Rocznik Historii Sztuki (15.1985)

TEMATYKA POLSKA W TWÓRCZOŚCI STEFANO DELLA BELLI

121

177. S. delia Bella, Jeździec polski w stroju orientalnym, Kraków,
Muzeum Czartoryskich, nr XV. Rr. 2059

rysunku wskazywałaby raczej na późny okres twórczości artysty, a strój pachołka, przede wszystkim
turban na głowie, wskazuje na orientalny, nie-polski charakter tej pracy. Pióro i brązowy atra-
ment. Nr inw. 459. Wymiary: 170 x147 mm.

Jeden jeszcze rysunek ze zbiorów Uffizi, nr 18269 F, zasługuje tu na uwagę. Jest to bardzo
swobodny i nerwowy szkic jeźdźca i konia w galopie. Wykonany mocną, z pozoru nieskoordyno-
waną kreską, przekonywająco jednak oddaje pęd i zespolenie w nim zwierzęcia z człowiekiem.
Jedynym elementem wskazującym na polskość jeźdźca jest jego kołpak. Ołówek, pióro i atrament.
Wymiary: 135 x71mm.

W British Muséum w Londynie, w Departments of Prints and Drawings (nr 403 w katalogu
F. Viatte), poza czternastoma arkuszami Wjazdu do Paryża znajduje się jeden jeszcze rysunek
Stefano delia Belli związany z tematyką polską. Jest to zapewne późna praca artysty, żywo przy-
pominająca stylem i techniką rysowania (a i tematem) omówiony poprzednio rysunek ze zbiorów
Luwru.

Dwóch pachołków zwróconych ku sobie trzyma konie. Lewy, staranniej rysowany, ubrany jest
w kołpak z przeciętym po prawej stronie otokiem futrzanym, w krótki, ściągnięty tkanym pasem
żupan o krótkich po łokcie rękawach. U prawego boku ma zatknięty za pas czekan. Bardzo jest
w szczegółach stroju podobny do piechurów z I i II arkusza Wjazdu do Paryża. Koń przykryty
jest czaprakiem. Pachołek po prawej rysowany jest bardziej szkicowo, a przy tym jakby świadomie
pospiesznie, niecierpliwie, co zwiększa wrażenie ruchu. Głowę przykrytą ma raczej turbanem niż
kołpakiem czy czapką. Wstrzymuje przysiadającego na tylnych nogach konia. Drugi koń, ledwie

16 - Rocznik Historii Sztuki, t. XV