DOI Artikel:
Skubiszewski, Piotr: Cykl wielkanocny w Ołtarzu Mariackim Wita Stosza
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14268#0068
66
PIOTR SKUBISZEWSKI
11. Tabliczka dyptyku ze scenami pasyjnymi i wielkanocnymi. Lucerna, zbiory
Kofler-Truniger
jutrzni wielkanocnej, zaraz po tematach zmartwychwstania i zwycięstwa nad śmiercią, pojawia się postać Mag-
daleny jako exemplum największego grzesznika, którego winy zmywa łaska dokonanego właśnie odkupienia125.
W sposób, który nasuwa skojarzenia z Ołtarzem Mariackim, potraktował osobę Marii Magdaleny Wilhelm
Durandus (zm. 1296 r.) w swym Rationale divinorum officiorum. Dzieło to pełniło właściwie funkcję summy
liturgicznej i cieszyło się najwyższym autorytetem w okresie późnego średniowiecza, przynosząc najobszerniej-
125 U. Chevalier, Repertorium hymnologicum, t. 2, Louvain 1897, Nr 11064, s. 74; Young, op. cit., t. 1 (p. 58), s. 234 n. Tekst:
AH, t. 54, 1915, s. 214—218 (nr 143). O tym utworze na ziemiach polskich: J. Morawski, Polska liryka muzyczna w średniowieczu,
Repertuar sekwencyjny cystersów {XIII—XVI w.), Warszawa 1973, według indeksu.
PIOTR SKUBISZEWSKI
11. Tabliczka dyptyku ze scenami pasyjnymi i wielkanocnymi. Lucerna, zbiory
Kofler-Truniger
jutrzni wielkanocnej, zaraz po tematach zmartwychwstania i zwycięstwa nad śmiercią, pojawia się postać Mag-
daleny jako exemplum największego grzesznika, którego winy zmywa łaska dokonanego właśnie odkupienia125.
W sposób, który nasuwa skojarzenia z Ołtarzem Mariackim, potraktował osobę Marii Magdaleny Wilhelm
Durandus (zm. 1296 r.) w swym Rationale divinorum officiorum. Dzieło to pełniło właściwie funkcję summy
liturgicznej i cieszyło się najwyższym autorytetem w okresie późnego średniowiecza, przynosząc najobszerniej-
125 U. Chevalier, Repertorium hymnologicum, t. 2, Louvain 1897, Nr 11064, s. 74; Young, op. cit., t. 1 (p. 58), s. 234 n. Tekst:
AH, t. 54, 1915, s. 214—218 (nr 143). O tym utworze na ziemiach polskich: J. Morawski, Polska liryka muzyczna w średniowieczu,
Repertuar sekwencyjny cystersów {XIII—XVI w.), Warszawa 1973, według indeksu.