Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (14.1970)

9. Rozdzielanie warstw malowidła II w dolnych partiach niszy

pierwszego, wszystkie uzyskane przez rozdzielenie fragmenty oryginalne, oraz nanieść barw-
ną kopię pozostałych elementów. W sumie uzyskano czytelny zarys drugiej fazy dekoracji
niszy9.

Była to Madonna stojąca (il. 7, II), w szacie czerwono-brązowej w pasy obwiedzione czar-
nymi liniami i zdobione czarnymi kółkami z wnętrzem zielonym. Fragment takiego ornamentu

9 Formy makiet dostosowano do rodzaju oryginalnych fragmentów oddzielonych od niszy: dla malowidła
I zdjęte kawałki były negatywem, czyli odciskiem farby na odwrociu. Stąd forma makiety była wypukła,
a naniesiona kompozycja Madonny była odwrócona (jak obraz w lustrze). Fragmenty malowidła II zdjęte z od-
wrocia były pozytywem farby, stąd forma makiety była wklęsła, a ostatecznie przedstawiona kompozycja
drugiej Madonny była w normalnym nie odwróconym układzie. Druga różnica polegała na tym, że pozytyw
leżał na swoim własnym tynku i pobiałce, podczas gdy negatyw, nie posiadający własnego podłoża, leżał na tynku
następnym z kolei.

444