DOI Heft:
Egipt
DOI Artikel:Nitka, Krystyna; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Przedstawienia Besa w zbiorach Muzeum Narodowego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19554#0043
17. MASKA BESA
Nr. inw. 149560 MN
Tell Atrib 1961
Wys. 0,10 m
Glina brązowa, ślady toczenia na kole garncarskim, odciski
palców na dolepionych detalach twarzy
Zachowana prawa część twarzy od oczu do brody, brak
rewersu
Twarz Besa z zachowanym prawym okrągłym,
wyłupiastym okiem. Modelunek oka podkreślony
dwoma nalepionymi paskami gliny. Szeroki nos
z widocznymi nozdrzami. Cienka górna warga
odsłania siedem jednakowej wielkości zębów i wy-
ciągnięty bardzo szeroki język, z dwoma kreskami
pośrodku, sięgający brody. Wypukły okrągły prawy
policzek otoczony od góry, dołu i od strony języka nalepionymi paskami gliny. Zachowany po
prawej stronie twarzy fragment brody składa się z trzech warstw, z których dwie zawierają
po piętnaście krótkich grubych pasm, trzecia zaś pięć niekompletnie zachowanych.
Publikacja: zabytek nie publikowany.
Analogie: Balio d, jw., il. 99; P e t r i e, jw., tabl. XLVIII, 63; Weber, jw., tabl. 25, 262.
Fragment maski znaleziony został w sektorze wschodnim regionu pieców wapiennych w Ath-
ribis. Lekkie wygięcie maski i ślady toczenia na kole mogą wskazywać, iż zachowany fragment
był częścią naczynia uformowanego w kształcie głowy lub postaci Besa. Ballod prezentuje frag-
ment naczynia z twarzą Besa o identycznym modelunku brody. Charakterystyczny jest jej układ
warstwowy, z których każda zawiera liczne krótkie, proste, oddzielone pasma. Również na
dzbanku publikowanym przez Petriego głowa Besa wymodelowana jest w sposób analogiczny —
wyłupiaste oczy, zmarszczki, język przedzielony, prosta broda. Na podstawie tych przedstawień
i analizy stylu zabytek wydatować można na okres rzymski I—III w.n.e.
18. KORONA BESA
Nr inw. 148843 MN
Tell Atrib 1958
Wys. 0,05 m
Glina czerwona
Forma dwuczęściowa, fragment wewnątrz pusty
Zachowana korona z podstawą
39
Nr. inw. 149560 MN
Tell Atrib 1961
Wys. 0,10 m
Glina brązowa, ślady toczenia na kole garncarskim, odciski
palców na dolepionych detalach twarzy
Zachowana prawa część twarzy od oczu do brody, brak
rewersu
Twarz Besa z zachowanym prawym okrągłym,
wyłupiastym okiem. Modelunek oka podkreślony
dwoma nalepionymi paskami gliny. Szeroki nos
z widocznymi nozdrzami. Cienka górna warga
odsłania siedem jednakowej wielkości zębów i wy-
ciągnięty bardzo szeroki język, z dwoma kreskami
pośrodku, sięgający brody. Wypukły okrągły prawy
policzek otoczony od góry, dołu i od strony języka nalepionymi paskami gliny. Zachowany po
prawej stronie twarzy fragment brody składa się z trzech warstw, z których dwie zawierają
po piętnaście krótkich grubych pasm, trzecia zaś pięć niekompletnie zachowanych.
Publikacja: zabytek nie publikowany.
Analogie: Balio d, jw., il. 99; P e t r i e, jw., tabl. XLVIII, 63; Weber, jw., tabl. 25, 262.
Fragment maski znaleziony został w sektorze wschodnim regionu pieców wapiennych w Ath-
ribis. Lekkie wygięcie maski i ślady toczenia na kole mogą wskazywać, iż zachowany fragment
był częścią naczynia uformowanego w kształcie głowy lub postaci Besa. Ballod prezentuje frag-
ment naczynia z twarzą Besa o identycznym modelunku brody. Charakterystyczny jest jej układ
warstwowy, z których każda zawiera liczne krótkie, proste, oddzielone pasma. Również na
dzbanku publikowanym przez Petriego głowa Besa wymodelowana jest w sposób analogiczny —
wyłupiaste oczy, zmarszczki, język przedzielony, prosta broda. Na podstawie tych przedstawień
i analizy stylu zabytek wydatować można na okres rzymski I—III w.n.e.
18. KORONA BESA
Nr inw. 148843 MN
Tell Atrib 1958
Wys. 0,05 m
Glina czerwona
Forma dwuczęściowa, fragment wewnątrz pusty
Zachowana korona z podstawą
39