DOI Artikel:
Suchodolska, Maria: Widoki architektoniczne w rysunkach i akwarelach 1780 - 1880: Analiza koncepcji wystawy i jej naukowe osiągnięcia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19550#0011
Maria Suchodolska
WIDOKI ARCHITEKTONICZNE W RYSUNKACH I AKWARELACH
1780—1880
ANALIZA KONCEPCJI WYSTAWY I JEJ NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA
Nie tylko ocenić trzeba gwiazdy, które się chwilowo na horyzoncie
sztuki ukazują, lecz i szanować pamięć tychże przodków sztuki, którzy
niegdyś drogę innym utorowali. —
26 Grudnia 1880 w Warszawie Aleksander Lesser
MNW, Dział Dokumentacji. Autografy polskie, s. 11
W* — ^ — ^ МИИ с—, _
wana w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1964 r.1, była wydarzeniem o dużej doniosłości
naukowej. Prezentacja tak dużego zespołu prac tego artysty, szeroko zakrojone tło epoki, na
które rzutowano ekspozycję, wyniki ostatnich, pogłębionych studiów oraz ożywionych dyskusji
na sesjach naukowych, organizowanych w związku z zagranicznymi ekspozycjami sztuki Canaletta,
które w całokształcie zagadnień poruszały również i pozycję Canaletta w dziejach sztuki i kultury
artystycznej w Polsce, dla polskiego historyka sztuki i muzeologa, stały się ożywczymi i inspiru-
jącymi czynnikami.
One to, a zwłaszcza zagadnienie ostatnie, były punktem wyjścia dla koncepcji zorganizowania
w Muzeum Narodowym, współcześnie z wystawą dzieł Canaletta, innej wystawy, wystawy na
temat historycznego rozwoju weduty w malarstwie polskim. Wystawa druga, w odróżnieniu od
wystawy Canaletta, w skrócie roboczym nazwana wystawą weduty polskiej, zamykająca się
w ramach lat: 1780—1880, prezentowała twórczość malarzy polskich, szerokiego grona amatorów
oraz dzieła malarzy obcych działających przez dłuższy czas w naszym kraju w ramach mecenatu
królewskiego lub magnackiego.
Zastanawiającym może się wydawać fakt, że dla wystawy o tej tematyce przyjęto te właśnie
ramy. Jak wiadomo bowiem, już od czasów średniowiecza, w sztuce polskiej spotyka się bardzo
1 Drezno i Warszawa w twórczości Bernarda Bellotta Canaletta. Katalog, Muzeum Narodowe w Warszawie,
Warszawa 1964.
7
WIDOKI ARCHITEKTONICZNE W RYSUNKACH I AKWARELACH
1780—1880
ANALIZA KONCEPCJI WYSTAWY I JEJ NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA
Nie tylko ocenić trzeba gwiazdy, które się chwilowo na horyzoncie
sztuki ukazują, lecz i szanować pamięć tychże przodków sztuki, którzy
niegdyś drogę innym utorowali. —
26 Grudnia 1880 w Warszawie Aleksander Lesser
MNW, Dział Dokumentacji. Autografy polskie, s. 11
W* — ^ — ^ МИИ с—, _
wana w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1964 r.1, była wydarzeniem o dużej doniosłości
naukowej. Prezentacja tak dużego zespołu prac tego artysty, szeroko zakrojone tło epoki, na
które rzutowano ekspozycję, wyniki ostatnich, pogłębionych studiów oraz ożywionych dyskusji
na sesjach naukowych, organizowanych w związku z zagranicznymi ekspozycjami sztuki Canaletta,
które w całokształcie zagadnień poruszały również i pozycję Canaletta w dziejach sztuki i kultury
artystycznej w Polsce, dla polskiego historyka sztuki i muzeologa, stały się ożywczymi i inspiru-
jącymi czynnikami.
One to, a zwłaszcza zagadnienie ostatnie, były punktem wyjścia dla koncepcji zorganizowania
w Muzeum Narodowym, współcześnie z wystawą dzieł Canaletta, innej wystawy, wystawy na
temat historycznego rozwoju weduty w malarstwie polskim. Wystawa druga, w odróżnieniu od
wystawy Canaletta, w skrócie roboczym nazwana wystawą weduty polskiej, zamykająca się
w ramach lat: 1780—1880, prezentowała twórczość malarzy polskich, szerokiego grona amatorów
oraz dzieła malarzy obcych działających przez dłuższy czas w naszym kraju w ramach mecenatu
królewskiego lub magnackiego.
Zastanawiającym może się wydawać fakt, że dla wystawy o tej tematyce przyjęto te właśnie
ramy. Jak wiadomo bowiem, już od czasów średniowiecza, w sztuce polskiej spotyka się bardzo
1 Drezno i Warszawa w twórczości Bernarda Bellotta Canaletta. Katalog, Muzeum Narodowe w Warszawie,
Warszawa 1964.
7