DOI article:
Karpowicz, Mariusz: Baltazar Fontana - rzeźbiarz
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0161
BALTAZAR FONTANA - RZEŹBIARZ
157
36. B. Fontana, Opłakiwanie. Kraków, kościół Św. Anny.
samego Piętro da Cortony, ale ukończono go dopiero w latach 1674—1678 pod kierunkiem Carla
Fontany45. Jest rzeczą pewną, że Berrettini projektował tradycyjny ołtarz z czterema kolumnami i górną
kondygnacją architektoniczną, bo na to mamy inne dowody46. Istniejąca dziś gloria z figurami musi być
doprojektowana. Wykonawca tej stiukowej kompozycji nie jest ustalony. Wydaje się jednak, że był to
Antonio Raggi, dekorator wnętrza kościoła, m.in. sklepień prezbiterium i przeciwległego ramienia tran-
septu, a na dodatek stały współpracownik Carla Fontany — obaj byli Ticinesi: Raggi urodził się w Vico
Morcote.
Jeszcze raz wypływa Raggi jako źródło inspiracji przy okazji dekoracji trzech ocalałych sal pałacu
w Kromieryżu. Już Libuśe Macelova zwróciła uwagę na podobieństwa aniołów Fontany do aniołów,
jakie Raggi umieścił na sklepieniu prezbiterium w II Gesù (il. 26, 27)47. Trzeba przyznać, że obserwacja
jest trafna, anioły Baltazara wykazują wiele podobieństw, ale natury ogólnej, bez tego ścisłego po-
wtarzania układów jakie wyliczaliśmy powyżej.
Jedynie ogólne podobieństwa łączą też alegoryczne figury, jakie warsztat Baltazara usadził na ar-
kadach do kaplic w nawie głównej opactwa w Velehradzie, z figurami świętych niewiast nawy kościoła
S. Maria del Popolo (il. 28, 29). Rzymski kościół dekorowany był od 1655 r. przez grupę siedmiu
stiukatorów: E. Ferratę, F. Rossiego, L. Morelliego, P. Naldiniego, G. A. Mariego, G. Peroniego i A.
Raggiego (ten ostatni wykonał aż 6 figur w nawie) wedle projektów Berniniego48. Zostawiona została
45 A. Dionisi, // Gesù di Roma. Brève storia e illustrazione delia prima chiesa erełta dalia Compagnia di Gesù, Roma 1982, s. 68.
46 Por. projekt samego Piętro Cortona dla kościoła S. Giovanni dei Florentini, przechowywany w Windsor — W. Vitz-
thum, Roman Drawings at Windsor Castle, „The Burlington Magazine", nr 705, С III: Dec. 1961, s. 518; K. Noehles, Architektur-
projekte Cortonas. Zum 300 Todesjahr des Kiinstlers, „Miinchener Jahrbuch der bildenden Kunst", XX: 1969, s. 184— 186.
47 Macelova, op. cit., s. 51.
48 Wittkower, Gian Lorenzo Bernini..., s. 218.
157
36. B. Fontana, Opłakiwanie. Kraków, kościół Św. Anny.
samego Piętro da Cortony, ale ukończono go dopiero w latach 1674—1678 pod kierunkiem Carla
Fontany45. Jest rzeczą pewną, że Berrettini projektował tradycyjny ołtarz z czterema kolumnami i górną
kondygnacją architektoniczną, bo na to mamy inne dowody46. Istniejąca dziś gloria z figurami musi być
doprojektowana. Wykonawca tej stiukowej kompozycji nie jest ustalony. Wydaje się jednak, że był to
Antonio Raggi, dekorator wnętrza kościoła, m.in. sklepień prezbiterium i przeciwległego ramienia tran-
septu, a na dodatek stały współpracownik Carla Fontany — obaj byli Ticinesi: Raggi urodził się w Vico
Morcote.
Jeszcze raz wypływa Raggi jako źródło inspiracji przy okazji dekoracji trzech ocalałych sal pałacu
w Kromieryżu. Już Libuśe Macelova zwróciła uwagę na podobieństwa aniołów Fontany do aniołów,
jakie Raggi umieścił na sklepieniu prezbiterium w II Gesù (il. 26, 27)47. Trzeba przyznać, że obserwacja
jest trafna, anioły Baltazara wykazują wiele podobieństw, ale natury ogólnej, bez tego ścisłego po-
wtarzania układów jakie wyliczaliśmy powyżej.
Jedynie ogólne podobieństwa łączą też alegoryczne figury, jakie warsztat Baltazara usadził na ar-
kadach do kaplic w nawie głównej opactwa w Velehradzie, z figurami świętych niewiast nawy kościoła
S. Maria del Popolo (il. 28, 29). Rzymski kościół dekorowany był od 1655 r. przez grupę siedmiu
stiukatorów: E. Ferratę, F. Rossiego, L. Morelliego, P. Naldiniego, G. A. Mariego, G. Peroniego i A.
Raggiego (ten ostatni wykonał aż 6 figur w nawie) wedle projektów Berniniego48. Zostawiona została
45 A. Dionisi, // Gesù di Roma. Brève storia e illustrazione delia prima chiesa erełta dalia Compagnia di Gesù, Roma 1982, s. 68.
46 Por. projekt samego Piętro Cortona dla kościoła S. Giovanni dei Florentini, przechowywany w Windsor — W. Vitz-
thum, Roman Drawings at Windsor Castle, „The Burlington Magazine", nr 705, С III: Dec. 1961, s. 518; K. Noehles, Architektur-
projekte Cortonas. Zum 300 Todesjahr des Kiinstlers, „Miinchener Jahrbuch der bildenden Kunst", XX: 1969, s. 184— 186.
47 Macelova, op. cit., s. 51.
48 Wittkower, Gian Lorenzo Bernini..., s. 218.