DOI Artikel:
Omilanowska-Kiljańczyk, Małgorzata: Restauracja katedry płockiej w latach 1901-1903
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0438
434
MAŁGORZATA OMILANOWSKA
14. Płock. Widok katedry od północnego wschodu. Fot. z ok. 1920 r.
Trzeci projekt (VII/5) zakładał budowę olbrzymiego chóru, obejmującego całą szerokość nawy głów-
nej (il. 17). Oddzielony prostą tralkową balustradą, wspierał się na dwóch kolumnach międzynawowych
i dwóch wolno stojących, połączonych belkowaniem, dekorowanym konsolami nad kolumnami. I tym
razem Szyller zaprojektował także prospekt organowy, o podobnym kształcie co poprzedni.
Ostateczny projekt (VII/8—10) ukazuje chór rozwiązany jak w poprzednim projekcie, ale ze zmianą
polegającą na zastąpieniu belkowania arkadami o identycznym kształcie jak międzynawowe (il. 18). W za-
chodniej ścianie nawy głównej, na prawo od wyjścia z kościoła, zostało utworzone niewielkie wejście
prowadzące na chór. Zamknięte półkoliście, poprzedzone jest siedmioma stopniami skręconymi o 90°
wokół niewielkiego cokołu zwięńczonego kulą. Schodki odgrodzone są kamienną tralkową balustradą.
Prace przy restauracji katedry prowadzone były od lipca 1901 r. Konsekracji nowo odrestaurowane-
go kościoła dokonał biskup Szembek 8 listopada 1903 г., aczkolwiek wyposażanie świątyni było zaled-
wie rozpoczęte (il. 19). Wszystkie prace, według projektów i pod kierunkiem Stefana Szyllera, były
prowadzone na miejscu przez dwóch jego pomocników — Gustawa Trzcińskiego i Adama Kryńskiego.
W restaurację katedry zaangażowano wiele firm z całej Polski. Między innymi cegły pochodziły z cegiel-
ni hr. Wiktora Ronikiera w Ząbkach pod Warszawą, roboty ciesielskie prowadziła forma Braci Horn
z Warszawy, a blacharskie Firma Golańskiego18. Wydatki związane z restauracją katedry do lutego
1905 r. osiągnęły sumę 240 tysięcy rubli. Szyller za odrestaurowanie katedry płockiej został odznaczony
przez papieża komandorią orderu Św. Grzegorza Wielkiego.
Gruntowna restauracja katedry płockiej przeprowadzona przez Stefana Szyllera w latach
1900—1903 pociągnęła za sobą wymianę niemal całego wyposażenia. Pozostawiono jedynie nagrobki
i kamienne ołtarze usuwając wszystkie drewniane sprzęty, tzn. ołtarze, stalle, ławki, ambonę, konfe-
sjonały, a także tron biskupi i inne drobne sprzęty. Powodem wymiany sprzętów był ich katastrofalny
stan, opisany przez biskupa Antoniego Nowowiejskiego:
18 Pokwitowania i rachunki wystawione przez ww. firmy, a także przez Piotra Muszyńskiego (instalacje elektryczne), Silewi-
cza (sztukaterie) i firmę Białkowski —Skibiński (roboty szklarskie) zachowały się w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.
MAŁGORZATA OMILANOWSKA
14. Płock. Widok katedry od północnego wschodu. Fot. z ok. 1920 r.
Trzeci projekt (VII/5) zakładał budowę olbrzymiego chóru, obejmującego całą szerokość nawy głów-
nej (il. 17). Oddzielony prostą tralkową balustradą, wspierał się na dwóch kolumnach międzynawowych
i dwóch wolno stojących, połączonych belkowaniem, dekorowanym konsolami nad kolumnami. I tym
razem Szyller zaprojektował także prospekt organowy, o podobnym kształcie co poprzedni.
Ostateczny projekt (VII/8—10) ukazuje chór rozwiązany jak w poprzednim projekcie, ale ze zmianą
polegającą na zastąpieniu belkowania arkadami o identycznym kształcie jak międzynawowe (il. 18). W za-
chodniej ścianie nawy głównej, na prawo od wyjścia z kościoła, zostało utworzone niewielkie wejście
prowadzące na chór. Zamknięte półkoliście, poprzedzone jest siedmioma stopniami skręconymi o 90°
wokół niewielkiego cokołu zwięńczonego kulą. Schodki odgrodzone są kamienną tralkową balustradą.
Prace przy restauracji katedry prowadzone były od lipca 1901 r. Konsekracji nowo odrestaurowane-
go kościoła dokonał biskup Szembek 8 listopada 1903 г., aczkolwiek wyposażanie świątyni było zaled-
wie rozpoczęte (il. 19). Wszystkie prace, według projektów i pod kierunkiem Stefana Szyllera, były
prowadzone na miejscu przez dwóch jego pomocników — Gustawa Trzcińskiego i Adama Kryńskiego.
W restaurację katedry zaangażowano wiele firm z całej Polski. Między innymi cegły pochodziły z cegiel-
ni hr. Wiktora Ronikiera w Ząbkach pod Warszawą, roboty ciesielskie prowadziła forma Braci Horn
z Warszawy, a blacharskie Firma Golańskiego18. Wydatki związane z restauracją katedry do lutego
1905 r. osiągnęły sumę 240 tysięcy rubli. Szyller za odrestaurowanie katedry płockiej został odznaczony
przez papieża komandorią orderu Św. Grzegorza Wielkiego.
Gruntowna restauracja katedry płockiej przeprowadzona przez Stefana Szyllera w latach
1900—1903 pociągnęła za sobą wymianę niemal całego wyposażenia. Pozostawiono jedynie nagrobki
i kamienne ołtarze usuwając wszystkie drewniane sprzęty, tzn. ołtarze, stalle, ławki, ambonę, konfe-
sjonały, a także tron biskupi i inne drobne sprzęty. Powodem wymiany sprzętów był ich katastrofalny
stan, opisany przez biskupa Antoniego Nowowiejskiego:
18 Pokwitowania i rachunki wystawione przez ww. firmy, a także przez Piotra Muszyńskiego (instalacje elektryczne), Silewi-
cza (sztukaterie) i firmę Białkowski —Skibiński (roboty szklarskie) zachowały się w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.