DOI Artikel:
Michałowski, Janusz Maciej: Przypisywanie Norblinowi widoki architektoniczne w zbiorach Kórnickich w świetle materiału porównawczego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19550#0097
8. Brama miejska w Łowiczu (kopia z J. P. Norblina), sepia, Biblioteka Kórnicka PAN, АО VIII 687
tyczności omawianego tu rysunku z Kórnika i nie wspominając w ogóle o jego istnieniu. Zesta-
wienie kompozycji z Kórnika i ze zbiorów krakowskich skłania do wyrażenia opinii, iż ta pierwsza
nie jest repliką, lecz jedynie kopią, dość dokładną, co prawda, lecz demonstrującą w sposób
oczywisty różnice techniki rysunkowej Norblina i jego kopisty.
Typowym rysunkiem wed ut o wy m wśród varsavianôw Biblioteki Kórnickiej jest widok
Krakowskiego Przedmieścia spod kościoła 00 Dominikanów Obserwantów z kościołem Sw. Krzy-
ża i targowiskiem na ulicy (Vlla, il. 12). Pierwowzór jego odnajdziemy również w zbiorach kra-
kowskich— jest to rysunek sygnowany i datowany N. 1795 (VII, il. 11), przez Orańską uznany
za wariant kórnickiego. Autorka ta przypuszcza, że „czas powstania szkicu kórnickiego nie
odbiega zbyt daleko od owej daty [1795], być może nieco ją wyprzedza jako pierwsze studium
pracy na ten temat"14. Spostrzeżenie to nie wydaje się słuszne. Rysunek ze Zbiorów Czartoryskich
jest bowiem bardzo swobodnym, pospiesznie nakreślonym szkicem, a nie skończoną kompo-
zycją, do której mogłyby być potrzebne szkice przygotowawcze. Nadto, w zestawieniu z finezyjną
14 О г a ó s к a, jw., s. 87—88.
93
tyczności omawianego tu rysunku z Kórnika i nie wspominając w ogóle o jego istnieniu. Zesta-
wienie kompozycji z Kórnika i ze zbiorów krakowskich skłania do wyrażenia opinii, iż ta pierwsza
nie jest repliką, lecz jedynie kopią, dość dokładną, co prawda, lecz demonstrującą w sposób
oczywisty różnice techniki rysunkowej Norblina i jego kopisty.
Typowym rysunkiem wed ut o wy m wśród varsavianôw Biblioteki Kórnickiej jest widok
Krakowskiego Przedmieścia spod kościoła 00 Dominikanów Obserwantów z kościołem Sw. Krzy-
ża i targowiskiem na ulicy (Vlla, il. 12). Pierwowzór jego odnajdziemy również w zbiorach kra-
kowskich— jest to rysunek sygnowany i datowany N. 1795 (VII, il. 11), przez Orańską uznany
za wariant kórnickiego. Autorka ta przypuszcza, że „czas powstania szkicu kórnickiego nie
odbiega zbyt daleko od owej daty [1795], być może nieco ją wyprzedza jako pierwsze studium
pracy na ten temat"14. Spostrzeżenie to nie wydaje się słuszne. Rysunek ze Zbiorów Czartoryskich
jest bowiem bardzo swobodnym, pospiesznie nakreślonym szkicem, a nie skończoną kompo-
zycją, do której mogłyby być potrzebne szkice przygotowawcze. Nadto, w zestawieniu z finezyjną
14 О г a ó s к a, jw., s. 87—88.
93