DOI Artikel:
Sprawozdanie z działalności Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk za okres od stycznia do września 2010 roku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14577#0245
SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI KOMITETU NAUK O SZTUCE PAN
239
jak i Komitetu Historii Sztuki PAU) na temat ich karier naukowych. Materiał ten, w wersji polsko- i obco-
języcznej, wprowadzono do Internetu w celu ułatwienia krajowych i międzynarodowych kontaktów środo-
wiskowych o charakterze naukowym. Następnie prof. Tadeusz Lubelski poinformował o usprawiedliwionych
nieobecnościach na zebraniu, po czym przystąpił do prezentacji kandydatów do nagród Prezesa Rady Mini-
strów. Kaję Danczowską, profesora Akademii Muzycznej w Krakowie, zgłoszono do nagrody za wybitny
dorobek artystyczny. Zgłoszono też dwie kandydatury za prace habilitacyjne: dr hab. Grażynę Jurkowlaniec
(UW), za książkę Epoka nowożytna wobec średniowiecza. Pamiątki przeszłości, cudowne wizerunki, dzieła
sztuki, oraz dr hab. Rafała Syskę (UJ), za książkę Zachować dystans. Filmowy świat Roberta Altmana. Kan-
dydatem do nagrody za rozprawę doktorską został dr Kamil Kopania (U W), za pracę Animowane rzeźby
Chrystusa ukrzyżowanego w kulturze religijnej łacińskiego średniowiecza. Drogą aklamacji przyjęto te kan-
dydatury. Postanowiono odstąpić od zamiaru ponownego zgłoszenia kandydatury prof. Jana Harasimowicza
do nagrody za dorobek naukowy, ze względu na zbyt krótki czas, jaki upłynął od nieprzyznania mu nagrody
w roku ubiegłym. W związku z ponownym wydaniem (pierwszym książkowym) wybitnej pracy doktorskiej
prof. Zdzisława Żygulskiego Jun., obronionej w 1960 г., pt. Dzieje zbiorów puławskich. Świątynia Sybilli
i Dom Gotycki - opracowania zbiorów puławskich Izabeli Czartoryskiej, dzieła fundamentalnego o począt-
kach polskiego muzealnictwa - do nagrody za wybitne osiągnięcie naukowe wysunięto tę właśnie kandyda-
turę. Profesor Andrzej Grzybkowski przypomniał o dużej różnorodności historyczno-artystycznych zainte-
resowań i specjalności prof. Żygulskiego, a prof. Jerzy Kowalczyk wezwał, ażeby wnioskować o wysokie
odznaczenie państwowe dla Profesora, o co powinno się postarać zatrudniające go Muzeum Narodowe
w Krakowie.
Następnie odniesiono się do kwestii przygotowywanych raportów o stanie dziedzin reprezentowanych
w Komitecie. W związku ze sprecyzowaniem oczekiwań władz PAN, postanowiono zredukować objętość
tych dokumentów. Zakomunikowano o ukończeniu raportu dotyczącego historii sztuki. Profesor Grzybkow-
ski poinformował o sporządzanych wykazach czasopism naukowych dla polskich władz naukowych i do
europejskiej listy ERIH (European Référence Index for the Humanities). W ERIH znalazło się aż 19 czaso-
pism z historii sztuki, skategoryzowanych na grupy „A", „B" i „C", według zasięgu recepcji: światowego,
europejskiego i krajowego. Następnie prof. Grzybkowski zreferował stanowisko International Association
of Research Instituts in the History of Art (RIHA - Międzynarodowego Stowarzyszenia Instytutów Nauko-
wych w zakresie Historii Sztuki), którego członkami są Instytut Sztuki PAN i Międzynarodowe Centrum
Kultury w Krakowie. Według stanowiska potwierdzonego po raz trzeci 7 listopada 2009 г., jakość dzieł
naukowych w zakresie humanistyki nie może być powiązana z wartościowaniem liczbowym (jak w naukach
przyrodniczych), ani z (wspomnianą wyżej) kategoryzacją ERIH „A", „B" i „C". Stowarzyszenie RIHA
apeluje, aby nie dostarczać czasopism do listy ERIH, ani do żadnych innych ocen kwantytatywnych i pięt-
nuje uzależnianie karier naukowych od tego rodzaju punktacji. Polska niestety została wymieniona jako
przykład negatywny stosowania systemy punktowego. RIHA uznaje też za niedopuszczalne łączenie liczby
