Wodzicka zaprezentowała wówczas 3 prace olejne.
34 Polskie życie artystyczne, s. 345; „Plastyka” 1936, nr 1, s. 182-183.
293
Polskich Artystów Plastyków50. Artyści lwowscy, podobnie jak wcześniej
w Krakowie, a później w Łodzi, Poznaniu i Warszawie uzyskali w ten sposób
gwarancje obrony swych interesów zawodowych i materialnych przez powoła-
ny do tego oficjalny organ (wcześniej mógł ich reprezentować LZAP). Innym
celem Związku było dbanie o swobodę artystycznego działania, organizowanie
wystaw w kraju i zagranicą oraz „pielęgnowanie życia towarzyskiego”'11
Nierzadko też ZZPAP występował przeciwko zachowawczej postawie niektó-
rych instytucji, sprawujących artystyczny mecenat i za bardzo broniących
tradycjonalizmu w sztuce. Trzeba zauważyć, że w organizacji tej dominowały
ugrupowania artystyczne, reprezentujące nurt polskiego koloryzmu, ale też
równie liczącą grupę stanowili artyści zaliczani do kręgów sztuki awangardo-
wej. Pierwszym prezesem lwowskiego oddziału ZZPAP został Andrzej Pro-
naszko, później na tym stanowisku zastąpił go Władysław Krzyżanowski.
W roku 1935 do Zarządu Związku weszła także Maria Wodzicka, piastując
przez pełną kadencję funkcję II sekretarza52. Aktywna praca związkowa nie
przeszkadza jej w działalności wystawienniczej. We wrześniu 1935 r. na
inaugurację nowego lokalu wystawowego ZZPAP (w Muzeum Przemysłu
Artystycznego przy ul. Dzieduszyckich 1) zorganizowano wystawę czterech
malarzy: Alfreda Aberdama, Leona Chwistka, Stanisława Teisseyre i Marii
Wodzickiej-'3. W towarzystwie innych już malarzy artystka wystawiała pod
koniec tego roku w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie. W Wystawie
Grupy Malarzy Lwowskich oprócz Wodzickiej brali udział: Otto Hahn, Stani-
sław Kramarczyk, Władysław Krzyżanowski, Zygmunt Radnicki, Maria Siel-
ska i Tadeusz Wojciechowski^4. Wymienieni artyści zaprezentowali około
60 prac, które przyjęto jednak z pewną rezerwą. Jeden z krytyków napisał,
iż: „Ci ludzie w opanowaniu techniki malarskiej przewyższyli bodaj wszystkie
inne najmłodsze ugrupowania, ich wizja malarska jest jednak tak dalece za-
leżna od wzorów francuskich sprzed kilku lat, że o wystawie powiedzieć
50 „Głos Plastyków” 1932, nr 11-12, s. 149. Obok tych trzech grup wymieniane było także
Zrzeszenie Niezależnych Malarzy Ukraińskich (ANUM). Por. B. Wojciechowska,
Związek Zawodowy Polskich Artystów Plastyków, [w:] Polskie życie artystyczne, s. 608-609.
^ „Sztuki Piękne” 10(1933), s. 180.
32 „Głos Plastyków” 1935, nr 1-6, s. 97. W roku 1936 do ZZAP we Lwowie należało 48
artystów.
53 Najprawdopodobniej była to Wystawa Współczesnych Artystów Lwowskich i zgodnie
z treścią katalogu Wodzicka zaprezentowała wówczas 3 prace olejne.
34 Polskie życie artystyczne, s. 345; „Plastyka” 1936, nr 1, s. 182-183.