IfllïB
"à; ■
1Ш
4. Sala twórczości W. Kasprzyckiego i M. Zaleskiego (mapa miejscowości, których widoki eksponowano na
wystawie)
które w Polsce, w tym rodzaju malarstwa, wiązały się ze sztuką Canaletta (il. 4). W okresie
tym, przy przewadze twórczości rysunkowej i akwarelowej, zaczynają występować w bogatej
reprezentacji widoki architektoniczne wykonywane w technice olejnej.
Okres V — zamykał się mniej więcej latami 1850—1880. Malarstwo wedutowe tego okresu,
wypowiadające się równomiernie we wszystkich technikach, nawiązuje do dawnych, tradycyj-
nych kierunków przekazywanych w sztuce F. A. Lohrmanna, В. B. Canaletta, J. P. Norblina,
Al. Orłowskiego, J. Richtera, J. F. Piwarskiego (il. 5). Podejmowane treści, jak również i sposób
ich przekazywania (łącznie z formą wykonywania rysunków), wskazują na coraz to głębsze wni-
kanie sztuki w całokształt życia społecznego, naukowego, politycznego. Wzrost ilościowy wi-
doków architektonicznych, wzbogacony nie spotykanymi do tej pory w sztuce polskiej wido-
kami budownictwa przemysłowego, dowodzi udziału sztuki w ekonomicznym życiu kraju.
Podobnie, zewnętrzna forma całych zespołów czy serii widoków architektonicznych, ujedno-
liconych kolorystycznie i formatowo, wskazuje na przygotowanie ich do wydawnictw z zakresu
14
"à; ■
1Ш
4. Sala twórczości W. Kasprzyckiego i M. Zaleskiego (mapa miejscowości, których widoki eksponowano na
wystawie)
które w Polsce, w tym rodzaju malarstwa, wiązały się ze sztuką Canaletta (il. 4). W okresie
tym, przy przewadze twórczości rysunkowej i akwarelowej, zaczynają występować w bogatej
reprezentacji widoki architektoniczne wykonywane w technice olejnej.
Okres V — zamykał się mniej więcej latami 1850—1880. Malarstwo wedutowe tego okresu,
wypowiadające się równomiernie we wszystkich technikach, nawiązuje do dawnych, tradycyj-
nych kierunków przekazywanych w sztuce F. A. Lohrmanna, В. B. Canaletta, J. P. Norblina,
Al. Orłowskiego, J. Richtera, J. F. Piwarskiego (il. 5). Podejmowane treści, jak również i sposób
ich przekazywania (łącznie z formą wykonywania rysunków), wskazują na coraz to głębsze wni-
kanie sztuki w całokształt życia społecznego, naukowego, politycznego. Wzrost ilościowy wi-
doków architektonicznych, wzbogacony nie spotykanymi do tej pory w sztuce polskiej wido-
kami budownictwa przemysłowego, dowodzi udziału sztuki w ekonomicznym życiu kraju.
Podobnie, zewnętrzna forma całych zespołów czy serii widoków architektonicznych, ujedno-
liconych kolorystycznie i formatowo, wskazuje na przygotowanie ich do wydawnictw z zakresu
14