TWÓRCZOŚĆ MISTRZA MACIEJOWICKIEGO
75
*
34. Hołd Trzech Króli, kwatera tryptyku z Ptaszkowej
kątach szczytowych tryptyku oraz bliskość stylowa postaci świętych zc skrzydeł ołtarza Św. Antoniego
z Koszyc (niegdyś z Bardiowa?) przypisywanych wczesnej twórczości Mistrza z Maciejowic.
W kontekście poruszonych tu spraw na baczniejsza uwagę zasługuje waga postaci świętych przedsta-
wionych na skrzydłach tryptyku, a wiążących się z główną myślą ikonograficzną ołtarza i wskazującą
pośrednio na związanie fundatora ze współczesnymi wypadkami. Tak więc św. Leonard w malarstwie
sądeckim występujący jakoby tylko trzy razy220, to jest w kwaterze z kamienicy Szobjskich, w Ukrzy-
żowaniu z Korzenny i na obrazie ze Słupcy, w tryptyku z Łopusznej pojawia się po raz czwarty. Możemy
tu wskazać na jego piąte przedstawienie na skrzydłach ołtarza Św. Antoniego z Koszyc. Koszycki Św. Leo-
nard jest najbliższy pod względem typu pozy i ukształtowania Św. Leonardowi z kamienicy Szołajskich
11. 42, 43). Właśnie w kwaterze tego koszyckiego ołtarza pierwszy i ostatni raz odstępuje Mistrz Maciejo-
wicki od schematycznego typu sądeckiego, by przedstawić św. Leonarda jako mnicha z pochyloną nie-
śmiało głową, o wrażliwej, zindywidualizowanej twarzy, z dużymi oczyma o kształcie okrągłym, z gry-
masem skrzywiającym grube usta. Zaskakuje wręcz zbieżność tej fizjonomii Z twarzą i pozą św. Leonarda
z kamienicy Szołajskich221.
Wczesne dzieło Mistrza z Maciejowic, mianowicie skrzydła ołtarza Św. Antoniego z Koszyc (niegdyś
z Bardiowa?), wyznacza datowanie nie tylko kwatery zc Św. Leonardem z kamienicy Szołajskich, ale
także tryptyku z Łopusznej. Jakkolwiek sugeruje się dla kwatery obrazu Św. Leonarda z kamienicy Szo-
220 Strzałk o w ski, Malarstwo tablicowe..., s. 387.
221 A. Karłowska, Obraz św. Leonarda ze Słupcy, „Biuletyn Historii Sztuki", R. 21: 1959, nr 3/4, s. 341. Autorka cyto-
wanego opracowania widocznie nie zna tego przedstawienia Mistrza Maciejowickicgo.
75
*
34. Hołd Trzech Króli, kwatera tryptyku z Ptaszkowej
kątach szczytowych tryptyku oraz bliskość stylowa postaci świętych zc skrzydeł ołtarza Św. Antoniego
z Koszyc (niegdyś z Bardiowa?) przypisywanych wczesnej twórczości Mistrza z Maciejowic.
W kontekście poruszonych tu spraw na baczniejsza uwagę zasługuje waga postaci świętych przedsta-
wionych na skrzydłach tryptyku, a wiążących się z główną myślą ikonograficzną ołtarza i wskazującą
pośrednio na związanie fundatora ze współczesnymi wypadkami. Tak więc św. Leonard w malarstwie
sądeckim występujący jakoby tylko trzy razy220, to jest w kwaterze z kamienicy Szobjskich, w Ukrzy-
żowaniu z Korzenny i na obrazie ze Słupcy, w tryptyku z Łopusznej pojawia się po raz czwarty. Możemy
tu wskazać na jego piąte przedstawienie na skrzydłach ołtarza Św. Antoniego z Koszyc. Koszycki Św. Leo-
nard jest najbliższy pod względem typu pozy i ukształtowania Św. Leonardowi z kamienicy Szołajskich
11. 42, 43). Właśnie w kwaterze tego koszyckiego ołtarza pierwszy i ostatni raz odstępuje Mistrz Maciejo-
wicki od schematycznego typu sądeckiego, by przedstawić św. Leonarda jako mnicha z pochyloną nie-
śmiało głową, o wrażliwej, zindywidualizowanej twarzy, z dużymi oczyma o kształcie okrągłym, z gry-
masem skrzywiającym grube usta. Zaskakuje wręcz zbieżność tej fizjonomii Z twarzą i pozą św. Leonarda
z kamienicy Szołajskich221.
Wczesne dzieło Mistrza z Maciejowic, mianowicie skrzydła ołtarza Św. Antoniego z Koszyc (niegdyś
z Bardiowa?), wyznacza datowanie nie tylko kwatery zc Św. Leonardem z kamienicy Szołajskich, ale
także tryptyku z Łopusznej. Jakkolwiek sugeruje się dla kwatery obrazu Św. Leonarda z kamienicy Szo-
220 Strzałk o w ski, Malarstwo tablicowe..., s. 387.
221 A. Karłowska, Obraz św. Leonarda ze Słupcy, „Biuletyn Historii Sztuki", R. 21: 1959, nr 3/4, s. 341. Autorka cyto-
wanego opracowania widocznie nie zna tego przedstawienia Mistrza Maciejowickicgo.