punktów za opublikowane teksty naukowe z przyznawaniem funduszów. Profesor Grzybkowski zaznaczył,
że jako redaktor naczelny „Rocznika Historii Sztuki" w tej sytuacji nie może tego czasopisma wycofać z listy
ministerialnej, bo uniemożliwiłby autorom prac zamieszczanych w „Roczniku" wykazywanie ich w dorocz-
nych indywidualnych sprawozdaniach z pracy. Powstała sprzeczność między zaleceniami organizacji mię-
dzynarodowych a obowiązującą praktyką ustaloną przez MNiSW. Następnie prof. Grzybkowski zapoznał
zebranych z przygotowanym raportem dotyczącym stanu historii sztuki w Polsce. Scharakteryzował w nim
specyfikę poszczególnych ośrodków, wybijających się indywidualności naukowych, najważniejsze dokona-
nia książkowe i postulaty badawcze. Profesor Jan Ciechowicz upomniał się o miejsce w raporcie dla ośrod-
ków mniejszych i słabszych, które jego zdaniem winny otrzymać mniej miejsca, jednakowoż zostać sko-
mentowane. Profesor Zofia Helman-Bednarczyk zapytała, czy raport ma dotyczyć tylko ośrodków
uniwersyteckich, albowiem dyscyplinę pod nazwą „teoria muzyki", pokrewną muzykologii, uprawia się na
uniwersytetach i akademiach muzycznych. Uznała również, iż raport winien skupić się na opisie stanu dys-
cypliny, a nie tylko wyliczeniu jej osiągnięć. Profesor Lech Sokół zauważył, iż w kwestii opracowywanych
raportów nie jest jasne kto czego żąda i po co? Uznał też, iż najpierw winien być sporządzony swego rodzaju
„spis z natury", a dopiero potem należy formułować oceny. Profesor Grażyna Koipal stwierdziła, że sam
fakt, iż dana dziedzina została w określonej uczelni akredytowana, powinien wystarczyć, ażeby i o tym
ośrodku w raporcie nadmienić. Profesor Grzybkowski odpowiedział, iż jako autorzy raportów nie zajmujemy
się nauczaniem tych dyscyplin, bardzo nierównomiernym, propedeutycznym i rozproszonym, ale stanem
239
jak i Komitetu Historii Sztuki PAU) na temat ich karier naukowych. Materiał ten, w wersji polsko- i obco-
języcznej, wprowadzono do Internetu w celu ułatwienia krajowych i międzynarodowych kontaktów środo-
wiskowych o charakterze naukowym. Następnie prof. Tadeusz Lubelski poinformował o usprawiedliwionych
nieobecnościach na zebraniu, po czym przystąpił do prezentacji kandydatów do nagród Prezesa Rady Mini-
strów. Kaję Danczowską, profesora Akademii Muzycznej w Krakowie, zgłoszono do nagrody za wybitny
dorobek artystyczny. Zgłoszono też dwie kandydatury za prace habilitacyjne: dr hab. Grażynę Jurkowlaniec
(UW), za książkę Epoka nowożytna wobec średniowiecza. Pamiątki przeszłości, cudowne wizerunki, dzieła
sztuki, oraz dr hab. Rafała Syskę (UJ), za książkę Zachować dystans. Filmowy świat Roberta Altmana. Kan-
dydatem do nagrody za rozprawę doktorską został dr Kamil Kopania (U W), za pracę Animowane rzeźby
Chrystusa ukrzyżowanego w kulturze religijnej łacińskiego średniowiecza. Drogą aklamacji przyjęto te kan-
dydatury. Postanowiono odstąpić od zamiaru ponownego zgłoszenia kandydatury prof. Jana Harasimowicza
do nagrody za dorobek naukowy, ze względu na zbyt krótki czas, jaki upłynął od nieprzyznania mu nagrody
w roku ubiegłym. W związku z ponownym wydaniem (pierwszym książkowym) wybitnej pracy doktorskiej
prof. Zdzisława Żygulskiego Jun., obronionej w 1960 г., pt. Dzieje zbiorów puławskich. Świątynia Sybilli
i Dom Gotycki - opracowania zbiorów puławskich Izabeli Czartoryskiej, dzieła fundamentalnego o począt-
kach polskiego muzealnictwa - do nagrody za wybitne osiągnięcie naukowe wysunięto tę właśnie kandyda-
turę. Profesor Andrzej Grzybkowski przypomniał o dużej różnorodności historyczno-artystycznych zainte-
resowań i specjalności prof. Żygulskiego, a prof. Jerzy Kowalczyk wezwał, ażeby wnioskować o wysokie
odznaczenie państwowe dla Profesora, o co powinno się postarać zatrudniające go Muzeum Narodowe
w Krakowie.
