Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (14.1970)

Z wyżej wymienionych względów sądzić można, że relief ręki nie jest fragmentem steli Besa.
Relief z kolekcji Ny Carlsberg wyobraża Besa z podobnie przedstawioną głową i wygiętym
w ten sam sposób wężem, ale prawa ręka uniesiona jest z mieczem zachodzącym na całą sze-
rokość korony. Tu zaś przed zachowaną koroną brak w ogóle śladów miecza. Na podstawie
warstwy, w której fragmenty znaleziono i która zawierała też ceramikę rzymską, wydatować
można oba reliefy na okres rzymski I w.n.e.

9. BES TAŃCZĄCY I TRZYMAJĄCY INSTRUMENT MUZYCZNY
Nr inw. 140936 MN
Tell Edfu 1939
Wys. 0,12 m

Glina różowa ze śladami polichromii na brodzie i tamburinie
Forma dwuczęściowa, figurka wewnątrz pusta
Brak korony, części bazy i stopy prawej nogi

Figurka-płytka w kształcie spłaszczonego walca z przedsta-
wieniem Eesa nagiego, swobodnie stojącego. Prawa ręka unie-
siona i zgięta w łokciu w dłoni trzyma tamburin. Postać lekko
przechylona opiera prawe przedramię na filarze. Lewa ręka
opuszczona wzdłuż ciała wspiera dłoń na udzie. Głowa nie-
proporcjonalnie duża w stosunku do tułowia ze zwierzęcymi
odstającymi uszami. Twarz plastycznie wymodelowana z wy-
sokim pomarszczonym czołem, brwiami grubymi w kształcie
rogów, biegnącymi od nasady nosa łukowato niemal pionowo
w górę. Oczy duże, otwarte, z zaznaczonymi źrenicami, nos
szeroki. Wydatne lekko obwisłe policzki częściowo pokrywa
broda, opadająca na ramiona w formie pięciu pasm po obu
stronach wyciągniętego, szerokiego i długiego języka. Tułów
szczupły z zaakcentowanym pępkiem, nogi krótkie i grube
z wyodrębnionymi palcami.

Publikacja: Tell Edfou 1939, s. 222, tabl. XXVIII, 33.
Analogie: Balio d, jw., il. 98; Roeder, jw., tabl. 14e.

Zabytek znaleziony został w północnej części komu grecko-rzymskiej dzielnicy mieszkalnej.
Według datowania stratygraficznego czas powstania tej figurki został określony na I w.n.e.
okresu rzymskiego.

31