DOI Artikel:
Chrościcki, Juliusz A.: Rubens w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14268#0206
RUBENS W POLSCE
203
61. Rubens, Droga na Golgotę. Muzeum Narodowe w Warszawie
w tym wypadku do charakteru drzeworytu światłocieniowego. Z tej to umiejętności Rubens słynął. Słabsze
partie, np. twarzy Dzieciątka, można uznać za późniejsze retusze.
Omawiane rysunki ze zbiorów polskich nie reprezentują niestety najważniejszych cech sztuki Rubensa, ale
mogą być przykładami do interpretacji formalno-ikonograficznej oficjalnych portretów (il. 58), scen z życia
Marii (il. 60) i motywów antycznych (il. 56, 57).
Ze zbiorów Manfrotti w Wenecji (poł. XVIII w.) trafił szkic Droga krzyżowa przez nieokreśloną kolekcję
petersburską (jako atelier Rubensa) do zbiorów Jana Popławskiego533 (il. 61). Zakupiony w 1935 r. wraz z innymi
dziełami z tej kolekcji przez Zarząd Miejski m. st. Warszawy dla Muzeum Narodowego w Warszawie 534, był
w nim do wojny. Zaginiony, powrócił do Muzeum w 1966 г., przekazany przez Zenona Kliszkę. Wystawiony
był na warszawskiej wystawie: Muzea — Społeczeństwu, w 1974 r.
Temat Drogi krzyżowej — podjęty przez F. Antala535, R. Figenbergera536 i L. van Puyvelde537 — został
wzorowo opracowany przez J. Żarnowskiego (z uwzględnieniem tego szkicu) najpierw w katalogu538, potem
w czasopiśmie belgijskim539. Cennym uzupełnieniem rozwoju tematu Drogi krzyżowej w pracowni Rubensa
533 Muzeum Narodowe w Warszawie, inw. 35794. Olej, na desce dębowej 65x47,5 cm.
534 Z inicjatywy prezydenta m. st. Warszawy J. Starzyńskiego kolekcja J. Popławskiego znalazła się w całości w zbiorach Mu-
zeum Narodowego w Warszawie. Zob. S. Lorentz, Dzieje Muzeum Narodowego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Narodowego
w Warszawie", t. VI, 1960, s. 29; O zaginięciu obrazu: J. Bruyn, Rubens'schets voor de kruisdraging,,,Bulletin van het Rijksmuseum",
VII, 1959, nr 1, s. 6; W. Tomkiewicz, Catalogue of Paintings Removed from Poland by the German Occupation Authorities during
the Years 1939—1945, I. Foreign Painting, Warszawa 1950 (tamże bibliografia), nr 101, s. 47, il. 100.
535 F. Antal, Zwei flamische Bilder der Wiener Akademie, „Jahrbuch der Preuss. Kunstsammlungen", XLIV, 1923, s. 63 n.
536 R. Eigenberger, Die Gemâldegalerie der Akademie der Bildenden Kiinste in Wien, t. I, Wiedeń—Lipsk 1927, s. 330.
537 L. van Puyvelde, Skizzen des Peter Paul Rubens, Frankfurt am Main 1939, nr 79 — 81, s. 97 n.
538 Katalog wystawy obrazów ze zbiorów dr. Jana Popławskiego. Muzeum Narodowe w Warszawie, oprać. J. Żarnowski, Warsza-
wa 1936, nr kat. 12, s. 23-24 oraz il.
539 J. Żarnowski, Une esquisse nouvellement trouvée. La montée au Calvaire de Rubens, ,,Annuaire des Musée Royaux des
Beaux-Arts de Belgique", t. I, 1938, s. 163-169.
203
61. Rubens, Droga na Golgotę. Muzeum Narodowe w Warszawie
w tym wypadku do charakteru drzeworytu światłocieniowego. Z tej to umiejętności Rubens słynął. Słabsze
partie, np. twarzy Dzieciątka, można uznać za późniejsze retusze.
Omawiane rysunki ze zbiorów polskich nie reprezentują niestety najważniejszych cech sztuki Rubensa, ale
mogą być przykładami do interpretacji formalno-ikonograficznej oficjalnych portretów (il. 58), scen z życia
Marii (il. 60) i motywów antycznych (il. 56, 57).
Ze zbiorów Manfrotti w Wenecji (poł. XVIII w.) trafił szkic Droga krzyżowa przez nieokreśloną kolekcję
petersburską (jako atelier Rubensa) do zbiorów Jana Popławskiego533 (il. 61). Zakupiony w 1935 r. wraz z innymi
dziełami z tej kolekcji przez Zarząd Miejski m. st. Warszawy dla Muzeum Narodowego w Warszawie 534, był
w nim do wojny. Zaginiony, powrócił do Muzeum w 1966 г., przekazany przez Zenona Kliszkę. Wystawiony
był na warszawskiej wystawie: Muzea — Społeczeństwu, w 1974 r.
Temat Drogi krzyżowej — podjęty przez F. Antala535, R. Figenbergera536 i L. van Puyvelde537 — został
wzorowo opracowany przez J. Żarnowskiego (z uwzględnieniem tego szkicu) najpierw w katalogu538, potem
w czasopiśmie belgijskim539. Cennym uzupełnieniem rozwoju tematu Drogi krzyżowej w pracowni Rubensa
533 Muzeum Narodowe w Warszawie, inw. 35794. Olej, na desce dębowej 65x47,5 cm.
534 Z inicjatywy prezydenta m. st. Warszawy J. Starzyńskiego kolekcja J. Popławskiego znalazła się w całości w zbiorach Mu-
zeum Narodowego w Warszawie. Zob. S. Lorentz, Dzieje Muzeum Narodowego w Warszawie, „Rocznik Muzeum Narodowego
w Warszawie", t. VI, 1960, s. 29; O zaginięciu obrazu: J. Bruyn, Rubens'schets voor de kruisdraging,,,Bulletin van het Rijksmuseum",
VII, 1959, nr 1, s. 6; W. Tomkiewicz, Catalogue of Paintings Removed from Poland by the German Occupation Authorities during
the Years 1939—1945, I. Foreign Painting, Warszawa 1950 (tamże bibliografia), nr 101, s. 47, il. 100.
535 F. Antal, Zwei flamische Bilder der Wiener Akademie, „Jahrbuch der Preuss. Kunstsammlungen", XLIV, 1923, s. 63 n.
536 R. Eigenberger, Die Gemâldegalerie der Akademie der Bildenden Kiinste in Wien, t. I, Wiedeń—Lipsk 1927, s. 330.
537 L. van Puyvelde, Skizzen des Peter Paul Rubens, Frankfurt am Main 1939, nr 79 — 81, s. 97 n.
538 Katalog wystawy obrazów ze zbiorów dr. Jana Popławskiego. Muzeum Narodowe w Warszawie, oprać. J. Żarnowski, Warsza-
wa 1936, nr kat. 12, s. 23-24 oraz il.
539 J. Żarnowski, Une esquisse nouvellement trouvée. La montée au Calvaire de Rubens, ,,Annuaire des Musée Royaux des
Beaux-Arts de Belgique", t. I, 1938, s. 163-169.