226
.ARS EMBLEMATICA" MATERIAŁY Z SESJI
xs6 e m в l e m a
FVRENTEM QyiD DELVBRA IWANT?
S А С r V M.
lob % , 2,0.
Ç* Audsnm hyfocrtt* *d iąit*f**8i tfi
^afcenderit ufyue ad <■*!**», quafi fter-
cjuthruHm infine p'dftur ,&<jme*mi4-
derAnt,dtcent, «ЫеЯ ?
Matth.^jj.
ę^Frcbą premièrement к règne de Die»
f*}*$ù'> &tm<s m (fofes mm
ferm b&iiïées foxdeffus,
lat
4. J. Cats, Silenus Alcibiadis sive Proteus, b.m.w. po 1622 — strona 186 ze zdefekto-
wanego egzemplarza Biblioteki Narodowej, sygn. XVII. 3. 18457
Morale.
Horn.
"^T Aturam txfelias fitrea, tamen »fęu
. remmt »
Et mak ferrumfet [mim veBigié vi-
Mcnand.
Natura emntbm ёШпт r
polskich uderza jednak szczególnie nasycenie ich realiami polskimi, odwołania do różnych sytuacji
znanych autorowi choćby ze słyszenia. Dla przykładu przytoczymy sześciowiersz ze strony 187 (il. 4):
Chorzał na miłość i mniemał, że zdrowy,
A tak szedł z dzięki Stach do Częstochowy.
Tam na odpuście ujrzał miłą Kasię,
Aż on się śmieje, kocha, pali zasię.
Precz nabożeństwo, gdzie miłość zakroczy.
Rwie taniec małpa, kiedy orzech zoczy.
Ostatni wers nawiązuje wprost do ryciny umieszczonej na sąsiedniej stronie, a przedstawiającej
rzeczywiście tańczące małpy, z których szeregu wyłamuje się jedna zobaczywszy orzechy. Inskrypcja:
.ARS EMBLEMATICA" MATERIAŁY Z SESJI
xs6 e m в l e m a
FVRENTEM QyiD DELVBRA IWANT?
S А С r V M.
lob % , 2,0.
Ç* Audsnm hyfocrtt* *d iąit*f**8i tfi
^afcenderit ufyue ad <■*!**», quafi fter-
cjuthruHm infine p'dftur ,&<jme*mi4-
derAnt,dtcent, «ЫеЯ ?
Matth.^jj.
ę^Frcbą premièrement к règne de Die»
f*}*$ù'> &tm<s m (fofes mm
ferm b&iiïées foxdeffus,
lat
4. J. Cats, Silenus Alcibiadis sive Proteus, b.m.w. po 1622 — strona 186 ze zdefekto-
wanego egzemplarza Biblioteki Narodowej, sygn. XVII. 3. 18457
Morale.
Horn.
"^T Aturam txfelias fitrea, tamen »fęu
. remmt »
Et mak ferrumfet [mim veBigié vi-
Mcnand.
Natura emntbm ёШпт r
polskich uderza jednak szczególnie nasycenie ich realiami polskimi, odwołania do różnych sytuacji
znanych autorowi choćby ze słyszenia. Dla przykładu przytoczymy sześciowiersz ze strony 187 (il. 4):
Chorzał na miłość i mniemał, że zdrowy,
A tak szedł z dzięki Stach do Częstochowy.
Tam na odpuście ujrzał miłą Kasię,
Aż on się śmieje, kocha, pali zasię.
Precz nabożeństwo, gdzie miłość zakroczy.
Rwie taniec małpa, kiedy orzech zoczy.
Ostatni wers nawiązuje wprost do ryciny umieszczonej na sąsiedniej stronie, a przedstawiającej
rzeczywiście tańczące małpy, z których szeregu wyłamuje się jedna zobaczywszy orzechy. Inskrypcja: