Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (14.1970)

Publikacja: zabytek nie publikowany.

Analogie: Balio d, jw., s. 67, il. 82; Weber, jw., tabl. 24, 250.

Figurka Besa znaleziona została we wschodniej części odcinka G w Athribis. W przedsta-
wieniu analogicznym głowę Besa wieńczy równie wysoka korona z tą samą ilością piór, broda
w prostych pasmach opada na ramiona, duże uszy uformowane na kształt wolut, ręce złożone
na udach — całość cechuje zwartość budowy. Na podstawie analogicznego, wydatowanego
przez Balloda przedstawienia Besa, figurkę zaliczyć można do okresu rzymskiego I w.n.e.

14. BES FALLICZNY
Nr inw. 234693 MN
Faras 1962

Wys. bloku 0,315 m, szer. 0,265 m, wys. figury Besa 0,229 m, szer.
0,227 m

Piaskowiec ze śladami czerwonej polichromii na lewej ręce i brzu-
chu, lewej nodze i między stopami

Relief bardzo zniszczony, czytelna dolna część postaci, z górnej
widoczne tylko ślady reliefu

Wypukły relief przedstawia nagą postać stojącą w
szerokim rozkroku na bazie o wysokości 0,026 m. Wi-
doczna wewnętrzna strona grubych ud, stopy skiero-
wane na zewnątrz, między nogami fallus, rozdzielony
na dwie części, przechodzi pod kolanami łukowato ku
górze aż do granicy ramion, zakończony prawdopo-
dobnie głowami wężów. Szczupły tułów z lekko zary-
sowaną talią zachowany od dolnej granicy piersi, wi-
doczny zarys prawego ramienia. Ręce opuszczone i zgięte

w łokciu trzymają z dwóch stron fallus na tej samej wysokości. Słaby zarys głowy z uwypukle-
niem po prawej stronie, prawdopodobnie uchem. Brak śladów korony.

Publikacja: Michałowski, Faras, jw., s. 42, il. 13.

Analogie: Mogensen, jw., tabl. X, A, 28; E. V a r g a, V. W e s s e t z k y, Szepmiiveszeti Muzeum.
Egyiptomi kiallitas. Budapest 1961, s. 24, tabl. XIV.

Zabytek został znaleziony podczas demontażu murów Cytadeli w Faras. Zniszczony relief
utrudnia próbę rekonstrukcji, pozwala zaledwie uchwycić cechy związane niewątpliwie z przed-
stawieniami Besa: karłowata naga postać w rozkroku, muskularność ciała, układ rąk opusz-
czonych i zgiętych w łokciu, wyeksponowanie fallusa, frontalność przedstawienia. Brak nato-
miast tak charakterystycznej dla Besa korony, nie ma nawet najmniejszych śladów jej zarysu.

36