DOI Artikel:
Jurkowlaniec, Tadeusz: Nagrobki przedromańskie i romańskie w Polsce
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14268#0020
18
TADEUSZ JURKOWLANIEC
0 1 2 3 4 5h
///Ą сш. ściana 6806. tSil CfCŁ.
% с *,m/szr ,__J piasek ±£±, zaprawa £vj№£S» Wmkuwus UZilsmiwzm Ç~r~-j polepa
1. Poznań, przekrój poprzeczny nawy głównej katedry poznańskiej
. Poznań, katedra p. w. Św. Piotra, relikty grobu
(nr kat. 13)
grób zawiera kości „trzech rycerzy Chrystusowych lub w płaszczyźnie doczesnej — Chrobrowych"37. W trosce
o zachowanie zabytku (inskrypcja jest najstarszym świadectwem znajomości pisma w Polsce) nie ukończono
badań archeologicznych. Nie pozwoliło to wyjaśnić, jaka była forma całego nagrobka.
Pozostałe znane dziś nagrobki nie pełniły już w chwili odkrycia swojej pierwotnej funkcji.
Tumby w wyróżnionym okresie na obszarze Polski występowały zapewne bardzo rzadko. Dzisiaj znany
jest tylko jeden zabytek tego typu. Zachowany fragmentarycznie grobowiec odkryty na osi nawy głównej kate-
dry poznańskiej oznaczała tumba (nr kat. 13), związana organicznie z elementami konstrukcyjnymi komory
grobowej. Tumba zbudowana z martwicy łąkowej i okrzesków, pierwotnie być może licowana polerowanymi
płytami gabro, wznosiła się ok. 40 cm ponad poziom jastrychu. Niestety badania archeologiczne nie dostarczyły
innych przesłanek określających wygląd nagrobka. Przebieg warstw kulturowych pozwala co najwyżej domyślać
37 M. Walicki, Dekoracja architektury i jej wystrój artystyczny, [w:] Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII
wieku, pod red. M. Walickiego, Warszawa 1971, s. 226. Jest to jedyny znany chrześcijański nagrobek z płytą inskrypcyjną. Pomijam
inskrypcyjne nagrobki niechrześcijańskie, np. rabina Dawida (zm. 1203) — M. Brann, Ein Breslauer Grabmal aus dem Jahr 1203,
„Schlesische Geschichtsblâtter, Mitteilungen des Vereins fur Geschichte Schlesiens", 1919, s. 11 — 16.
TADEUSZ JURKOWLANIEC
0 1 2 3 4 5h
///Ą сш. ściana 6806. tSil CfCŁ.
% с *,m/szr ,__J piasek ±£±, zaprawa £vj№£S» Wmkuwus UZilsmiwzm Ç~r~-j polepa
1. Poznań, przekrój poprzeczny nawy głównej katedry poznańskiej
. Poznań, katedra p. w. Św. Piotra, relikty grobu
(nr kat. 13)
grób zawiera kości „trzech rycerzy Chrystusowych lub w płaszczyźnie doczesnej — Chrobrowych"37. W trosce
o zachowanie zabytku (inskrypcja jest najstarszym świadectwem znajomości pisma w Polsce) nie ukończono
badań archeologicznych. Nie pozwoliło to wyjaśnić, jaka była forma całego nagrobka.
Pozostałe znane dziś nagrobki nie pełniły już w chwili odkrycia swojej pierwotnej funkcji.
Tumby w wyróżnionym okresie na obszarze Polski występowały zapewne bardzo rzadko. Dzisiaj znany
jest tylko jeden zabytek tego typu. Zachowany fragmentarycznie grobowiec odkryty na osi nawy głównej kate-
dry poznańskiej oznaczała tumba (nr kat. 13), związana organicznie z elementami konstrukcyjnymi komory
grobowej. Tumba zbudowana z martwicy łąkowej i okrzesków, pierwotnie być może licowana polerowanymi
płytami gabro, wznosiła się ok. 40 cm ponad poziom jastrychu. Niestety badania archeologiczne nie dostarczyły
innych przesłanek określających wygląd nagrobka. Przebieg warstw kulturowych pozwala co najwyżej domyślać
37 M. Walicki, Dekoracja architektury i jej wystrój artystyczny, [w:] Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII
wieku, pod red. M. Walickiego, Warszawa 1971, s. 226. Jest to jedyny znany chrześcijański nagrobek z płytą inskrypcyjną. Pomijam
inskrypcyjne nagrobki niechrześcijańskie, np. rabina Dawida (zm. 1203) — M. Brann, Ein Breslauer Grabmal aus dem Jahr 1203,
„Schlesische Geschichtsblâtter, Mitteilungen des Vereins fur Geschichte Schlesiens", 1919, s. 11 — 16.