Następnie odniesiono się do kwestii przygotowywanych raportów o stanie dziedzin reprezentowanych
w Komitecie. W związku ze sprecyzowaniem oczekiwań władz PAN, postanowiono zredukować objętość
tych dokumentów. Zakomunikowano o ukończeniu raportu dotyczącego historii sztuki. Profesor Grzybkow-
ski poinformował o sporządzanych wykazach czasopism naukowych dla polskich władz naukowych i do
europejskiej listy ERIH (European Référence Index for the Humanities). W ERIH znalazło się aż 19 czaso-
pism z historii sztuki, skategoryzowanych na grupy „A", „B" i „C", według zasięgu recepcji: światowego,
europejskiego i krajowego. Następnie prof. Grzybkowski zreferował stanowisko International Association
of Research Instituts in the History of Art (RIHA - Międzynarodowego Stowarzyszenia Instytutów Nauko-
wych w zakresie Historii Sztuki), którego członkami są Instytut Sztuki PAN i Międzynarodowe Centrum
Kultury w Krakowie. Według stanowiska potwierdzonego po raz trzeci 7 listopada 2009 г., jakość dzieł
naukowych w zakresie humanistyki nie może być powiązana z wartościowaniem liczbowym (jak w naukach
przyrodniczych), ani z (wspomnianą wyżej) kategoryzacją ERIH „A", „B" i „C". Stowarzyszenie RIHA
apeluje, aby nie dostarczać czasopism do listy ERIH, ani do żadnych innych ocen kwantytatywnych i pięt-
nuje uzależnianie karier naukowych od tego rodzaju punktacji. Polska niestety została wymieniona jako
przykład negatywny stosowania systemy punktowego. RIHA uznaje też za niedopuszczalne łączenie liczby
punktów za opublikowane teksty naukowe z przyznawaniem funduszów. Profesor Grzybkowski zaznaczył,
że jako redaktor naczelny „Rocznika Historii Sztuki" w tej sytuacji nie może tego czasopisma wycofać z listy
ministerialnej, bo uniemożliwiłby autorom prac zamieszczanych w „Roczniku" wykazywanie ich w dorocz-
nych indywidualnych sprawozdaniach z pracy. Powstała sprzeczność między zaleceniami organizacji mię-
dzynarodowych a obowiązującą praktyką ustaloną przez MNiSW. Następnie prof. Grzybkowski zapoznał
zebranych z przygotowanym raportem dotyczącym stanu historii sztuki w Polsce. Scharakteryzował w nim
specyfikę poszczególnych ośrodków, wybijających się indywidualności naukowych, najważniejsze dokona-
nia książkowe i postulaty badawcze. Profesor Jan Ciechowicz upomniał się o miejsce w raporcie dla ośrod-
ków mniejszych i słabszych, które jego zdaniem winny otrzymać mniej miejsca, jednakowoż zostać sko-
mentowane. Profesor Zofia Helman-Bednarczyk zapytała, czy raport ma dotyczyć tylko ośrodków
uniwersyteckich, albowiem dyscyplinę pod nazwą „teoria muzyki", pokrewną muzykologii, uprawia się na
uniwersytetach i akademiach muzycznych. Uznała również, iż raport winien skupić się na opisie stanu dys-
cypliny, a nie tylko wyliczeniu jej osiągnięć. Profesor Lech Sokół zauważył, iż w kwestii opracowywanych
raportów nie jest jasne kto czego żąda i po co? Uznał też, iż najpierw winien być sporządzony swego rodzaju
„spis z natury", a dopiero potem należy formułować oceny. Profesor Grażyna Koipal stwierdziła, że sam
fakt, iż dana dziedzina została w określonej uczelni akredytowana, powinien wystarczyć, ażeby i o tym
ośrodku w raporcie nadmienić. Profesor Grzybkowski odpowiedział, iż jako autorzy raportów nie zajmujemy
się nauczaniem tych dyscyplin, bardzo nierównomiernym, propedeutycznym i rozproszonym, ale stanem