;4
1. J. P. Norblin, Pierwszy pożar Pałacu Krasińskich, 1782, sepia, Winnickie Obwodowe Muzeum Krajo-
znawcze, Album Winnicki, rys. 72, k. 8
porterskim zacięciu temat jedyny w swoim rodzaju. Obydwa (il. 2 i 4) rysowane są ołówkiem na
przezroczystej bibułce (kalce) dziś zżółkłej i dodatkowo lawowane rozwodnionym tuszem.
Pierwszy to pożar roku 1782 (la), drugi przedstawia ponowny pożar odbudowanego Pałacu
w roku 1787 (IVa). Józefa Orańska określa oba te rysunki jako „noszące wszelkie cechy stylu
Norblina". Notuje też podobieństwo Drugiego pożaru ... z Kórnika do rysunku w Zbiorach
Czartoryskich (IV) — kompozycji „z pewnymi zmianami i w bardziej ogólnikowym ujęciu"7
(il. 3). W Albumie Winnickim zaś odnalazł się odpowiednik Pierwszego pożaru Pałacu Krasińskich
(I, il. 1). Oba Pożary w Winnicy i Krakowie są kompozycjami sygnowanymi i datowanymi
przez artystę.
Fakt narysowania obu scen na przezroczystej kalce tłumaczy Orańska możliwością przygoto-
wania ich do sztychu. Musimy jednak podkreślić od razu, że poza zbiorami Kórnika nie znamy
żadnych innych przykładów, które by potwierdzały stosowanie przez Norblina tej metody przy-
7 Orańska, jw., s. 88.
84
1. J. P. Norblin, Pierwszy pożar Pałacu Krasińskich, 1782, sepia, Winnickie Obwodowe Muzeum Krajo-
znawcze, Album Winnicki, rys. 72, k. 8
porterskim zacięciu temat jedyny w swoim rodzaju. Obydwa (il. 2 i 4) rysowane są ołówkiem na
przezroczystej bibułce (kalce) dziś zżółkłej i dodatkowo lawowane rozwodnionym tuszem.
Pierwszy to pożar roku 1782 (la), drugi przedstawia ponowny pożar odbudowanego Pałacu
w roku 1787 (IVa). Józefa Orańska określa oba te rysunki jako „noszące wszelkie cechy stylu
Norblina". Notuje też podobieństwo Drugiego pożaru ... z Kórnika do rysunku w Zbiorach
Czartoryskich (IV) — kompozycji „z pewnymi zmianami i w bardziej ogólnikowym ujęciu"7
(il. 3). W Albumie Winnickim zaś odnalazł się odpowiednik Pierwszego pożaru Pałacu Krasińskich
(I, il. 1). Oba Pożary w Winnicy i Krakowie są kompozycjami sygnowanymi i datowanymi
przez artystę.
Fakt narysowania obu scen na przezroczystej kalce tłumaczy Orańska możliwością przygoto-
wania ich do sztychu. Musimy jednak podkreślić od razu, że poza zbiorami Kórnika nie znamy
żadnych innych przykładów, które by potwierdzały stosowanie przez Norblina tej metody przy-
7 Orańska, jw., s. 88.
84