Rocznik Historii Sztuki (20.1994)

428

MAŁGORZATA OMILANOWSKA

8. Płock. Drugi projekt rekonstrukcji fasady katedry, z ok. 1900 г., S. Szyllera.
W zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Płocku.

całkowite przekształcenie elewacji katedry w duchu renesansu włoskiego. Elewacje te są tynkowane.
Fasada, nadal trzyosiowa ma pośrodku półkoliście zamknięty portal i olbrzymią rozetę w drugiej kon-
dygnacji. Osie boczne są przeprute parą okien prostokątnych w pierwszej i bliźnimi oknami zamknięty-
mi półkoliście w drugiej kondygnacji, z tym że okna te znajdują się we wspólnej, płytkiej, półkoliście
zamkniętej wnęce. Drugą kondygnację fasady wieńczy fryz arkadowy, ponad którym wznosi się szczyt
wieńczący część środkową i para wież. Wieże te, ujęte w narożach ażurowymi wieżyczkami, są ośmio-
boczne, opięte półkolumnami korynckimi, zwieńczone fryzem arkadowym i barokowymi hełmami.
W elewacjach bocznych szkarpy otrzymały dekorację płycinową, a nawy boczne są zwieńczone ar-
kadowym fryzem. Ramiona transeptu zostały zwieńczone w narożach ażurowymi wieżyczkami, a zęby
szczytów wolutowo wyginały się na zewnątrz.

Drugi projekt (sygn. III/4) powtarza wszystkie zasadnicze cechy pierwszego, różni się jedynie formą
zwieńczenia wież, które tym razem otrzymały nakrycia ostrosłupowe, gotyckie, dekorowane koronami
(il. 8).

Trzeci projekt (sygn. III/7 —10, 12—14) jest już bardzo bliski ostatecznie zrealizowanej wersji (il. 9).
Zakłada odtworzenie fasady jako nietynkowanej, o skromnych pionowych podziałach lizenami, z pół-