DOI Heft:
Grecja
DOI Artikel:Rodziewicz, Elżbieta: Orientalne i wczesnogreckie wyroby z kości słoniowej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19554#0147
20. Apliki — fragmenty sceny mitologicznej, Delfy ok. 570 r. p.n.e., wg S c h e f o I d, Friihgriechische
Sagenbilder, jw., tabl. 64b
fach należy 20 cm. wysokości figurka stojącego mężczyzny z lwem opartym o jego bok286.
Całość rzeźbiona w jednym kawałku litej kości słoniowej. Na plecach mężczyzny znajduje się
duże prostokątne wgłębienie świadczące o tym, że figurka stanowiła aplikę i była umocowana
do jakiegoś tła. Amandry sądził, że może to być przedstawienie samego Apollina, wzorowane
na typach orientalnych, wykonane w kręgu Samos — Milet — Efez, albo innych częściach
Jonii, w końcu VII w. p.n.e.287. Barnett przypuszcza natomiast, że analogiczne szaty, jakie ma
omawiana figurka z Delf, występują nie na terenach Jonii, ale Fenicji, gdzie spotykane są często
na przedstawieniach męskich postaci heroicznych288. Ponadto analogiczne do figurki z Delf
uczesanie spotykane jest w syryjskich figurkach z kości słoniowej289. Twarz tzw. Apollina z Delf
jest według Barnetta reminiscencją twarzy kobiecych figurek z Nimrud, a lew jest wyraźnie
w typie północnosyryjskim albo anatolijskim290. Dobrą analogią do głowy delfickiego Apollina
jest według Barnetta męska głowa przedstawiona na wazie z Kamejros na Rodos, datowana
286 A m a n d r y, Rapport preliminaire, jw., tabl. 37.
287 Jw.
288 B a r n e 11, Early Greek and oriental ivories, jw., s. 16.
289 Jw.
290 Jw.
143
Sagenbilder, jw., tabl. 64b
fach należy 20 cm. wysokości figurka stojącego mężczyzny z lwem opartym o jego bok286.
Całość rzeźbiona w jednym kawałku litej kości słoniowej. Na plecach mężczyzny znajduje się
duże prostokątne wgłębienie świadczące o tym, że figurka stanowiła aplikę i była umocowana
do jakiegoś tła. Amandry sądził, że może to być przedstawienie samego Apollina, wzorowane
na typach orientalnych, wykonane w kręgu Samos — Milet — Efez, albo innych częściach
Jonii, w końcu VII w. p.n.e.287. Barnett przypuszcza natomiast, że analogiczne szaty, jakie ma
omawiana figurka z Delf, występują nie na terenach Jonii, ale Fenicji, gdzie spotykane są często
na przedstawieniach męskich postaci heroicznych288. Ponadto analogiczne do figurki z Delf
uczesanie spotykane jest w syryjskich figurkach z kości słoniowej289. Twarz tzw. Apollina z Delf
jest według Barnetta reminiscencją twarzy kobiecych figurek z Nimrud, a lew jest wyraźnie
w typie północnosyryjskim albo anatolijskim290. Dobrą analogią do głowy delfickiego Apollina
jest według Barnetta męska głowa przedstawiona na wazie z Kamejros na Rodos, datowana
286 A m a n d r y, Rapport preliminaire, jw., tabl. 37.
287 Jw.
288 B a r n e 11, Early Greek and oriental ivories, jw., s. 16.
289 Jw.
290 Jw.
143