DOI Heft:
Egipt
DOI Artikel:Nitka, Krystyna; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Przedstawienia Besa w zbiorach Muzeum Narodowego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19554#0036
10. BES TAŃCZĄCY
Nrinw. 139371 MN
Tell Edfu 1938
Wys. 0,61 m, śred. 0,26 m
Kolumna z piaskowca, pokryta białą zaprawą ze śladami czerwonej polichromii
Zachowany w całości bęben kolumny i 1/3 następnego
W części centralnej płytki relief Besa nagiego, stojącego w rozkroku
z rękami zgiętymi w łokciu i wzniesionymi do góry. Palce u rąk wyodrę-
bnione. Okrągła duża głowa zwieńczona koroną w kształcie trapezu bez
wyodrębnionych piór. Twarz szeroka z wysokim gładkim czołem. Pod
cienkimi brwiami, biegnącymi od nasady nosa niemal aż do uszu, duże
owalne oczy z zaznaczonymi źrenicami. Wąski u nasady nos rozszerza
się ukazując nozdrza. Okrągłe wydatne policzki. Długa broda opada na
piersi w kształcie dwóch półksiężyców pięcioma pasmami po obu stro-
nach wyciągniętego szerokiego i długiego języka, który kończy się na
jednym poziomie z brodą. Nieduże odstające uszy umieszczone są
na różnych poziomach. Szeroki tors z wąską przepaską na piersiach
podkreślającą muskulaturę i drugą, nieco szerszą, na lędźwiach. Brzuch
wydatny, lekko obwisły, pępek zaznaczony. Nogi grube, muskularne, między którymi zwiesza
się ogon. Postać Eesa znajduje się między dwiema, przedstawionymi z profilu, zwróconymi ku
sobie, stojącymi kobietami. Odziane w długą obcisłą szatę grają na tamburinach uniesionych
nad głową Besa.
Publikacja: Tell Edfou 1938, s. 40—41, tabl. XVIII, 1, 2.
Analogie: Breccia, Monuments, jw., t. II, tabl. XXII, 2, 10.
11. BES TAŃCZĄCY I BES Z LOTOSEM
Nr inw. 139377 MN
Tell Edfu 1938
Wys. 0,94 m, szer. przy podstawie 0,39 m x 0,32 m, szer. u szczytu 0,30 m x 0,23 m
Filar z piaskowca w kształcie ściętego ostrosłupa
Relief Besa na trzech stronach filara w dolnej jego części w wielu miejscach zniszczony
Strona A (il. a) — Ees w części centralnej przedstawiony w tej samej pozycji i geście, co na
opisywanym wyżej zabytku. Sylwetka jest znacznie szczuplejsza, muskulatura mniej
podkreślona, lepsze proporcje, mniejsza głowa i węższa twarz wymodelowana plas-
tycznie. Między Besem dwie postacie Hathor, z profilu, przykucnięte na cokole.
Strona B (il. b) — Przedstawienie analogiczne do wyżej opisanego. Opracowanie głowy
i twarzy jak nr 10.
32
Nrinw. 139371 MN
Tell Edfu 1938
Wys. 0,61 m, śred. 0,26 m
Kolumna z piaskowca, pokryta białą zaprawą ze śladami czerwonej polichromii
Zachowany w całości bęben kolumny i 1/3 następnego
W części centralnej płytki relief Besa nagiego, stojącego w rozkroku
z rękami zgiętymi w łokciu i wzniesionymi do góry. Palce u rąk wyodrę-
bnione. Okrągła duża głowa zwieńczona koroną w kształcie trapezu bez
wyodrębnionych piór. Twarz szeroka z wysokim gładkim czołem. Pod
cienkimi brwiami, biegnącymi od nasady nosa niemal aż do uszu, duże
owalne oczy z zaznaczonymi źrenicami. Wąski u nasady nos rozszerza
się ukazując nozdrza. Okrągłe wydatne policzki. Długa broda opada na
piersi w kształcie dwóch półksiężyców pięcioma pasmami po obu stro-
nach wyciągniętego szerokiego i długiego języka, który kończy się na
jednym poziomie z brodą. Nieduże odstające uszy umieszczone są
na różnych poziomach. Szeroki tors z wąską przepaską na piersiach
podkreślającą muskulaturę i drugą, nieco szerszą, na lędźwiach. Brzuch
wydatny, lekko obwisły, pępek zaznaczony. Nogi grube, muskularne, między którymi zwiesza
się ogon. Postać Eesa znajduje się między dwiema, przedstawionymi z profilu, zwróconymi ku
sobie, stojącymi kobietami. Odziane w długą obcisłą szatę grają na tamburinach uniesionych
nad głową Besa.
Publikacja: Tell Edfou 1938, s. 40—41, tabl. XVIII, 1, 2.
Analogie: Breccia, Monuments, jw., t. II, tabl. XXII, 2, 10.
11. BES TAŃCZĄCY I BES Z LOTOSEM
Nr inw. 139377 MN
Tell Edfu 1938
Wys. 0,94 m, szer. przy podstawie 0,39 m x 0,32 m, szer. u szczytu 0,30 m x 0,23 m
Filar z piaskowca w kształcie ściętego ostrosłupa
Relief Besa na trzech stronach filara w dolnej jego części w wielu miejscach zniszczony
Strona A (il. a) — Ees w części centralnej przedstawiony w tej samej pozycji i geście, co na
opisywanym wyżej zabytku. Sylwetka jest znacznie szczuplejsza, muskulatura mniej
podkreślona, lepsze proporcje, mniejsza głowa i węższa twarz wymodelowana plas-
tycznie. Między Besem dwie postacie Hathor, z profilu, przykucnięte na cokole.
Strona B (il. b) — Przedstawienie analogiczne do wyżej opisanego. Opracowanie głowy
i twarzy jak nr 10.
32