DOI Artikel:
Kossowska, Irena: Późne pejzaże Jacka Malczewskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.12455#0328
324
"ARS EMBLEMATICA". MATERIAŁY Z SESJI
4. Jacek Malczewski, Widok z ganku dworu w Lusławicach
ganku wyznaczają zarysy kolumienki i dwóch ukośnie ustawionych foteli. Urywanie się linii powoduje,
że relacje przestrzenne nie są tu w pełni czytelne. Zewnętrzne światło kładzie słoneczny refleks na
ocienionej od góry kolumience, która z kolei rzuca cień na ścianę. Jednocześnie jej intensywna
żółć jaśnieje w swym neutralnym otoczeniu do tego stopnia, jakby sama emanowała światło.
Obie strefy przestrzenne, choć wyraźnie od siebie odgraniczone, są połączone analogiami wewnętrznych
rytmów artykulacyjnych. Pendant do wyrazistego pionu kolumienki tworzy zielono-fioletowy pas
w partii drzew, podkreślający krawędź ściany. Poziomy, fioletowo-zielony pas graniczny ziemi odbija
się w poziomach wyplatanego fotela, lewy łuk oparcia fotela powraca w fioletowym łuku w krajobrazie,
prawy łuk oparcia fotela zostaje powtórzony przez linię odcinającą kopułę koron drzew od strefy nieba.
Elementem jednoczącym oba wycinki przestrzeni jest także przenikanie się ażuru oparcia fotela
z zakreskowaniem płaszczyzny ziemi oraz wpisanie konturu tego oparcia w utworzony przez linie
terenu trójkąt akcentowany żółtą plamą.
"ARS EMBLEMATICA". MATERIAŁY Z SESJI
4. Jacek Malczewski, Widok z ganku dworu w Lusławicach
ganku wyznaczają zarysy kolumienki i dwóch ukośnie ustawionych foteli. Urywanie się linii powoduje,
że relacje przestrzenne nie są tu w pełni czytelne. Zewnętrzne światło kładzie słoneczny refleks na
ocienionej od góry kolumience, która z kolei rzuca cień na ścianę. Jednocześnie jej intensywna
żółć jaśnieje w swym neutralnym otoczeniu do tego stopnia, jakby sama emanowała światło.
Obie strefy przestrzenne, choć wyraźnie od siebie odgraniczone, są połączone analogiami wewnętrznych
rytmów artykulacyjnych. Pendant do wyrazistego pionu kolumienki tworzy zielono-fioletowy pas
w partii drzew, podkreślający krawędź ściany. Poziomy, fioletowo-zielony pas graniczny ziemi odbija
się w poziomach wyplatanego fotela, lewy łuk oparcia fotela powraca w fioletowym łuku w krajobrazie,
prawy łuk oparcia fotela zostaje powtórzony przez linię odcinającą kopułę koron drzew od strefy nieba.
Elementem jednoczącym oba wycinki przestrzeni jest także przenikanie się ażuru oparcia fotela
z zakreskowaniem płaszczyzny ziemi oraz wpisanie konturu tego oparcia w utworzony przez linie
terenu trójkąt akcentowany żółtą plamą.