DOI Artikel:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna: Mistrz Nagrobka Provany - rzeźbiarz krakowski przełomu XVI i XVII wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0075
MISTRZ NAGROBKA PROVANY - RZEŹBIARZ KRAKOWSKI PRZEŁOMU XVI I XVII WIEKU
71
50. Ołtarz Sakramentu w San Giuliano w Wenecji (1577— 1578) — partia centralna.
W świetle tych zapożyczeń nieco inaczej należałoby chyba widzieć analogie między twórczością
Mistrza Nagrobka Provany a krakowskimi dziełami artystów pochodzących z Veneto (jak Jan Maria
Padovano), a także jego stosunek do traktatu Sebastiana Serlia, który, jak wiemy, zbierał materiały do
swego dzieła właśnie w Wenecji, dokąd przybył w 1528 r. i gdzie w roku 1537 wydał swoją IV księgę.
Jego ryciny dokumentowały problemy nurtujące weneckie środowisko artystyczne tego czasu285, a cały
szereg zawartych w traktacie wzorów opartych zostało na dziełach weneckich. Można więc przypuścić,
że niektóre spośród wyżej zauważonych analogii mogły się niekiedy sprowadzać do czerpania z tego
samego źródła, podobnie jak w wypadku stwierdzonych wyżej związków między dekoracją dzieł naszej
grupy a zdobnictwem szkoły Fontainebleau, którego relacje ze sztuką Wenecji zostały już zauważone
przez badaczy286.
285 Kowalczyk, Sebastiano Serlio..., s. 30 п., 47 — 50.
286 pQr д 3iunt5 / rapporti tra la decorazione degli edifici del Veneto e ąuella delia scuola di Fontainebleau, „Bolletino del
Centro Internazionale di Studi di Architettura Andréa Palladio" X: 1968, s. 153 — 163 i il. 115 — 132.
71
50. Ołtarz Sakramentu w San Giuliano w Wenecji (1577— 1578) — partia centralna.
W świetle tych zapożyczeń nieco inaczej należałoby chyba widzieć analogie między twórczością
Mistrza Nagrobka Provany a krakowskimi dziełami artystów pochodzących z Veneto (jak Jan Maria
Padovano), a także jego stosunek do traktatu Sebastiana Serlia, który, jak wiemy, zbierał materiały do
swego dzieła właśnie w Wenecji, dokąd przybył w 1528 r. i gdzie w roku 1537 wydał swoją IV księgę.
Jego ryciny dokumentowały problemy nurtujące weneckie środowisko artystyczne tego czasu285, a cały
szereg zawartych w traktacie wzorów opartych zostało na dziełach weneckich. Można więc przypuścić,
że niektóre spośród wyżej zauważonych analogii mogły się niekiedy sprowadzać do czerpania z tego
samego źródła, podobnie jak w wypadku stwierdzonych wyżej związków między dekoracją dzieł naszej
grupy a zdobnictwem szkoły Fontainebleau, którego relacje ze sztuką Wenecji zostały już zauważone
przez badaczy286.
285 Kowalczyk, Sebastiano Serlio..., s. 30 п., 47 — 50.
286 pQr д 3iunt5 / rapporti tra la decorazione degli edifici del Veneto e ąuella delia scuola di Fontainebleau, „Bolletino del
Centro Internazionale di Studi di Architettura Andréa Palladio" X: 1968, s. 153 — 163 i il. 115 — 132.