DOI article:
Widacka, Hanna: Ikonografia króla Stanisława Augusta w grafice XVIII wieku
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.12455#0187
IKONOGRAFIA KRÓLA STANISŁAWA AUGUSTA W GRAFICE
183
%
20. Alexandre Tardieu wg Marcello Bacciarellego, miedzioryt, 1792
Najbardziej chyba znanym wizerunkiem Stanisława Augusta stał się jego portret w granatowym
mundurze79, namalowany przez Bacciarellego w latach 1789-1791. Nie wiadomo, czy oryginał zacho-
wał się do naszych czasów; istnieje natomiast szereg — wykonanych w Malarni — jego replik i kopii80.
Wszystkie one powtarzają proste kompozycyjnie popiersie w mundurze z naramiennikami, z Orderem
Orła Czarnego na szyi oraz gwiazdą i wstęgą Orderu Orła Białego.
Rytownicy szczególnie chętnie powielali w niewielkich formatach ten portret, zmieniając niekiedy
mundur Stanisława Augusta na frak cywilny. Mniej lub bardziej umiejętnie oddawali rysy twarzy,
jednakże zwrot głowy i upozowanie pozostawało zgodne z malarskim pierwowzorem. Popiersie z reguły
osadzali w owal, dodając niekiedy płycinę w tle oraz cokół ze stosownym napisem.
Najwcześniejszym, bo pochodzącym z roku 1792 sztychem, jest miedzioryt (il. 20) Alexandre
74 Geneza tego portretu wiąże się z ogólną atmosferą entuzjazmu, która towarzyszyła uchwałom o powiększeniu
i wyposażeniu wojska. Projekt z roku 1788 ujednolicił umundurowania; wkrótce potem opracowano wzory mundurów.
Gwardie konne otrzymały mundury granatowe lub szafirowe z karmazynem — w nich zatem występował król jako naj-
wyższy dowódca gwardii konnych. Por. Chyczewska, Dzida Bacciarellego..., s. 313.
S() Por. Portrety osobistości polskich.... s. 204. poz. 226.
183
%
20. Alexandre Tardieu wg Marcello Bacciarellego, miedzioryt, 1792
Najbardziej chyba znanym wizerunkiem Stanisława Augusta stał się jego portret w granatowym
mundurze79, namalowany przez Bacciarellego w latach 1789-1791. Nie wiadomo, czy oryginał zacho-
wał się do naszych czasów; istnieje natomiast szereg — wykonanych w Malarni — jego replik i kopii80.
Wszystkie one powtarzają proste kompozycyjnie popiersie w mundurze z naramiennikami, z Orderem
Orła Czarnego na szyi oraz gwiazdą i wstęgą Orderu Orła Białego.
Rytownicy szczególnie chętnie powielali w niewielkich formatach ten portret, zmieniając niekiedy
mundur Stanisława Augusta na frak cywilny. Mniej lub bardziej umiejętnie oddawali rysy twarzy,
jednakże zwrot głowy i upozowanie pozostawało zgodne z malarskim pierwowzorem. Popiersie z reguły
osadzali w owal, dodając niekiedy płycinę w tle oraz cokół ze stosownym napisem.
Najwcześniejszym, bo pochodzącym z roku 1792 sztychem, jest miedzioryt (il. 20) Alexandre
74 Geneza tego portretu wiąże się z ogólną atmosferą entuzjazmu, która towarzyszyła uchwałom o powiększeniu
i wyposażeniu wojska. Projekt z roku 1788 ujednolicił umundurowania; wkrótce potem opracowano wzory mundurów.
Gwardie konne otrzymały mundury granatowe lub szafirowe z karmazynem — w nich zatem występował król jako naj-
wyższy dowódca gwardii konnych. Por. Chyczewska, Dzida Bacciarellego..., s. 313.
S() Por. Portrety osobistości polskich.... s. 204. poz. 226.